Verslag Rokade 1

De 2e ronde van de KNSB competitie was geen succes voor ons 1e team. Er werd volledig terecht kansloos verloren met 6-2 van het veel sterkere UVS 2.

Marcel Leroi had ons nog goede hoop gegeven door in een vooruit gespeelde partij keurig remise te spelen tegen Pepijn van Erp. Marcel vond het zelf ‘helaas’, maar remise an sich was geen slecht resultaat.

De overige 7 partijen op zaterdag leken in het begin nog gelijk op te gaan. Langzamerhand werd echter wel duidelijk dat aan de meeste borden het krachtsverschil waarschijnlijk toch wel in ons nadeel zou gaan uitvallen.

Rob Stevens viel de eer te beurt als eerste zijn meerdere te moeten erkennen in Diderick Holtland. Met wit wist Rob de Siciliaanse variant van de Nijmegenaar niet op juiste waarde te schatten, waardoor hij zijn stukken niet helemaal goed positioneerde: de stelling was gewoonweg niet meer te houden en werd pardoes beslist door dameverlies. (½-1½)

Daarna moest Arend zijn meerdere erkennen in Roy van de Hatert. Met zwart kwam Arent behoorlijk onder druk te staan, maar de stelling leek houdbaar. Helaas bleek dat niet zo te zijn (wat niet verwonderlijk is tegen 2100+). Een lelijke geïsoleerde dubbelpion werd Arent noodlottig, zodat ook hier een nederlaag een feit was. (½-2½)

Robbie Gerhardus was weer bij en speelde een goede partij. Met zwart kwam hij tegen Arno Sprinkhuizen beter uit de opening en al manoeuvrerend kwam Robbie in een goede stelling terecht. Nu nog alleen het goede spel bekronen met de juist voortzetting. Toen bleek dat de stelling nog behoorlijk lastig was en een kleine onachtzaamheid van Robbie betekende dat de stelling omdraaide als een blad aan een boom: weg winst(kansen) en een ietwat onfortuinlijke nul. (½-3½)

Maarten Marneth speelde met zwart tegen Hans Quint. Maarten kwam ietwat gekunsteld te staan, op zich niet zo erg. Hij leek zich te kunnen bevrijden, maar Quint kon met dame en loper de zwarte stelling binnendringen. Een wanhoops offer bracht geen uitkomst en Maarten moest toezien dat hij werd mat gezet. (½-4½)

In welke volgorde de andere partijen zijn geëindigd is mij verder ontgaan. Heugelijk feit is dat er geen nederlagen meer volgend, louter en alleen nog remises.

Nick Mulder speelde met wit een originele opening en omstanders dachten al gauw dat hij de vis op het droge had. Zoals wel vaker bleek ook hier weer dat schijn bedriegt. De ontwikkelingsvoorsprong en het ruimtevoordeel verdween gaandeweg de partij en Nick moest nog secuur spelen om niet ten onder te gaan. Gelukkig bleef het met ongelijke lopers met een pion minder allemaal binnen de remisemarge. (1-5)

Menno Dorst speelde een prima partij tegen Ivar Heine. Menno zag een vroegtijdige remise wel zitten, maar Heine wilde nog wel even doorspelen. Niet vreemd gezien de stelling die op het bord stond. Menno speelde het vervolg echter zeer nauwkeurig, waardoor Heine geen mogelijkheid kreeg om iets te creëren. De remisemarge werd nooit echt doorbroken. (1½-5½)

Erwin Swerink kon ook een remise bijschrijven. Het leek er op dat hij met een vernietigende aanval kon toeslaan. Dat was niet het geval. De aanval was zeer dreigend, maar zwart kon het wonderbaarlijk keepen. Met nog 15 seconden op de klok van tegenstander Jeroen Clermonts zette Erwin pardoes zijn dame op g4, welke zo met een loper geslagen kon worden. Ware het niet dat er dan een ingenieus mat achter de paaltjes zou volgen. Clermonts vond in die 15 seconden de enige juiste zet, waarna de vrede getekend werd. (2-6)

Al met al een kansloze nederlaag tegen een veel sterker UVS 2. Dat belooft niet veel goeds voor de rest van het seizoen. Mede omdat Lonneker 1 gewonnen heeft van WSG 2, moeten we nu nog zeker 2x winnen om niet te degraderen. De toekomst zal het leren …..

Net als vorig seizoen begint deze nieuwe competitie met een uitwedstrijd tegen Lonneker. Alleen nu tegen het 1^e team in plaats van het 2^e (daar wonnen we vorig seizoen nog met 8-0 van …..). Deze keer zal het op voorhand niet eenvoudig worden, gezien het team van vorig seizoen. Maar Lonneker 1 heeft een aderlating moeten doen bleek voorafgaand aan het duel: een paar sterke spelers zijn vertrokken en zij konden niet in de sterkste opstelling spelen.

De wedstrijd begon met een 1-1 tussenstand. Maarten Marneth had aan bord 4 reeds vooruit gespeld, net als Nick Mulder aan bord 5. Maarten stond de gehele partij beter en is geen moment in gevaar geweest. Het plusje dat hij had tegen Mart Wennink was echter onvoldoende om op winst te kunnen spelen. Remise dus. Ook Nick kwam niet verder dan remise tegen Leon Stuij. Nick was erg kort over zijn prestatie: mwah. En daar laat ik het maar bij ….

De overige 6 partijen werden gespeeld in het altijd knusse – bijna bouwvallige – clubgebouw van de plaatselijke IJsvereniging in Lonneker. Gert-Jan zat aan het 1^e bord met de opdracht remise te houden. Dat leek de goed kant op te gaan, totdat het wel heel aantrekkelijk werd om onvervaard ten aanval te trekken. Tegenstander Van den Bos schrok wel een beetje van de offers van Gert-Jan, maar had blijkbaar beter gerekend en de aanval bloedde door. Achteraf bleek dat door het omdraaien van 2 zetten er een heel andere partij had kunnen ontstaan met wisselende kansen. Edoch, Gert-Jan koos de verkeerde volgorde en moest berusten in een nederlaag. Tussenstand (1-2).

Ook Rob moest het onderspit delven. Tegen Inken Meijerink wist hij met zwart in een soort Egel-stelling de zaakjes goed bij elkaar te houden. Wit stond optisch wel beter, maar had zo te zien geen (directe) dreigingen. Opeens bleek Rob verloren te hebben. Hoe dat precies is gegaan, is mij niet bekend. Waarschijnlijk een klein blundertje …. (1-3).

Menno speelde met wit tegen Erik Akkersdijk aan het 7^e bord. Hij moest voor de volle winst gaan. In een rustige partij krijg hij enig spel tegen een geïsoleerde zwarte pion. Met veel manoeuvreren probeerde Menno het minieme plusje uit te bouwen, maar Akkersdijk gaf geen krimp. Verder spelen had geen zin meer, remise was een feit. (1½-3½).

Arent speelde met zwart aan bord 6 een echte Egel-stelling. Jarno Scheffner probeerde zijn enorme ruimteoverwicht uit te buiten, maar daardoor ontstonden er zwaktes in zijn stelling. Arent wist hier wel raad mee en kwam beetje bij beetje overwegend te staan. In een technisch gewonnen middenspel moest hij alleen nog even de juiste afwikkeling vinden. Geen probleem! (2½-3½).

Erwin speelde aan bord 3 met wit tegen Jürgen Meijerink. Al snel was de partij buiten alle theorie beland en kwam het op eigen vindingrijkheid aan. Erwin vlocht een dreiging in de stelling (stukwinst), waartegen Lonnekenaar Meijerink zich moeilijk tegen kon verdedigen. Helaas bleek Erwin een riposte van zwart overzien te hebben en moest zich in allerlei bochten wringen om niet in een direct verloren stelling terecht te komen: afwikkelen naar een dame-eindspel met een pion minder, maar wel een verder opgerukt vrijpion dan zijn tegenstander. Er zat niet meer in dan remise, wat Erwin ook aanbood. Meijerink dacht hij gewonnen stond en speelde door. En zoals wel vaker ging hij uiteindelijk ten onder. (3½-3½).

Marcel leek met zwart tegen Arno van Akkeren aan het 2^e bord ietwat gedrukt uit de opening te komen. Hij rechtte zijn rug en kon met een flinke counter de witte stelling onder vuur nemen, waardoor Van Akkeren op een gegeven moment remise aanbood. Gezien de standen op de andere borden speelde Marcel door. Ook hier bleek dat niet de juiste strategie: Marcel verloor uiteindelijk in het eindspel. Eindstand 3½-4½.

Een smadelijk debuut! Er had veel meer ingezeten en deze wedstrijd zou wel eens de belangrijkste van het seizoen kunnen zijn. Veel andere teams zijn veel sterker dan dit Lonneker 1. Met beide matchpunten in de tas zouden we een eerste stap richting handhaving hebben kunnen doen. Nu wordt het de rest van het seizoen billen knijpen ….

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In de laatste wedstrijd van het seizoen ging het nog echt om de knikkers. Hoe de diverse scenario’s vooraf in elkaar steken, kunt u terug lezen in het vorige verslag (wedstrijd tegen SG Max Euwe 3). Uitgangspunt was so wie so dat we zelf moesten winnen. En tegen ENO moest dat op voorhand er wel inzitten en zo geschiedde.

Nick speelde tegen Matthew Johnsen in zijn kenmerkende stijl en greep de Nijverdaller direct agressief figuurlijk naar zijn strot. Met een enorm ruimtevoordeel had Nick prettig spel en kon gaan bekijken hoe hij een weg naar eventuele winst moest vinden. Gelukkig werd het hem wat makkelijker gemaakt toen Johnsen ineens midden op het bord zijn dame moest inleveren. Een welkome 1-0 voorsprong. Dat geeft de burger moed!

Menno zat zoals gewoonlijk weer te puffen en te kreunen. Tegen Freek de Goede, een gedistingeerde heer op respectabele leeftijd kon hij met zwart geen spel vinden tegen de betonnen muur die werd opgetrokken. Met ongewone zetten probeerde Menno nog wel de partij in een ander vaarwater terecht te laten komen, maar De Goede werkte met zijn jarenlange ervaring natuurlijk niet mee. En de partij werd langzamerhand meer een partij tegen zichzelf en dat is nooit een goed teken. Na het remise-aanbod klaagde Menno steen en been dat hij er geen heil meer in zag. Remise dus maar ….. (1½-½).

Robbie had ondertussen met wit tegen Niels Voortman een pion geofferd en hiervoor geweldig spel gekregen. Het punt hadden we al geteld, maar het vergde nog wel nauwkeurig spel en dat kon je wel aan Robbie overlaten. Hij haalde alle zwarte dreigingen uit de stelling en kon zijn materieel voordeel eenvoudig uitbuiten en schoof de partij bekwaam met her en der een omweg vakkundig uit. (2½-½)

Erwin speelde tegen de topscorer van ENO, te weten Dennie Klink. Met wit was er binnen een paar zetten weer een ongewone stelling op het bord gekomen en kwam het aan op zelf inventief schaken. Dat deed Dennie iets beter dan Erwin en hierdoor moest Erwin in de verdediging, maar gelukkig kon hij alles bij elkaar houden en na dameruil klaarde de lucht enigszins op. Helemaal toen Klink een simpele wending over het hoofd zag wat hem een kwaliteit kostte. Met toren tegen paard (en minus pion) moest het technische karwei nog wel geklaard worden. Dat ging van een leien dakje, mede omdat Klink niet altijd de sterkste voortzetting koos. (3½-½).

Een formidabele tussenstand, dat zou een prachtig voorteken voor een ruime overwinning kunnen zijn, maar helaas stonden de andere partijen erg onduidelijk. Het kon alle kanten op.

Helaas moest Marcel hierna zijn eerste nederlaag van dit seizoen incasseren. Tegen topper Mark van Essen vergaloppeerde hij zich in een originele opening. Door zijn paard naar een verkeerd veld te zetten werd Marcel genoodzaakt een pion te geven. Hij vocht zich nog wel knap terug, maar moest daardoor wel zijn stelling te veel verzwakken, waardoor Van Essen de aanval kon inzetten. Uiteindelijk restte Marcel niets anders dan de koning om te leggen. (3½-1½)

Rob moest aantreden tegen Harry Doctor. Die speelt ook al jaren voor ENO en is uit hetzelfde beton gegoten als Freek de Goede. Dat kreeg Rob ook in de gaten en derhalve probeerde hij met creatief spel buiten de gebruikelijke paden te geraken hetgeen hem ook lukte. Met een zeer sterk loperpaar kon hij beginnen met de koningsstelling van zwart onder vuur te nemen, waarbij vast wel een winnende variant uit te dokteren was ….. Op een of andere manier lukte dat toch niet en in een onduidelijke stelling werd de vrede maar getekend. (4-2).

Daarmee moesten de resterende twee partijen gewonnen worden, want dan zouden we bij een gelijkspel van SG Max Euwe 3 in en tegen Doetinchem de Enschedeërs voorblijven in de eindstand. En als O&O dan maximaal 6 bordpunten zou scoren, waren we zelfs kampioen geweest! Maar dat was en bleef ‘wishful thinking’.

Eric kon tegen Rody Brinkhuis lang bogen op een licht initiatief, totdat hij het loperpaar moest inleveren. In een moeilijke stelling wist Eric het handig te spelen en het hele zaakje binnen de remisemarge te houden. Brinkhuis weigerde eerst nog een remise-aanbod maar zag wel in dat het echt potremise was en berustte uiteindelijk hierin. (4½-2½)

Vrijwel tegelijkertijd besloten Arent en Etiën Alssema ook tot remise. Arent kwam erg gedrongen te staan en leek aan de witte druk ten onder te gaan. Dankzij een geniepig paard zetje kon Arent een kwaliteit winnen en het witte voordeel verdween als sneeuw voor de zon. Het moeilijke eindspel leek gewonnen te staan voor Arent (en de computers zullen dit na afloop wel beamen). In de praktijk is het altijd erg lastig om een dergelijk eindspel ook daadwerkelijk te winnen. Zo ook hier. Arent moest zijn laatste pion geven en daarmee was de stelling volledig geneutraliseerd. (5-3)

Nu was het afwachten op de overige resultaten. We hadden de gehele middag al van onze spionnen Gert-Jan en Maarten (die waren afgereisd naar Doetinchem) te horen gekregen dat het daar een spannende pot was. Na het optrekken van de kruitdampen bleek dat SG Max Euwe 3 met het kleinst mogelijke verschil had gewonnen. Daarmee was het wachten op het resultaat van O&O Kampen. Die mochten dus niet meer dan 5 bordpunten halen. Gelukkig wonnen ook zij met het kleinst mogelijke verschil en konden wij de spreekwoordelijke champagneflessen ontkurken (wel kleintjes hoor): promotie was een feit.

Al met al hebben we een redelijk seizoen achter de rug. We hebben niet veel cadeau gekregen in alle wedstrijden (of het moet in de 1e wedstrijd zijn geweest, waarin we met 8-0 wonnen van Lonneker 2), maar wel veel (onnodig) weggegeven in andere wedstrijden. Het smadelijke verlies tegen laagvlieger Almelo 2 was onnodig, tegen O&O en Doetinchem had er meer ingezeten dan 2x een gelijkspel. Gelukkig zijn we toch nog gepromoveerd en kunnen we onze borst natmaken voor volgend seizoen. In de 3e klasse KNSB wordt overwegend uit een ander vaatje getapt! Maar we gaan volgend seizoen met goede moet voor minimaal handhaving!

Arent presteerde het beste met een fantastische score van 8 uit 9 (!!!). Hiermee is hij volgens mij topscorer van de 4e klasse B geworden.

Na de mindere wedstrijden tegen vooral Almelo 2 en O&O Kampen kon nu eindelijk weer eens de zegevlag gehesen worden. Op voorhand had SG Max Euwe 3 zich misschien al kampioen gewaard, maar dan hebben ze toch buiten de waard Rokade gerekend. Dat het een spannende wedstrijd zou worden, was al duidelijk. Max Euwe was op volle oorlogssterkte aangetreden en wij konden onze borst nat maken! Met een enigszins aangepaste opstelling dachten wij de Enschedeërs te kunnen verrassen en dat bleek ook nog eens zo te zijn. Marcel speelde een keer met wit en dat was een totale verrassing. Misschien leidde dat wel tot een lichte paniek die in het verdere verloop in ons voordeel zou kunnen uitwerken.

De wedstrijd begon in ieder geval voorspoedig voor ons. Nick speelde aan bord 4 met wit tegen Thijs Aalbers (de jarige job!) Als een goed gastheer hadden wij natuurlijk een klein presentje voor Thijs in de vorm van chocolade paaseitjes. Ook hier speelde dit misschien door in het onderbewustzijn van Thijs. Nick speelde een theoretische variant van het Frans en kreeg een zo op het eerste gezicht een aardige stelling, maar ik zag zo niet hoe dat tot winst zou kunnen leiden. Thijs bood remise aan en Nick dat even melden, maar zei direct dat hij door wilde spelen. Vanzelfsprekend: hij zit beter in de partij dan een vluchtig voorbijlopende teamleider. En zo kon Nick soepeltjes de partij uitschuiven naar een comfortabele winst. (1-0)

Vervolgens kon Maarten aan bord 8 met wit zijn degelijk opgezette partij tegen Daniël Rabbers niet omzetten in klinkend voordeel. Het werd in een Konings-Indische achtige partij op een gegeven moment de vraag of Maarten een gunstig eindspel kon bereiken, maar Rabbers speelde het secuur en Maarten kreeg geen kans, waardoor remise onvermijdelijk werd. (1½-½)

Erwin kreeg met wit de gelegenheid om al snel buiten alle theoretische paden te wandelen en deed dat met verve. Een kleine onnauwkeurigheid van Gerrit Jan te Bokkel leverde een thematisch offer op h7 op. Het werd een ingewikkelde partij met ongelijke materiaalverhoudingen met ogenschijnlijk voordeel voor Erwin. Ongetwijfeld zal een computer het allemaal vele malen beter voor zowel zwart als wit hebben gespeeld, maar dat doet helemaal niet ter zake. Het gaat erom wat je als speler zelf achter het bord bedenkt. Erwin dacht te kunnen winnen, maar het was toch allemaal niet zo duidelijk. In het eindspel kon Erwin de laatste zwarte pion oppeuzelen, waarna er geen venijn meer in de stelling zat en Te Bokkel in remise berustte. (2-1)

Helaas moest Gert-Jan hierna tegen Vincent Vleeming (met wit) het onderspit delven. Gert-Jan had een aardige stelling opgebouwd, maar Vincent kon de nodige druk ontwikkelen tegen de zwarte koningsstelling. Hoe het precies is gegaan heb ik niet helemaal mee gekregen, maar op een gegeven moment was de stelling geopend (pakte in het voordeel van Vincent uit) en moest Gert-Jan alle zeilen bijzetten om de stelling te ‘keepen’. Dat lukt hem ondanks verwoede pogingen niet, want het witte voordeel was te groot geworden. (2-2)

Marcel speelde met wit weer een prima partij (net als in de OSBO-cup tegen ASV3). Tegenstander Anne Veltman ruilde een loper en een paard voor de witte pion op f2 en een toren. Ik ken deze ruil uit diverse openingen en meestal is het niet goed voor degene die zijn 2 stukken afruilt. Dat leek ook hier zo te zijn. Marcel had een comfortabele stelling en nog eens een ontwikkelingsvoorsprong en kon gaan zoeken naar de juiste voortzetting. Even nog leek Veltman te kunnen counteren, maar Marcel had verder gekeken en kon met een moordende loper het zwakke veld g7 in de zwarte koningsstelling onder vuur nemen. Dat leidde uiteindelijk via een fraaie schaakje tot een overtuigende winst. (3-2)

Rob Stevens speelde met zwart de Drakenvariant van het Siciliaans tegen Sjaak Piest. Even leek het erop dat Piest met het spreekwoordelijke mes zo door de even spreekwoordelijk boter zou gaan, maar ineens had Rob de stelling weten te neutraliseren door dames te ruilen. Dat Piest vervolgens een stuk weg gaf, kwam alleen maar goed uit. Nu alleen de partij nog even uitschuiven ….. Jammer genoeg zat Rob niet helemaal lekker in zijn vel en na het lang geprobeerd te hebben, bood hij uiteindelijk in een nog steeds duidelijk gewonnen stelling maar remise aan onder het motto: beter een half ei dan een lege dop. Tactisch gezien moest Piest zijn reactie op het remise aanbod lang uitstellen gezien de stand op de andere borden. Bij winst of een gelijkspel zou SG Max Euwe 3 immers zo goed als zeker kampioen zijn. Echter, toen na een half uurtje bleek dat de andere partijen niet meer gewonnen zouden worden door de Ensdchedeërs, berustte Piest in remise (3½-2½)

Menno speelde aan het 1e bord een goede partij tegen Wouter de Haas. Met gedegen spel wist hij eerst een pion en daarna een kwaliteit te winnen. Ook hier was het devies: even simpel uitschuiven en de winst was binnen. Helaas zat ook Menno niet helemaal lekker in zijn vel (naweeën van een zware griep) en vergaloppeerde zich. Hij opende de stelling, waardoor wit met een batterij van dame en loper de zwarte stelling behoorlijk onder vuur kon nemen. Menno moest echt wel zijn rug rechtten om in de verdediging het juiste plan te vinden. Gelukkig gaf hij op tijd de kwaliteit terug en het resterende toren-pionnen eindspel zat ruim binnen de remise-marge. De Haas probeerde het nog wel, maar dat was tegen beter weten in. (4-3)

Arent was de held van de dag! Tegen Laurens Snuverink ging het lange tijd gelijk op. Totdat Arent ineens bedenkelijk kwam te staan. Snuverink wist met een paard de zwarte stelling binnen te dringen en Arent tot een kwaliteitsoffer te dwingen. Het leek allemaal nog net te kunnen voor Arent, maar nadat Snuverink de kwaliteit terug offerde leek het toch nog de verkeerde kant op te gaan. Gelukkig had Arent een matdreiging in de stelling gevlochten, waardoor Snuverink niet zijn dame in de aanval kon betrekken. Toen Arent zijn stukken eenmaal op de goede velden had staan, kwam hij met de fantastische doorbraak d4! (vele omstanders hadden dit niet gezien ….) Koelbloedig speelde hij de stelling als een volleerd grootmeester naar winst. De eindstand kwam hiermee op 5-3!

Chapeau voor ons team! Dat smaakt naar meer ….. Gezien de andere resultaten, spelen we in de laatste ronde nog echt om de knikkers. De stand in de 4e klasse B is nu als volgt:

Gezien de standen in de andere 4e klassen, levert een 2e plaats ook promotie op. Wat zijn dan de mogelijke scenario’s?

Bij winst in de laatste ronde (thuis tegen ENO) komen wij op 14 matchpunten (MP). Als O&O Kampen ook wint, dan komen zij eveneens op 14 MP. Gelukkig staat er voor Lonneker 2 nog het nodige op het spel: bij verlies zou zomaar degradatie kunnen volgen). Zolang wij maar minstens hetzelfde resultaat neer zetten, blijven wij ze voor. Hebben wij een half bordpunt minder, dan eindigen we precies gelijk, maar dan heeft O&O het voordeel (onderling duel was 4-4 en dan valt eerste het 8e, dan het 7e bord …. Af. Helaas was bord 8 remise en hebben wij aan het 7e bord gewonnen en die valt dan af …..): zij worden dan 2e en wij 3e als SG Max Euwe 3 wint van Doetinchem.

Mocht SG Max Euwe 3 in en tegen Doetinchem niet winnen, wordt het weer helemaal anders. Het kan zo maar zijn dat ze daar verliezen (bij winst van ons zelf en het voorblijven van O&O Kampen zijn we zelfs kampioen). Mocht SG Max Euwe gelijk spelen en wij winnen met minstens 6-2 eindigen we gelijk qua MP en bordpunten, maar dan is het onderling resultaat in ons voordeel (moeten we wel weer O&O voorblijven!). Wint SG Max Euwe, dan moeten we dus alsnog O&O voorblijven voor een 2e plek.

Het meest excentrieke scenario doet zich voor wanneer Doetinchem en Max Euwe gelijk spelen, O&O wint met 6½-1½ en wij winnen met 6-2. Dan is de stand bovenin helemaal gelijk: zowel SG Max Euwe, O&O Kampen als Rokade hebben dan 14 MP en 46 bordpunten. Dan is het onderling resultaat tussen deze 3 teams van belang. Dat is dan in ons voordeel (3 MP tegen 2 MP voor SG Max Euwe en 1 MP voor O&O Kampen). Dan zijn we kampioen!

Je kunt er dus bijna een boek over schrijven ….. Laten we zoals gewoonlijk maar uitgaan van onze eigen kracht en teamspirit, dan zien we uiteindelijk wel waar dat ons brengt ….. Op zaterdag 11 mei wordt het allemaal beslist. Wij spelen dan thuis tegen ENO (komt alleen kijken en supporteren!!!) En mochten supporters zich geroepen voelen: de tegenstander de avond ervoor wakker houden middels een oorverdovend vuurwerk is toegestaan JJJ.

In de 7e ronde stonde de 1e van de 3 kampioenswedstrijden op het programma. Uit tegen het sterke O&O Kampen moest de smadelijke nederlaag tegen Almelo 2 worden rechtgezet. Met als nieuwe aanwinst Eric Langedijk in de gelederen togen we vol bravoure richting de Hanzestad.

De wedstrijd begon slecht voor ons. Maarten was rechtstreeks vanaf Schiphol gekomen na een urenlange vlucht vanuit Maleisië, maar was nog niet bevangen door een jet-lag (voor hem was het zeg maar ’s avonds). Met zwart moest hij opboksen tegen het Morragambiet in het Siciliaans. Hardewijker Van Zaalen speelde dit niet al te handig en Maarten kon een licht voordeel vanuit de opening verkrijgen. NU nog even het voordeel uitbouwen, maar dat was makkelijker geschreven dan gedaan. Op een of andere manier moest maarten een witte toren op de 7e rij toelaten die zijn stelling volledig lam legde. Hij dacht nog te kunnen ontsnappen met een zetherhaling (net als de omstanders), maar dat bleek een illusie; hij verloor een stuk en daarmee de partij. (0-1)

Marcel Leroi trad met zwart aan tegen Muharem Mujkanovic. In zijn bekende stijl probeerde Marcel in een gedrongen stelling zich vrij te worstelen. Wit had veel meer ruimte en dat leek heel wat (misschien was dat ook zo), maar in de partij kwam dat niet tot uiting. Marcel kon gaandeweg stukken afruilen: eerst de torens en daarna de dames, waarna een op het oog gelijk staand eindspel ontstond en al gauw tot remise werd besloten. (½-1½)

Nick wilde deze keer eens een avontuurlijke opening op het bord zetten en zo geschiedde. Hij offerde een pion door b4 en a3 te spelen. Hiervoor krijg hij wel enig initiatief, maar tegenstander Hans Spoelstra kon met een pion meer vrij eenvoudig stand houden. Nick probeerde het nog wel, maar op een gegeven moment was hij genoodzaakt om door zetherhaling remise te accepteren. (1-2)

Eric Langedijk maakte een verdienstelijk debuut tegen Bernd Ekkelboom. Met zwart kreeg hij het initiatief te pakken en een sterk loperpaar gericht op de witte koningstelling weigerde hij terecht een remiseaanbod van Ekkelboom. NU nog even de winnende voortzetting vinden en dat was nog niet zo eenvoudig. In de partij koos Eric voor een variant die uiteindelijk niet meer dan remise opleverde. In da analyse achteraf gaf Eric aan dat een zet die hij wel bekeken had als onvoldoende had beoordeeld. Stockfish (zo’n geweldig rekenwonder) gaf aan dat het wel degelijk de winnende zet zou zijn geweest. (1½-2½)

Vervolgens moest Erwin de koning omleggen. Met wit kreeg hij tegen William Cornelissen wel enig spel, maar een al te enthousiast f4 leverde hem een probleem op toen hij daarna met een toren op d4 ging staan. Het geforceerde vervolg bleek na de zwarte reactie Pg4!! (niet gezien …..) een kwaliteit te kosten. An sich zou dat niet zo erg zijn geweest, ware het niet dat de zwarte torens de witte stelling konden binnendringen om zo de zwakke witte pionnen onder vuur te nemen. Erwin probeerde het nog wel met een schwindel, maar op dit niveau is dat zelden met een positief resultaat. Zo ook hier. (1½-3½)

Gelukkig was Robbie in goeden doen. Tegen René de Wilde kreeg hij met wit licht voordeel. In een gecompliceerd middenspel wist hij de overhad te krijgen en de zwart stukken ver terug te dringen. Zwart leek een dreigende vrijpion te hebben, maar die stelde niets voor. Zo kwam Robbie een pion voor met een veel betere stelling. Hij speelde rustig door en bouwde zijn voordeel verder uit en won een stuk (of kreeg het cadeau). De Wilde speelde tegen beter weten in nog even door, maar het resultaat stond al vast. (2½-3½)

Arent had met zwart weer het karakteristieke 3-rijen systeem (ook wel Egel stelling) uit de kast gehaald. Kampenaar Jarno Visscher moest het gekregen initiatief dan maar even omzetten in klinkend voordeel. Daar had hij veel moeite mee. Toen op een gegeven moment de h-lijn niet werd geopend door Visscher, werd de stelling volledig dichtgeschoven. Een lange manoeuvreer partij was het gevolg. Geen van beide spelers kon door offers de stelling openbreken, zodat remise een normaal resultaat was. (3-4)

Daarmee kwam het op Menno aan om nog een gelijk spel uit het vuur te slepen. Geheel tegen zijn gewoonte in (een snelle remise), moest hij nu in een marathon partij zien te winnen. Hij stond wel iets beter tegen Seine Hakkers, maar dat leek bij lange na niet genoeg voor de winst. Totdat Hakkers toeliet dat Menno een pion kon winnen. De kansen stegen, maar het was nog een lastige klus. Handig dreef Menno de zwarte koning naar de damevleugel, zodat de pionnen op de koningsvleugel niet meer goed verdedigd konden worden in een toren + paard eindspel. Menno kon de pionnen op de koningsvleugel één voor één oppeuzelen (dat smaakte zeker goed na ruim 4,5 uur spelen). En daarmee kwam de eindstand op 4-4.

Resumerend: de uitslag was misschien wel terecht, maar er had wel meer voor ons in gezeten. Eigenlijk hebben Erwin en Maarten met te frivool spel te veel gewaagd en daardoor onnodig verloren. Ook Eric had er misschien meer uit kunnen halen, terwijl we in alle andere partijen niets hebben weggegeven. Nog even de uitslag in detail:

Omdat Dr. Max Euwe 3 gewonnen heeft, wordt een kampioenschap wel heel erg lastig. Misschien is er nog een kans op promotie als we tot de beste nummers 2 gaan behoren, maar dan moet de volgende wedstrijd tegen de bijna-kampioen Dr. Max Euwe 3 wel gewonnen worden. We spelen 13 april thuis deze belangrijke wedstrijd. We zullen zien …..

Het team van Rokade heeft zichzelf geen goede dienst bewezen door tegen het op papier veel zwakkere Almelo 2 thuis te verliezen met 4½-3½. Daarmee kunnen de titelaspiraties voorlopig in de koelkast. Maar, gelukkig staan de komende twee ronden wedstrijden tegen de concurrenten op de agenda, zodoende heeft Rokade alles nog in eigen hand. Gewoon 2x winnen ….. En hoe kwam het onnodige verlies tot stand?

Te elfder ure moest Nick verstek laten gaan en werd Peter Rijntjes bereid gevonden om in te vallen. Almelo had een ietwat tactische opstelling, met hun sterkste speler aan bord 7. Dat was een kolfje naar Gert-Jan’s hand. Met zwart kon Gert-Jan in de opening ineens een pion winnen en hij bood daarop direct remise aan, dat zonder al te lang nadenken geaccepteerd werd. Misschien toch door moeten spelen? Mede gezien de verdere ontwikkeling van de wedstrijd (maar dat is het bekende achteraf gelul …..). Tussenstand ½-½

Menno speelde tegen de speedchess kampioen van Almelo. Afram Malki schudde de zetten zonder na te denken uit zijn hoge hoed. In de opening leek het allemaal dubieus en Menno zou dat varkentje wel eens even wassen. Maar wonder boven wonder deed Malki telkens de geode zetten zonder na te denken. Menno was daardoor misschien wel een beetje geïrriteerd en kon geen goed plan bedenken om de zwarte stelling te slechten. Hij bleef nog wel doorzwoegen in het teambelang, maar voor zichzelf tegen betere weten in. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Menno remise aanbood en dat werd grif geaccepteerd. Malki had volgens mij nog 1 minuut meer op de klok dan waarmee hij begonnen was. Bijzonder! 1-1

Peter moest aan bord 8 met wit opboksen tegen De Leeuw, een verrassend openingsconcept voor zwart, waar wit het vaak moeilijk tegen heeft. Zo ook in deze partij. Het leek lange tijd gelijk op te gaan, maar Almeloër Bos wist beheerste de finesses van De Leeuw beter dan Peter en gaandeweg werd Peter in de verdediging gedrukt. Met een prachtige dame-uitval zette zwart een dodelijke aanval op, waartegen Peter alleen nog de bekende schaakjes der wrake kon uitvoeren. Hij kon het tij niet meer keren en moest berusten in een nederlaag. 1-2

Robbie speelde aan het 5e bord met zwart tegen Thierry Pol. De opening ging gelijk op, maar een onorthodoxe uitval met Pg4 bracht Robbie in grote problemen. Pol kon een geweldige aanval opzetten en Robbie restte niets anders dan zwaar in de verdediging te gaan. Meestal weet Robbie dan nog wel een konijn uit de hoge hoed te toveren. Dat leek in deze partij ook het geval, maar helaas had Pol het goed ingeschat en kon Robbie een nederlaag niet meer afwenden. 1-3

Arent speelde een puike partij met zwart tegen Ton van Manen. Eerst won hij een pionnetje, maar met een dubbelpion op de H-lijn leek dat allemaal nog niet zo duidelijk, ware het niet dat de open G-lijn en een batterij met dame en loper op de lange diagonaal H1-A8 het zwakke veld G2 in de witte koningsstelling dusdanig onder druk zette, dat Almeloër Van Manen het niet kon bolwerken. Met een elegante loperzet won Arent een vol stuk en daarna was het een kwestie van techniek. 2-3

Marcel moest het opnemen tegen Egbert Gorter. Met zwart speelde kwam hij in een voor Marcel kenmerkende stelling terecht. Helaas leek het allemaal toch wat beter voor wit en op het moment suprême kon Marcel ineens een venijnige wending in de stelling vlechten, wat resulteerde in eeuwig schaak. Althans, zo eindigde de partij. Of er voor wit meer in had gezeten, wie zal het zeggen ….. 2½-3½

Erwin speelde met wit niet al te best. Vanuit de opening had hij niets weten te bereiken en het was aan tegenstander Yorick Postema te danken dat hij toch nog iets van zijn stelling kon maken. Met een verkeerde paarduitval kon Erwin het initiatief weer terug veroveren, alhoewel er wel een verplicht kwaliteitsoffer voor nodig was. Postema nam het na lang nadenken aan en dat bleek later funest te zijn. Met een moordende zwartveldige loper en dame kon Erwin de zwarte stelling binnendringen door mat te dreigen in het gapende gat tussen de zwarte pionnen op H7, G6 en F7. Postema verdedigde nog wel goed, maar er was geen houden aan. Met twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel kon Erwin combineren naar promotie en stukwinst. Het was daarna nog een technische aangelegenheid, maar dat was Erwin wel toe te vertrouwen. 3½-3½

Daarmee kwam het op Rob aan. Vanuit de opening had hij met wit net als Erwin niet veel bereikt tegen de half zieke Klaas de Jong. In een Siciliaanse partij moest Rob het initiatief overlaten aan De Jong, die daar wel raad mee wist. Langzamerhand werd de ruk opgevoerd en Rob moest zich zien te ontworstelen. Dat dat voor een verdedigende partij altijd veel moeilijker is dan voor een aanvallende partij werd ook hier nog maar weer eens bevestigd. Eerst leek het nog wel wat, maar gaandeweg kwam Rob slechter en slechter te staan en was verlies onvermijdelijk. De eindstand kwam hiermee op 3½-4½.

Een smadelijke nederlaag! Noch wij, noch Almelo hadden hier op voorhand rekening mee gehouden. En de verwachte scores bevestigen dat vermoeden.

Dan moeten we de komende wedstrijden dus toeslaan tegen onze directe concurrenten. We hebben daar alle vertrouwen in, maar hoe het verder verloopt? Joost mag het weten …..

Ons slippertje tegen Doetinchem moesten we natuurlijk even rechtzetten tegen het 4e van Dr. Max Euwe. In Enschede traden we aan in een ietwat gewijzigde opstelling, om zo onze grote concurrent voor de titel (het 3e team van Dr. Max Euwe!) zand in de ogen te strooien. Of dat gelukt is, zullen we pas 13 april volgende jaar weten, wanneer we tegen hun thuis spelen. En of die wedstrijd dan nog van belang is voor een eventueel kampioenschap is natuurlijk helemaal afhankelijk van de resultaten in de voorafgaande wedstrijden … Terug naar de wedstrijd zelf.

Menno genoot van zijn verdiende rust en Gert-Jan moest Menno op zijn Menno’s proberen te vervangen en daar hat hij totaal geen moeite mee. Op voorhand was de kans redelijk groot dat Gert-Jan tegen de voor hem niet onbekende Albert Vasse moest spelen en zo geschiedde. Met zwart kwam Gert-Jan aan bord 2 gelijk uit de opening en inderdaad: op zijn Menno’s na een zet of 15 remise aanbieden. Albert overlegde nog even voor de vorm met zijn teamleider, maar wist eigenlijk al dat op remise zou uitdraaien. Tussenstand ½-½.

Het volgende resultaat kwam op naam van Marcel. Hij zat al klaar om tegen Jarich van der Moolen te spelen, maar deze moest ineens invallen in het 3e en zodoende kreeg Marcel te maken met Onno van Teijens. Met zwart kreeg Marcel prettig spel en het leek een rustige aprtij te worden. Totdat Marcel ineens een stuk voor stond (hoe dat kwam, heb ik niet gezien …. waarschijnlijk een briljante combinatie!). Van Teijens speelde nog even door, maar dat was tegen beter weten in. 1½-½

Robbie stond ook min of meer gelijk tegen Cees Doevelaar. Gezien de stand op de andere borden was remise oké. Zo dacht ook Gert-Jan, maar Robbie zelf dus niet. Hij deed nog een paar zetten en dat leverde pardoes een pion op. Met een pion meer moet je het nog wel zien te winnen. Gelukkig had Robbie een goede zwartveldige loper en zijn pionnen op de witte velden, terwijl Doevelaar zijn pionnen op de velden van zijn zwartveldige loper had staan. Een technisch klusje en dat kon je wel aan Robbie overlaten. Met verve speelde hij het gelijke loper eindspel met een pionnetje meer uit. 2½-½

Ook Erwin kon vervolgens met wit een zege noteren. Tegen Dante Chiappino kreeg hij al snel het loperpaar in handen en daarmee beukte hij op zwarte koningsstelling. Het leek alsof de Enschedeër nog een vervaarlijke dame uitval had, maar dat was slechts schijn. Met nauwkeurig spel kon Erwin met een thematisch Pxf7 de partij bekronen. Het leverde eerst één en daarna nog een pion op. Wederom een technisch klusje dat naar winst werd gevoerd. 3½-½

Arent speelde met zwart tegen Joop Mengels. In een kenmerkende Egel-stelling gooide Arent de stelling open en kon op een mooie manier materiaal winnen. Mengels zal wellicht ergens een betere voortzetting hebben gemist, maar dat was eigenlijk irrelevant. Arent stond zoveel beter dat winst slechts een kwestie van tijd was. Een prima overwinning. 4½-½

Daarmee was de zege een feit, nu nog even bordpunten scoren, je weet maat nooit waar het goed voor is …..

Nick speelde met wit een zijvariant van het Schots. Tegenstander Jessica Groenewolt was aardig op de hoogte van de finesses in deze variant. Het ging lange tijd gelijk op in een moeilijke stelling. Op een gegeven moment kon Nick zich loswerken en een kwaliteit winnen. Met toren tegen paard creëerde hij een vrijpion en daarmee was het pleit beslecht. 5½-½

Rob moest het opnemen tegen Richard Spek. Hier was het evenwicht eigenlijk nooit verbroken en remise leek dan ook de uitslag te worden. Rob bood het aan, maar Spek weigerde. En zoals wel vaker maakte Spek daarna een fout, waarvan Rob kon (en eigenlijk moest) profiteren. In een toreneindspel kon Rob zijn tegenstander opzadelen met een geïsoleerde pion die moeilijk te verdedigen zou zijn. Rob zag het niet en na nog een paar zetten werd de vredespijp gerookt …. 6-1

Maarten zat aan het 1e bord met de opdracht op remise te spelen tegen Kirsten Solberg. Hij kweet zich goed van zijn taak en bood dan ook remise aan, wat geweigerd werd. Met gekunsteld spel wist Solberg enkele dreigingen in de stelling te vlechten. Het leek allemaal niet veel voor te stellen. Toch werd Maarten verrast door een kleine combinatie wat hem een slecht staand eindspel opleverde. Of dit nog te keepen was? Dat zou ik niet weten, daarvoor was het te ingewikkeld. Maarten vond geen weg naar een veilige remise-haven en moest de koning aldus omleggen. 6-2

Al met al een gedegen overwinning, waar misschien nog wel iets meer in had gezeten. Echter, gezien het krachtsverschil aan de meeste borden hebben we toch volgens verwachting gepresteerd. Tot slot nog even de resultaten in detail:

Zoals zo’n beetje elk seizoen is de wedstrijd tegen Doetinchem altijd een bijzondere voor ons. Waarom? Doetinchem lijkt namelijk een soort ‘Angstgegener’ voor ons te zijn. Zo ook deze wedstrijd, terwijl Doetinchem niet eens in hun sterkste opstelling kon spelen. De wedstrijd ging redelijk lang gelijk op.

Het 1e resultaat was voor Menno. Met zwart kon hij tegen Roel Evertse geen potten breken. In het vroege middenspel was de stelling al volledig dichtgeschoven en enige activiteit van beide spelers zou wel eens verkeerd kunnen aflopen. En Menno vroeg dan ook of remise mocht. Wat moet je daar mee als teamleider zo vroeg in de wedstrijd. Het eigen gevoel is altijd doorslaggevend en Menno vond het wel welletjes. Evertse stribbelde niet tegen en grif werden de handen geschud. Tussenstand ½-½

Robbie had zwart tegen Nils van der Mark en tegen de lang gerokeerde witte koning moest hij iets zien te ondernemen. Maar Van der Mark ging ten strijde tegen de kort gerokeerde zwarte koning. In een volledig gelijke stelling probeerde Robbie met een dame-uitval naar g4 de witte stelling te verzwakken. Maar met f3 verjoeg Nils Robbie’s dame (slaan op g2 was uit den boze!). Gewoon weer terug naar d7 moet Robbie gedacht hebben ….. helaas bleek dat direct een verliezende zet. Want door afruil op e5, zou zijn dame op d7 ongedekt staan met een aftrek schaak Lxh7+. Er restte niet veel meer dan nog even door te ploeteren met een stuk minder – tegen beter weten in. Helaas een nul. ½-1½

Marcel (ook met zwart) moest opboksen tegen Iloy Timmerman. In het middenspel vergaloppeerde Marcel zich en het was aan Iloy om de juiste voortzetting te vinden. Gelukkig koos hij voor een ander plan, waardoor Marcel ontsnapte en kon afwikkelen naar een gelijke stelling. Er werden nog een paar zetten gedaan (Marcel stond uiteindelijk misschien een tikje beter) en ook hier werd de vrede getekend. 1-2

Maarten Marneth moest het opnemen tegen Theo Goossen. Met wit moest hij in het middenspel in de verdediging. Goossen had enkele dreigingen tegen de witte koning en Maarten moest in de verdediging. Dat ging hem vrij goed af en met ‘un petit combinaison’ kon hij een afruil forceren, wat zijn stelling enigszins verlichtte. Nauwkeurig spel was echter nog wel nodig om de veilige remisehaven te bereiken. Net op het moment suprême miste Maarten een vrij simpele matdreiging (met een tussenzet met de loper was het te verhelpen geweest) en kon hij direct opgeven. 1-3

Dat zag er dus ineens niet goed uit. Twee totaal onnodige weggeven partijen. Dat kon ons nog wel eens duur komen te staan …. Gelukkig rechtten de anderen hun rug en gingen er nog eens goed voor zitten. Nick en Erwin stonden wel beter, maar of dat voldoende voor de winst was? Arent zat in een soort egel-stelling en het was maar de vraag of hij zich kon bevrijden en Rob stond volledig gelijk. De wedstrijd kreeg een spannend verloop.

Erwin had met wit tegen Henk Riepma een goede stelling opgebouwd. Nu nog het juiste plan bedenken om voor de winst te gaan. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Een dame manoeuvre van de damevleugel naar koningsvleugel van Riepma leek het kleine plusje als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen. Erwin had dit kunnen voorkomen, maar ja ….. In het vervolg werkte Riepma zich los en moest Erwin geforceerd afwikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers. Het logische resultaat was dan ook remise. Gezien de stand op de andere borden moest Erwin eigenlijk doorspelen, maar ijzer met handen breken? Dat is niet verstandig. 1½-3½

Rob speelde met wit tegen Henny Haggeman en kwam gelijk uit de opening. In het middenspel creëerde Rob iets meer ruimte en moest Haggeman listig spelen om gelijk spel te houden. Dat ging hem goed af, totdat Rob ineens met de mooie zet Ta8 aan kwam zetten: met de zwarte dame op c8 en de zwarte koning op g8, stond de dame dus gepend. De zwarte dame moest tegelijkertijd de zwarte toren op c2 dekken die aangevallen stond door Rob’s dame. Eenvoudig met de dame op a8 slaan en de stelling zou nog steeds in evenwicht zijn geweest. Ware het niet dat de Doetinchemer dacht met Pb8 de dreigingen ook gepareerd waren. Niets is minder waar: Txb8 en na terugslaan op b8 met de dame verliest zwart de toren op c2. We zin weer terug in de wedstrijd! 2½-3½

Met strijders Nick en Arent nog in het strijdperk werd er nog vol op de overwinning gespeeld. Nick stond beter in het middenspel, maar het was een erg moeilijke stelling. Niet zo verwonderlijk dat hij niet helemaal het juiste plan kon bedenken. Hij probeerde in het eindspel wel ijzer met handen te breken. Dat zou normaal gesproken slecht voor hem zijn afgelopen, maar tegenstander Marius van Hal overzag een simpel schaakje met zijn dame tegen de witte koning van Nick. In plaats daarvan speelde hij op pionwinst, waarna Nick de dames kon ruilen. Ter compensatie van een pion minder had Nick wel het loperpaar. De partij had nog lang uitgemolken kunnen worden, maar Van Hal bood remise aan en Nick greep dit met beide handen aan. Na de partij verklaarde hij dat hij op het punt had gestaan om op te geven …. Gelukkig deed hij dat niet een bleef doorspelen in het teambelang! 3-4

Als laatste moest Arent zich proberen te bevrijden uit zijn egel-stelling. Tegenstander Sander van Vucht kon met wit zo te zien niet het juiste plan bedenken en miste op een gegeven moment zelfs de winst met een schijnoffer. Arent won een pionnetje en in een onduidelijke stelling moesten zijn loperpaar het winnen tegen de witte paarden. Dat in een (half)open stelling lopers dan beter zijn dan paarden, bleek ook hier weer het geval. Na nog een pionnetje opgepeuzeld te hebben, waren de twee verbonden zwarte vrijpionnen te veel voor Van Vucht en hij gaf dan ook op. Een prima prestatie van Arent, die hiermee op een score van 4 uit 4 komt! En de wedstrijd eindigde daarmee in een 4-4 gelijkspel.

Al met al kunnen we achteraf dik tevreden zijn met dit gelijke spel. Op voorhand zou een kleine overwinning tot de mogelijkheden behoren (zie verwachte scores). Tot slot nog even een overzicht van de resultaten:

Het 1e team van Rokade heeft in de 3e ronde van de KNSB-competitie aan de verwachtingen voldaan door te winnen van het op papier zwakkere Drienerlo. Het was echter wel met kleinst mogelijke verschil. De wedstrijd werd begonnen met een 1½-½ achterstand, omdat Gert-Jan van Vliet (een knappe remise) en Erwin Swerink (onnodig verlies) reeds vooruit hadden gespeeld. De rest van het team maakte het nog behoorlijk spannend. Nick Mulder won regelmatig van zijn veel zwakkere tegenstander, Arent Luimes kon al snel een stuk winnen en Marcel Leroi overspeelde zijn tegenstander positioneel. Daarmee waren 4½ bordpunt en de overwinning een feit. Robbie Gerhardus moest een nul incasseren en Rob Stevens maakte comfortabel remise. Daarmee was de laatste partij van Menno Dorst beslissend. In een partij met wisselende kansen had hij uiteindelijk een overwicht weten te bereiken, zodat remise hier een terecht resultaat was. Door deze 4½-3½ overwinning staat Rokade nog steeds gedeeld aan kop in de 4e klasse B van de KNSB.

De 2^e wedstrijd tegen het op papier zwakkere Borne zou geen probleem moeten zijn. En el helemaal niet toen bleek dat zij ook nog eens met twee invallers speelden. Dan zou de onwaarschijnlijke 8-0 van de 1^e wedstrijd misschien herhaalbaar moeten zijn? Teamleider Jos Muller van Borne vreesde met grote vrezen …. Maar net als in het voetbal: een bal kan raar rollen, zo ook deze dag.

Na een dik uur spelen kwamen Marcel en Nick vragen of ze het remiseaanbod van hun tegenstanders mochten accepteren. Gezien de onduidelijk standen op de andere borden, was het misschien raadzaam om door te spelen. Echter, je kunt ook weer geen ijzer met handen breken. Marcel probeerde tegen Patrick Munster met een (schijn)pionoffer ngo wat reuring in de stelling te brengen, maar Munster zag wijselijk af van het aangebodene en de stelling bleef volledig in evenwicht. Nick speelde in een Siciiliaanse partij snel e5. Achteraf bleek dat wel een goede zet volgens Stockfish, moet je het wel laten volgen door de juiste zetten. Nick deed dat niet, zodat Norbert Waanders een comfortabele stelling kreeg en NIch eieren voor zijn geld moest kiezen. Tussenstand 1-1.

Robbie speelde tegen Cor van Bree een minder goede, slechte een heel goed partij. Robbie zette de partij redelijk goed op. In de overgang van opening naar middenspel ruilde Robbie ineens vrijwillig (of was het min of meer gedwongen) zijn lopers af, waardoor Van Bree toch wel in het voordeel was met zijn sterke loperpaar. Robbie rechtte zijn rug en wist zijn paard voor een loper te ruilen en zadelde van Bree op met een geïsoleerde pion en pionnen op de kleur van zijn eigen en Robbies loper. Dat zag er ineens goed uit en Robbie combineerde zich vervolgens naar een reguliere (?!?) overwinning. 2-1

Menno was met zwart zoals gewoonlijk weer aan het zwoegen. In het middenspel koos hij een verkeerd plan en Henk Eillert kon pardoes een pion winnen. Maar ook Menno rechtte zijn rug en won de pion terug, waarna het de vraag was of de twee geïsoleerde pionnen van de speler uit Borne niet voldoende aanknopingspunten zouden bieden in een dame+toren eindspel. Menno geloofde het wel en remise was een feit. 2½-1½

Erwin speelde tegen Marinus Tibbe in het Hollands heel ongebruikelijk h4 op de 2^e zet. Dat leverde een opening buiten de theoretische paden op en Tibbe investeerde veel tijd om een plan te bedenken. Dat was meer een gekunsteld plan, dan een goed plan. Hij posteerde zijn stukken inactief op de damevleugel en ging toen kort rokeren. Dat was het sein voor Erwin om ten aanval te trekken. De aanval sneed als een mes door de boter en een wanhopig stukoffer van Tibbe mocht niet baten. Hij stond volledig machteloos tegen de vele aanvalsdreigingen en moest de strijd staken. 3½-1½

Maarten had tegen Jos Muller een goede stelling opgebouwd. Met wit kon hij met zijn sterke loper tegen het zwakke paard (was dat wel zo?!?) zoeken naar een gunstige afwikkeling. Hij wikkelde af naar een gewonnen pionneneindspel, althans dat dacht hij. Maarten kwam bedrogen uit toen ineens bleek dat hij een tempo te kort kwam en Muller zo vrolijk het punt kon incasseren. 3½-2½

Gelukkig kon Arent zijn echec uit de opening (tegenstander Frans Veltkamp had op de 5^e zet met het klassieke Lxf7+ pardoes de partij kunnen winnen!) rechtzetten. Hij stond continu onder druk, maar wist alle zwaktes goed te verdedigen en kon plotsklaps een pion winnen en zo uit zijn benarde positie komen. Veltkamp investeerde vervolgens nog een dame tegen twee torens, het mocht niet baten. Arent schoof de partij beheerst uit. Daarmee was de overwinning veilig gesteld. 4½-1½

Rob was als laatste nog aan het ploeteren tegen Thomas Berghuis. Met wit had hij enorm ruimtevoordeel tegen de zwarte koning die heel lang op zijn beginpositie bleef staan. Net toen Rob dacht te gaan oogsten kon Berghuis met een geniepig zetje een kwaliteit winnen. Daar ging de mooi opgebouwde stelling van Rob. Ook hier bracht het rug rechten uitkomst! Ondanks de kwaliteit minder wist Rob voldoende dreigingen te creëren en omdat de wedstrijd al beslist was, werd in onduidelijke stelling tot remise besloten. 5-3

Resumerend: een vooraf verwachtte reguliere overwinning, maar wel eentje waarbij wij de nodige bordpunten cadeau hebben gedaan ….

Na afloop hebben we bij Beneman in Vragender de overwinning toch maar gevierd met een lekker drankje en hapje. Marcel Leroi had nog een verrassing in petto voor degene die als eerste zijn partij won. De gelukkig was Robbie. Hij mocht een T-shirt van De Zwarte Cross in ontvangst nemen.

Een nieuwe seizoen, een nieuwe opzet van de competitie (we spelen niet meer onder de vlag van de OSBO, maar de KNSB) met andere teams, maar wel met hetzelfde team dat vorig seizoen op het eind de promotie verkwanselde door onnodig de nodige matchpunten te laten liggen. Daardoor zijn we dit seizoen veroordeeld tot de ‘noordelijke’ poule in de 4^e klasse. Promoveren naar de 3^e klasse lijkt een meer ‘zuidelijke’ poule op te leveren. En promotie is op voorhand niet onmogelijk, aangezien niet alleen de nr. 1 promoveert, maar ook de 7 beste nrs. 2. Volop kansen! De voornaamste concurrenten zijn het ons wel bekende Doetinchem en O&O Kampen aangevuld met Dr. Max Euwe 3. We zullen wel zien hoe het gaat. Net zoals in het voetbal geldt: niet te ver vooruit kijken, maar wedstrijd voor wedstrijd spelen en dan zien we het wel.

Het debuut in de KNSB competitie begon al op 7 september. Robbie en Rob speelden hun partijen vooruit, omdat de heren zo nodig op vakantie moesten J. Geweldig dat ze vooruit wilden spelen en dat ook Lonneker wilde meewerken. Robbie en Rob gaven het goede voorbeeld door allebei te winnen. Rob won al snel een pion en kon bogen op een goede stelling. Voor tegenstander Henk Jonkers werd het lastig manoeuvreren en Rob wist daar wel raad mee. Soepeltjes schoof hij de partij uit. Robbie had wel een klein plusje, maar een directe winst zat er zo niet 1-2-3 in. Op een gegeven moment komt het krachtsverschil en/of ervaring dan wel naar boven: Robbie maakte dankbaar gebruik van een foutje van Lonnekenaar Ronald Edens en maakte de partij vakkundig uit. Een comfortabele voorsprong, daar moesten wij met ons zessen nog wel een vervolg aan geven.

Op 15 september vond de eigenlijke wedstrijd plaats in het clubhuis van de plaatselijke IJsclub te Lonneker. Een oud houten gebouwtje aan de rand van het dorp op een mooie rustige locatie (zeer geschikt voor luidruchtige feestjes!). Wel jammer dat we binnen moesten zitten met het lekkere zonnetje. Gauw de raampjes opengezet, want met een man of 30 in een relatief klein zaaltje (Lonneker 1 speelde tegelijkertijd tegen ASV 2) zouden de zweet geurtjes ongetwijfeld binnen de kortste keren op te snuiven zijn. Gelukkig was geen van ons hier vatbaar voor. De wedstrijd begon wat rommelig: de teamleider van Lonneker was er niet en niemand wist verder hoe of wat. Gelukkig bleek er onder de 30 schakers één persoon te zijn die wist hoe de klokken ingesteld moesten worden …. Met de nodige vertraging vlogen wij er vervolgens in.

Op alle borden zag het er voor ons over het algemeen vrij snel goed uit. Alleen Maarten en Arent waren aardig aan het schuiven geslagen, wat niet het beste voor hun stelling was. En Menno zat te vloeken en te tieren dat zijn tegenstander het Hollands speelde, dat zou zwaar laveren worden ….. Nick en Erwin hadden al vrij snel prettig spel. Marcel moest no even in de wachtstand, want teamleider en tegenstander Gijs Gerritsen was nog de post aan het rondbrengen! Hij zou eigenlijk niet meespelen, maar door onvoorziene omstandigheden werd hij nog gebeld. Een slordige 15 minuten voordat het 1^e uur verstreken was, arriveerde hij alsnog. Ook Marcel kon een mooie stelling opbouwen.

Het 1^e resultaat kwam op naam van Maarten. Na een bedenkelijke opening kreeg hij in het middenspel een dubieuze stelling. Vanuit zijn zwarte veste kon hij de witte koning in het centrum onder vuur nemen, terwijl zijn tegenstander (invaller teamleider Albert Hulskers) maar bleef mopperen over de gang van zaken aan het begin van de wedstrijd. Niet goed voor de concentratie en dat bleek! Een venijnig trucje zat al de gehele tijd in de stelling en Hulskers dacht toe te kunnen slaan met een aftrek aanval (Lxf7+) op de zwarte dame van Maarten. Maar ja, terugslaan met het goede stuk en Maarten had een stuk meer + een vernietigende aanval. De tussenstand kwam hiermee op 3-0.

Erwin kreeg tegen Igor Babic een klein voordeeltje vanuit de opening. Babic wist de stelling niet juist op zijn merites te beoordelen en sloeg al snel een verkeerd pad in. Toen hij ook nog een kwaliteit weggaf was het een koud kunstje voor Erwin om de partij naar zich toe te trekken. Nog wel even oppassen voor gemene wendingen. Een wanhoopaanval van de Lonnekenaar leverde Erwin pardoes een dame op. 4-0!

Menno was ondertussen nog steeds aan het zuchten kreunen. Walter Wissenburgh wist het hem met zwart best wel moeilijk te maken in de Hollandse opening. Het werd echt laveren in een gesloten stelling, totdat Menno ineens de open b-lijn in bezit kreeg. Hierdoor werd de zwarte a-pion de zwakke broeder en deze verdween dan ook een paar zetten later in het stukkendoosje. Met een niet te stoppen vrijpion op de a-lijn was het slechts een kwestie van tijd eerdat Wissenburgh de pijp aan Maarten (sic?!?) gaf. Dat duur de nog wel eventjes, maar de winst was een feit. 5-0!

Ook Arent wist zich te ontworstelen van zijn gekunstelde stelling. Tegen Wim Stoltenborgh kon hij zich loswerken en met een loeisterke zwartveldige loper op g7 controleerde hij de stelling in het verre middenspel. In samenwerking met zijn toren en paard kon hij de witte koning opjagen. De witte stelling begon steeds meer zwaktes te vertonen. En zoals altijd: de verdedigende partij is in het nadeel. Stoltenborgh kon niet alle dreigingen tegelijkertijd pareren, wat Arent knap uitbuitte door her en der een pionnetje te pakken en de partij in zijn voordeel te beslissen. 6-0!

Marcel had inmiddels zijn tijdvoordeel van 45 minuten volledig verloren, maar had zijn tijd bijzonder goed besteed. Hij begreep de finesses van de stelling beter dan Gerritsen. Alhoewel het best wel een ingewikkelde stelling was, kon Marcel met zwart veel dreigingen creëren en dat kon zijn tegenstander niet allemaal goed doorrekenen. Met een kleine combinatie wist Marcel een stuk te winnen. Nog even de schaakjes van de witte dame ontlopen en met verve het eindspel uitschuiven. 7-0!

Als laatste moest Nick nog zien te winnen van Roelof Berkepeis. Hij begon voortvarend en had al snel een pion te pakken. Op een gegeven moment zette Berkepeis onder veel theatraal gebaar ineens een paard in. ‘OMG’ fulmineerde hij. Nick liet zich niet uit zijn evenwicht brengen en liet het paard ongemoeid (slaan zou de dame hebben gekost met een onduidelijke stelling), ruilde de dames en ging de partij met een pion meer gewoon even uitschuiven. Dat even werd toch nog iets langer. Berkepeis vond telkens een riposte tegen de dreigingen van Nick en onze kopman moest steeds de goede zetten vinden om de partij niet in remise te laten verzanden. Zoals van een goed kopman te verwachten valt: geen probleem. Tegen 17.15 uur was ook de laatste vis op het droge. Eindstand 8-0 !!!!!

Ik kan mij niet herinneren ooit zo’n uitslag op de borden te hebben gezet. Chapeau voor iedereen! Er moet eerlijk bij vermeld worden dat Lonneker drie basisspelers mistte en hierdoor het krachtsverschil aan bijna alle borden op papier (!) enorm was. Dat dit een goede opmaat mag zijn voor de rest van het seizoen! Maar ja, een zwaluw maakt nog geen zomer ….. We gaan van wedstrijd tot wedstrijd. Voorlopig zijn we wel de onbetwiste nr. 1 in de 4^e klasse B …… even lekker van genieten.

R9 zaterdag 21-04-2018 Rokade 1 – O&O 1 slotronde te Apeldoorn → 5,5 – 2,5

Met nog een minieme kans op promotie naar de 3^e klasse KNSB vond de gemeenschappelijke laatste ronde van de promotieklasse plaats in het prachtige denksportcentrum in Apeldoorn zuid. Opdracht voor ons was de wedstrijd tegen O&O (uit Kampen) te winnen en tegelijkertijd maar hopen dat Voorst niet zou winnen en Doetinchem niet met grote cijfers (7-1 of zo) zou winnen. Wij hebben ons van onze taak gekweten, maar helaas bleek Voorst te sterk, waardoor we uiteindelijk op de 3^e plaatst zijn geëindigd. Op zich een prima resultaat.

De wedstrijd begon wat minder voor ons. Ondanks de knappe remise van Gert-Jan aan het 2^e bord (vooraf zei GJ: laat mij aan bord 2 spelen tegen die Spoelstra, daar speel ik altijd goed tegen!). Na ruim 10 zetten werd hier de vrede al getekend. Maarten speelde echter te snel, waardoor hij met zwart in een nadelige stelling terecht kwam. En als je dan tegen een oude haas als Mujkanovic speelt, dan weet je het wel ….. Robbie deed vervolgens iets terug door pardoes zijn partij te winnen. In gelijke stelling blunderde tegenstander Jacobs. Rob kon het niet bolwerken tegen Hakkers: eerst 1 pion en daarna nog een pion die in het doosje verdween om vervolgens ook nog eens een stuk weg te geven. Nick had ondertussen een mooie aanval opgebouwd tegen Cornelissen en dat kun je dan wel aan Nick overlaten. Even wat dreigingen pareren en de winst was binnen. Ook Menno won, maar dat moest ook wel tegen iemand met een rating van 1536. Arent wist op een knappe manier te winnen van Redeker. Omdat er theoretisch nog een kleine kans was op promotie (Voorst stond nog niet helemaal gewonnen), moest Erwin toch maar doorspelen voor de bordpunten. Na een verkeerd openingsexperiment (totaal verloren stelling!) rechtte Erwin de rug en kreeg hand over hand de betere stelling. Na 78 zetten had hij de vis op het droge. Eindstand 5½-2½!

Al met al een redelijk geslaagd seizoen, waarin we lang meegestreden hebben om het kampioenschap en een promotieplaats. Helaas hebben we 3x verloren, waar dat eigenlijk 3x niet nodig was. Volgend seizoen wordt de competitieopzet veranderd en zullen wij onder de vlag van de KNSB spelen in de 4^e klasse.

In de strijd om een promotieplaats naar de 3^e klasse van de KNSB heeft Rokade 1 zichzelf geen goede dienst bewezen door met 4½-3½ te verliezen van Doetinchem 1. In een gelijk opgaande match waren de Doetinchemers uiteindelijk de meest gelukkige. De Rokade spelers waren net niet helemaal in goede doen en maakten te veel (kleine) foutjes, waardoor partijen onnodig in remise verzandden of zelfs verloren werden. De wedstrijd begon goed voor Rokade met een overwinning van Menno Dorst op Marius van Hal, gevolgd door regelmatige remise tussen Maarten Marneth en Doetinchemer Roel Evertse. Daarna misrekenden de Lichtenvoorders Robbie Gerhardus en Marcel Leroi zich tegen respectievelijk Henny Haggeman en Henk Riepma met twee nullen als gevolg. Arent Luimes behaalde nog wel een remise tegen Theo Goossen. Vervolgens kon Rokadenaar Erwin Swerink het niet bolwerken tegen Sander van Vucht en bracht Rob Stevens namens Rokade met een overwinning op Iloy Timmerman de stand op 3-4. In de laatste partij moest Nick Mulder een moeilijk, maar gewonnen eindspel tegen Doetinchemer Henry Veneman zien te winnen voor een gelijkspel. Helaas was de concentratie na ruim 5 uur spelen een beetje weggezakt, waardoor de stelling uit zijn handen glipte met remise als gevolg. Hiermee trok Doetinchem aan het langste eind met 4,5-3,5. Beide teams hebben theoretisch nog kans op promotie naar de 3^e klasse KNSB, maar zijn hierbij afhankelijk van Voorst.

De wedstrijd begon voor ons met een nadeel, want Robbie moest op het laatste moment afzeggen. Aangezien Gert-Jan al als invaller speelde, leverde een zoektocht naar een 2^e invaller geen resultaat op. Met 7 man togen we naar Beekbergen en we hadden er goede moed in. Mede gezien de wedstrijd tegen Koningswaal 1 eerder dit seizoen - waar we ook met 7 man aantraden - en jammer genoeg met 4½-3½ verloren, terwijl er (veel) meer in had gezeten. Een man minder hoeft dus niet desastreus te zijn, als het hele team in vorm is.

Na een uur spelen ontstonden de eerste schermutselingen op de diverse borden. Nick had een pion gewonnen en moest een weg vinden om dit voordeeltje te verzilveren, Rob kwam wel heel erg slecht uit de opening en aan de overige borden zagen er ongeveer gelijk uit. Met een klein plusje voor Gert-Jan en Erwin. Dat zou met onze routine dus goed moeten aflopen …..

Pardoes stonden we echter met 1-0 achter. Nick (met wit aan het 1^e bord) had een mooie combinatie gezien en dacht hiermee de partij in een keer uit te kunnen maken. Het was inderdaad in een keer uit, maar Beekbergenaar Remco Philajamaa ging met de eer strijken. Nick had een venijnig pionzetje over het hoofd gezien, waardoor het geofferde stuk geen rendement opleverde: zijn koning stond gepend op de c-lijn en er kon niet teruggeslagen worden met de c-pion. Typisch gevalletje van schaakblindheid en/of een enorme blunder. Met al een reglementaire nul op zak stonden we ineens fors achter. (0-2)

Gert-Jan had ondertussen met wit tegen Miguel Tervooren een aardige drukstelling opgebouwd. Na enig manoeuvreerwerk stonden Gert-Jan’s stukken goed opgesteld en konden de koningsvleugelpionnen aan hun opmars beginnen. Dat zag er goed uit, alleen nog een voortzetting naar winst vinden. Dat is moeilijker dan gezegd, maar in dit geval ging het van een leien dakje. Zwart kon de vele dreigingen niet meer pareren en gaf het daarom maar op. Goed gespeeld van Gert-Jan en we waren weer terug in de match! (1-2)

Menno zat zoals gewoonlijk weer te kreunen en te steunen. Hij had met zwart tegen Erwin Greven een ietwat mindere stelling. Om zich los te werken investeerde Menno een pion voor enig initiatief, maar eigenlijk net niet genoeg. Dat had Greven ook wel door en toen de stelling vervlakte werd er maar remise overeengekomen. Dat was voor Menno wel het hoogst haalbare. (1½-2½)

Vervolgens speelde Marcel ook remise. Met zwart kon hij tegen Harm Schoten geen voordeel behalen. Sterker nog: ook Marcel moest op een gegeven moment een pion inleveren. Gelukkig voor hem was de stelling behoorlijk gesloten en was het een hele zoektocht naar een winstweg voor wit. Hoe het uiteindelijk precies verlopen is weet ik niet, maar gezien de stand op de andere borden en de tussenstand was VDS tevreden met remise (en Marcel ook wel …..). (2-3)

Rob probeerde er na zijn slechte opening nog wat van te maken tegen Johan van Ommen. Omdat Van Ommen het niet altijd even goed speelde, leek Rob nog voor tegenkansen te kunnen gaan. Het mocht echter niet baten, want Rob’s stelling was er gewoonweg te slecht voor. Toen het onvermijdelijke ging gebeuren, hield Rob de eer aan zichzelf en gaf zich gewonnen. (2-4)

Erwin had met wit vanuit de opening een klein plusje tegen Diderick Holtland opgebouwd. Met creatief spel (geen rokade, maar met Tg1 en een pionnenopstoot op de koningsvleugel – goed voorbeeld doet goed volgen J) Holtland moest zich secuur verdedigen, nadat Erwin de g-lijn had kunnen openen. En de verdedigende partij heeft het meestal moeilijker dan de aanvallende partij, zo ook hier. Erwin had een prachtige stelling opgebouwd en moest alleen nog maar het genadeschot geven. Net als Nick had hij een elegante combinatie gezien die directe winst op zou moeten leveren. Maar ook hier bleek er een venijnige tussenzet te zijn, waardoor Erwin moest vrezen ….. Gelukkig speelde zwart met een toren minder, zodat Erwin de zwarte koning goed onder vuur kon blijven houden. Het eindspel van dame + 3 vrijpionnen tegen 2 torens was technisch gewonnen. Het duurde nog wel even, maar de winst was binnen. (3-4)

Arent moest opboksen tegen het Hollands van Kees Greevenbosch. Dat verging hem met prima. Goed afgewikkeld in het middenspel met als resultaat allebei een wit-veldige loper. Alleen stonden de pionnen van Arent op de zwarte velden en die van Greevenbosch op de witte velden. Beter voor Arent dus. Op een of andere manier moest Arent echter een pion inleveren en zijn stelling ging daarmee hard achteruit. Hij probeerde nog wel te forceren (zo hoort het bij een 3-4 achterstand!). Maar de VDS-er liet zich het kaas niet meer van het brood eten en wikkelde het eindspel bekwaam af. (3-5)

Een 5-3 nederlaag. Dat hadden we vooraf toch niet echt verwacht. Mede gezien het (kleine) ratingoverwicht aan alle borden. Maar ja, het was wel terecht. Teveel van de onzen waren niet in vorm. Daarmee worden de laatste 2 wedstrijden nog erg spannend: gaan we wel of niet promoveren naar de 3^e klasse KNSB? De toekomst zal het leren.

De wedstrijd begon met een tegenslag, omdat Marcel Leroi zich zaterdagochtend ziek afmeldde. Dan begint te elfder ure de zoektocht naar een invaller. Gelukkig kon Johan Meulman zijn houthakkerswerk even laten liggen, chapeau! Voorst een sterk en homogeen team, die telkens in een wisselende opstelling speelt. Wij dachten daar een ietwat tactische opstelling tegenover te kunnen zetten. Of dit tot succes zou leiden?

Wij kwamen al snel op een 1-0 voorsprong. Erwin overspeelde Paul Tulfer volledig vanuit de opening. Een tactisch trucje leverde een overweldigende stelling op, waarin zwart geen goede zetten had. Toen Tulfer ook nog eens kort rokeerde ging het van kwaad tot erger. Erwin’s lopers namen de zwarte veste vernietigend onder vuur en de Voorstenaar kon alleen maar lijdzaam toezien. Dat Erwin het niet op de snelste manier afmaakte, was een klein smetje. Maar de winst was binnen! (1-0)

Nick trok agressief van leer tegen Rudy Bloemhard met h3 en g4. Bloemhard kwam met zwart gedrongen te staan en dacht met de opstoot d5 (feitelijk een pionoffer) te kunnen profiteren van zijn ontwikkelingsvoorsprong en de stand van de witte koning op e1. Nick had uitstekend gezien dat de dreigingen gepareerd konden worden en zo geschiedde. Bloemhard kwam verder en verder in de verdrukking en met een paar pionnen minder en een miserabele stelling gaf hij maar op. (2-0)

Menno zat aan het 1^e bord te zwoegen tegen Richard van Tienhoven. Met zwart speelde hij de Siciliaanse Draak ongewoon, hetgeen wit een voordeeltje opleverde. Menno trok een verdedigingslinie op waar Van Tienhoven maar eens doorheen moest beuken. Dat bleek een te moeilijke opgave. Menno wilde wel remise aanbieden, maar dacht dat dit niet aangenomen zou worden. Toen Van Tienhoven zelf remise aanbood, werd de vrede snel getekend. (2½-½)

Robbie speelde met zwart tegen Henri Jansen. Hij speelde op een gegeven moment Pg4. Een zet waarvan de diepgang mij ontging, maar Robbie zal beter gerekend hebben. In het middenspel vergat Jansen gebruik te maken van zijn ruimtevoordeel en kon Robbie de stelling neutraliseren door stukken af te ruilen. De resterende stelling van goed paard (Robbie) tegen slechte loper (Henri) wist Robbie handig uit te buiten door af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel. Dat Jansen tegen beter weten in nog lang doorspeelde, deed niet meer ter zake. (3½-½)

Arent speelde een spannende partij. Tegen invaller Tom Molewijk offerde Arent een pion (of verloor hij er een?). Als compensatie kreeg hij een geweldig loperpaar, waarmee hij de zwarte stelling zwaar onder druk zette. In een zeer ingewikkelde stelling en met nog een minuut of 3 op de klok voor nog 4 zetten, moest Arent alleen nog een winnende voortzetting vinden. Molewijk bood tactisch gezien op dit geode moment remise aan (tactisch, als je alleen naar de partij kijkt, maar niet als je naar de tussenstand kijkt!). Arent vroeg of hij het mocht aannemen en dat was gezien de stand op de overige borden prima! Misschien dat hij het niet goed begrepen had, maar met stalen zenuwen speelde hij door! Gelukkig wilde Molewijk niet proberen om nog een winstpoging te doen en herhaalde de zetten, zodat er alsnog remise werd overeengekomen. (4-1)

Rob had zijn dag niet. Met de zwarte stukken in eveneens een Siciliaanse Draak liet hij zich verleiden tot een dame uitval. Tegenstander John Sloots had echter even iets verder gekeken: met een aftrekaanval op de dame kon hij eenvoudig een pion winnen. Een tweede volgde snel en Rob kon geen uitweg meer vinden, ondanks verwoede pogingen. (4-2)

Maarten speelde ook een soort van Siciliaanse Draak. Met zwart moest hij proberen Michel Jansen in bedwang te houden. Maarten kwam ietwat gekunsteld uit de opening en moest zich toeleggen op een lange verdediging. Dat hij dit goed kan, weten we. Ongetwijfeld zal Jansen ergens de allerbeste zet hebben gemist, maar dat doet niets af aan de verdedigingskunsten van Maarten. Hij wikkelde knap af naar een eindspel met ongelijke lopers en een pion minder. Dat kon hij met geen mogelijkheid verliezen en het werd dan ook remise, waarmee de zege een feit was! (4½-2½)

Johan Meulman kan terugkijken op een geslaagd debuut. Tegen de onberekenbare Marcel Kraaijkamp moest hij met wit de Hollandse opening bestrijden. Dat deed Johan prima en in het middenspel stond hij eerder iets beter. De stelling was ingewikkeld en er zaten allerlei tactische foefjes in. Zowel Johan als Marcel bleven lang zoeken naar een winstweg, maar het dunne koord van de remisemarge werd door geen van beiden echt verlaten. Als balancerend besloten ze na ruim 4 uur spelen tot het onvermijdelijke: remise. En weer gewonnen: 5-3.

Met nog 3 ronden te gaan staan we nu op de 2^e plaats! Tot nu toe draaien we gewoon een erg goed seizoen. Alleen jammer dat we onnodig verloren van Koningswaal 1 (met 7 man presteerde ik het om een geode stelling te verliezen, waardoor we uiteindelijk met 4½-3½ verloren). Door deze geode resultaten lonkt ineens promotie naar de 3^e klasse KNSB. We proberen onze goede vorm vast te houden en dat kunnen we laten zien in de eerstvolgende wedstrijd tegen laagvlieger VDS 1 op 10 maart in Beekbergen.

De vorige wedstrijd tegen UVS 3 werd met 4½-3½ gewonnen. Sec de cijfers zeggen een krappe overwinning, maar niets was minder waar. Heel soepel gewonnen (te veel weggegeven!). Op 16 december uit in Nijmegen tegen het 2^e van UVS, dat is andere koek! Dit is veruit het sterkste team in de promotieklasse, met een gemiddelde rating van 1958 mochten we vooraf hopen op een slordige 3 bordpunten ….. geen florissant vooruitzicht.

De wedstrijd begon goed voor ons, doordat Nick aan het 1^e bord vrij snel een kwaliteit won tegen Pepijn van Erp. Even leek het of Van Erp tegenkansen kon creëren, maar dat was slechts schijn. Nick speelde het bekwaam uit en won vrij soepeltjes. Een goede opmaat voor de rest van het team! (0-1)

Vervolgens meldde Robbie zich met een remise. Dat was toch enigszins teleurstellend, want hij had in de opening een gezonde pion gewonnen en iedereen vroeg zich af hoe hij de stelling tot winst ging voeren. Blijkbaar was het toch niet allemaal even duidelijk, want Robbie nam genoegen met remise. Op zich niets mis mee tegen Tsjisang Cheung, die toch een slordige 200 ELO-punten meer heeft. (½-1½)

Erwin speelde een originele opening waar Nijmegenaar Ruud van de Plassche niet goed uit de voeten kon. Erwin kon met wit bogen op een prettige stelling, totdat hij dames ging ruilen. Zwart kreeg hierdoor de overhand. In het middenspel compliceerde Erwin de stelling en kon zich loswerken, totdat hij een simpele zet als c5 met een dubbele penning en torenverlies over het hoofd zag. Een enorme blunder! Dat had voorkomen kunnen worden, met een gelijke stelling. Nu restte niets anders dan verlies. (1½-1½)

Menno wist vervolgens een halfje te scoren. Met zwart trad hij aan tegen Arno Sprinkhuizen, de crack van UVS 2. Menno moest toezien hoe wit de stelling onder druk hield en met kunst en vliegwerk wist Menno zijn stelling overeind te houden. Dankzij wat onnauwkeurige zetten van Sprinkhuizen was deze genoodzaakt om het hernieuwde remiseaanbod te accepteren. Een mindere stelling remise houden is knap! (2-2)

Ook Maarten speelde remise tegen Hans Quint. Het leek alsof Maarten een aardige stelling had, waar hij met enig tactisch geschuif en wat profylactische zetten misschien enig voordeel zou kunnen krijgen. Het bleek een bekende variant van optisch bedrog te zijn. In vrijwel gelijke stelling werd daarom tot remise besloten. (2½-2½)

Rob had ondertussen met zwart een geweldige stelling opgebouwd tegen Jeroen Clermonts. De vraag was op welke manier de winst het eenvoudigst of het mooist binnen gehaald kon worden. Door alle mogelijkheden raakte Rob jammer genoeg de draad kwijt en koos voor een minder goed ogend plan en in gierende tijdnood ging het daarna van kwaad tot erger. Goede zetten komen dan gewoon niet meer uit je brein en Rob ging in zeer slechte stelling pardoes door zijn vlag! Dat was heel erg sneu, want een goed gespeelde partij werd zo in een paar minuten volledig onnodig weggegeven. (3½-2½)

Marcel had in de opening een venijnig zetje dat hem met zwart tegen Ivar Heine goed spel leek op te leveren. Heine had echter verder gerekend en kwam in het middenspel een pion voor. De UVS-er raakte daarna het spoor een beetje bijster, doordat Marcel de trukendoos open gooide: va-banque spelen. En dat ligt Marcel wel. Heine moest toezien hoe zijn koningsstelling beroofd werd van al zijn pionnen in ruil voor een stuk. Technisch gezien stond wit nog steeds gewonnen, maar je moet dan wel de goede zetten vinden ….. en Marcel naam de onbeschermde witte koning dusdanig onder vuur dat Heine het op een gegeven moment echt fout deed. Marcel was er als de kippen bij om de partij naar zijn hand te zetten en er alsnog met de winst vandoor te gaan. Gelijke stand! (3½-3½)

Het kwam aan op de schaakkunsten van Arent. Met wit trad hij aan tegen Wouter Dinjens. Er ontspon zich een moeilijk middenspel, waar Dinjens in eerste instantie een pion won, maar Arent veroverde die al vrij snel weer terug. Het spel kon alle kanten op en na het optrekken van de kruitdampen stond Arent ineens een pion voor. Nu nog de winst binnenhalen ….. In een lastig eindspel van loper tegen paard schotelde Arent Dinjens twee vrijpionnen voor, die de Nijmegenaar onmogelijk allebei tegen kon houden. Een knappe overwinning van Arent! (3½-4½)

Een benauwde 4½-3½ overwinning dit keer. Maar als je alle partijen goed onder de loep neemt, had een enkele uitslag over en weer anders kunnen zijn. Maar uiteindelijk was de overwinning verdiend! Nog even de uitslag in detail:

Op naar de volgende wedstrijd, thuis tegen Voorst 1 op zaterdag 3 februari 2018. Is nog een eind weg, maar deze overwinning geeft een heleboel energie om goed geluimd tegen Voorst aan te treden!

De 4^e ronde stonde thuiswedstrijd tegen UVS 3 - op voorhand een gedoodverfde degradatiekandidaat - op het programma. Dat moest dus wel een dikke overwinning opleveren, maar de realiteit was echter heel anders, qua uitslag dan: slechts 4½-3½ gewonnen. Een narrow escape? Nee, dat ook weer niet. Eigenlijk heel soepeltjes gewonnen. Hoe de zege tot stand kwam?

Nick speelde tegen Elwin Berlijn die bekend staat om zijn ietwat ongewone openingen. Zo ook hier. Met een vroege frivole uitval van zijn dame naar h4 dacht hij Nick te kunnen verrassen. Het bleek slechts in een inleiding tot een razendsnelle bergafwaarts … Nick speelde eenvoudig Lg5 en de zwarte dame zat in zwaar weer en was niet meer te redden. Enkele zetten later gaf Berlijn dan ook gedesillusioneerd (?!?) op. Geen echte ‘Berlijnse verdediging’ zullen we maar zeggen. (1-0)

Robbie kon bogen op een prettige stelling. Met wit had hij het initiatief tegen Lambert Hofman. Vakkundig bouwde hij zijn voordeel uit en tijdens een algehele stukkenruil stond hij ineens een stuk voor. Of dit een fantastische combinatie was, of dat de Nijmegenaar zich had verrekend, is mij even ontgaan. Hoe dan ook, met een stuk meer kun je de afronding wel aan Robbie overlaten. (2-0)

Ondertussen was Marcel in een moeilijk middenspel terecht gekomen. Hij moest een geïsoleerde pion op e6 toestaan. Dat leek verdacht, met het oog op het naderende eindspel. Tegenstander Jorik Quint had echter verder gekeken, zo bleek tijdens de analyse. Marcel kon aardig wat dreigingen creëren tegen de witte koning, maar volgens hem zat daar geen echt beslissende tussen. Een verrassende zet leek hem toch voordeel te kunnen geven. Enfin, tijdens de partij werd op het moment suprême tot remise besloten. (2½-½)

Menno, met zwart spelend, had al eerder remise aangeboden in een op het oog gesloten stelling. Nestor Klaus Wustefeld weigerde echter resoluut en Menno moest - enigszins mokkend - verder, er zat toch niets meer in?!? Hij had buiten de waard Wustefeld gerekend … De Nijmegenaar leek een foutje te maken, waardoor Menno een stuk kon offeren (zijn enige kans!) door zijn torens op de h-lijn te verdubbelen. In de aanval kon hij dan waarschijnlijk voldoende tegenkansen op het bord toveren. En, aanval is immers de beste verdediging: de verdediger heeft altijd meer moeite om de juiste zetten te vinden dan de aanvaller! Menno koos voor een andere variant, waar hij door een verrassende paardzet in een verloren stelling terecht kwam. Hij sputterde nog even tegen, maar het mocht niet meer baten. (2½-1½)

Erwin won daarna met wit van Simon van Dijk. Dat ging niet zonder slag of stoot. Van Dijk dacht ook met een rigoureuze dame-uitval (naar b4 in dit geval) voordeel te kunnen behalen. Erwin kon de dame opsluiten en moest even de goede variant vinden om groot materieel voordeel te krijgen. Hij speelde echter een mindere zet en zwart kon zich redden met een stukoffer. Met twee paarden tegen toren en pion stond Erwin wel beter, maar het was nog maar de vraag of het eindspel ook te winnen was. Er stonden namelijk nog wat meer stukken op het bord. In hevige tijdnood wist Van Dijk niet de juiste zetten te vinden en hij gaf pardoes een toren weg. (3½-1½)

Arent had met zwart te dealen met een agressieve tegenstander. Ron van Dijk wond er geen doekjes om: direct de zwarte koning aanvallen. Arent pareerde vakkundig en de witte aanval smoorde al snel, waarna de bordjes verhangen waren. Arent nam het initiatief over en won een gezonde pion. Nu nog even de technische afwikkeling. Het leek nog spannend te worden, maar Arent had alles gelukkig goed onder controle en klaarde ket klusje. (4½-1½)

De winst was binnen. Zonder problemen eigenlijk. De laatste twee partijen stonden beter, zo niet gewonnen voor ons. Nog even afmaken was het devies. Het liep echter anders …

Rob zat met wit in een Caro-Kann te stoeien tegen Marcel Krivec. Hij bouwde een goede stelling op en moest alleen nog het juiste plan vinden. Dat was toch wel erg lastig voor Rob. Uiteindelijk brak hij de stelling open met de voor die stelling thematische pionzet b4. Wel de juiste zet, maar op een verkeerd moment. Krivec kon zich verdedigen en met een geniepig dame zetje naar e6 lonkte de kasteelvrouwe naar het veld h3. Rob was blijkbaar verblind door haar schoonheid en veronachtzaamde de zwarte dreiging en moest vervolgens lijdzaam toezien hoe hij midden op het bord werd mat gezet. (4½-2½)

Maarten kreeg een dubieuze variant in het Siciliaans voorgeschoteld. Tegenstander Bert-Jan Boer offerde vrolijk een pion en Maarten kon met zwart in de verdediging. Dat ging op zich behoorlijk goed, alleen kon Boer wel heel veel dreigingen in de stelling vlechten. Maarten verdedigde goed en kon op een paar momenten waarschijnlijk wel wat stukken ruilen, waarna de pion voorsprong beslissend zou zijn. Hij vergat dit echter en de aanval bleef te dreigend. In tijdnood kon Maarten de juiste zetten niet meer vinden en leverde pardoes een stuk in, met een nederlaag als gevolg. (4½-3½).

Resumé: terechte overwinning die eigenlijk wel wat hoger had mogen uitvallen. Maar niet getreurd, de matchpunten zijn binnen! De uitslag in detail, met in de laatste kolom de verwachte score.

De 3^e wedstrijd tegen op voorhand een van de sterkste teams begon met een tegenvaller. Nick moest zaterdagmorgen op het allerlaatste moment helaas verstek laten gaan vanwege een zware griep. Dan wordt het moeilijk om nog iemand als vervanger te regelen, dus togen we met 7 tot op de tand gewapende en gemotiveerde Rokadenaren naar Beuningen om aan te treden tegen Koningswaal 1. We mochten in de praktijk dan wel met een 1-0 achterstand beginnen, maar theoretisch is alles mogelijk ….. Even shuffelen met de opstelling om een zodanige opstelling te krijgen, waarmee we op voorhand (feitelijk nergens op gebaseerd, slechts op gevoel J) de meeste kans zouden maken. Maar ja, dan moet de tegenstander ook wel aantreden in de opstelling die jij bij hun verwacht. En het moge bekend zijn dat …..

Het 1^e resultaat kwam op naam van Menno aan bord 7. Tegen de laagst gerate Beuninger kon hij bogen op een voordeeltje uit de opening. Hij kreeg remise aangeboden, maar dat mocht hij gezien de stand op de overige borden en natuurlijk zijn (iets) betere stelling niet aannemen. Doorspelen was het devies. En dat mogen wel uniek noemen voor Menno, die een remise vaak niet uit de weg gaat ….. De stelling bleek meer iets beter dan veel beter te zijn. Tim Kortekaas kon zijn stelling bijeenhouden en Menno probeerde nog wel van alles, maar het mocht niet baten. (½-1½)

Marcel Leroi speelde met zwart tegen Gert Kampstra. In een voor Marcel bekende opening bleef de spanning lang gehandhaafd. De stukken en pionnen bleven lang op het bord staan. De stelling was ingewikkeld, omdat er veel afruil mogelijkheden waren. Op een gegeven moment begon Kamstra met een grootscheepse afruil en toen de kruitdampen waren opgetrokken keek Marcel ineens tegen een pion achterstand aan. Hij wist dit te neutraliseren tot 3 tegen 4 pionnen op de koningsvleugel. Dat zou een lange partij van ‘keepen’ worden, ware het niet dat Kamstra remise aanbod, wat Marcel natuurlijk direct accepteerde. (1-2)

Maarten kreeg Mark Agterberg tegenover zich. Wij hadden dus vooraf gerekend op Habibi (zo zie je maar weer …..). Opdracht was: solide spelen en remise houden. Maarten kreeg een ietwat gekunstelde opening tegenover zich en kwam door een sterk zwart centrum met vrijpion wel in de verdrukking. Met goed verdedigend spel wist hij echter alle zwarte dreigingen te neutraliseren en uiteindelijk was het eerder Maarten die wat beter stond. Op winst spelen zat er niet meer in voor Agterberg, waardoor Maarten een keurige remise kon bijschrijven. (1½-2½)

Vervolgens kon Erwin het niet bolwerken tegen Habibi. Met wit kon Erwin al gauw buiten de gebaande wegen van de openingstheorie treden. In het middenspel kon hij een verzwakking van de zwarte koningsstelling uitlokken en vervolgens een pion winnen. Dat kon op twee manieren en achteraf lijkt het erop dat het niet-gespeelde beter zou zijn. Maar niet getreurd, want de stelling bood nog voldoende kansen. Echter, een onzinnig loperoffer vergooide in een klap de stelling. Een simpel tussenzetje van Habibi bracht zijn torens in stelling, waardoor de koning van Erwin onder zwaar geschut kwam te liggen. Een schwindel zat er niet meer in met een nul als gevolg. (1½-3½)

Rob moest kennelijk nog even wennen dat een schaakpartij begint in de opening. Hij speelde in de opening een ‘normale’ zet, maar was vergeten dat hij daarvoor eerst nog een andere zet had moeten doen. Gevolg: pionverlies en een slechte stelling. Maar dan ken je Rob nog niet. Hij ging er eens recht voor zitten en kon – een beetje geholpen door Marcel Lever – voldoende tegenkansen creëren. Na de tijdcontrole bood Rob in mindere stelling remise aan dat ruim een half uur in beraad werd genomen (gezien de stand op de andere borden), maar toch werd geaccepteerd. (2-4)

Arent speelde tegen Philippe Friesen een zeer ongewone opening. Friesen dacht zich met zwart een frivoliteit te kunnen laten gevallen met 1. … d6 en 5. … d5. Arent kreeg hierdoor overweldigend spel. De zwarte koning werd onder vuur genomen en het was meer de vraag wanneer maakt Arent er een eind aan. Blijkbaar kon Friesen nog voldoende tegenstand bieden, want het duurde nog wel even eerdat de vis op het droge was. Al met al goed gespeeld door een voordeel ook uit te bouwen tot winst. (3-4)

Robbie speelde een gedegen partij tegen Rudy Veenhoff. De stelling leek volledig in evenwicht en Robbie had ook al een paar keer remise aangeboden, maar dat werd steeds geweigerd. Ook bij een 4-3 stand in het voordeel van Koningswaal. Ik zou dan als teamleider direct de speler remise laten accepteren, je weet immers maar nooit: een blunder zit in een klein hoekje. Nu was het wel zo dat in het inmiddels ver gevorderde loper eindspel Veenhoff de goede loper had en Robbie de slechte. De Beuninger probeerde het nog uitentreuren, maar de klok tikte onverbiddelijk door ….. uiteindelijk koos hij eieren voor zijn geld en beruste in remise. (3½-4½).

Al met al geen onverdienstelijk resultaat met 7 man! Met een beetje meer geluk hadden we zo maar gelijk kunnen spelen of zelfs winst had er in gezeten. En dat is knap gezien de vooraf verwachte uitslag op basis van de ratings (zie gedetailleerde uitslag hieronder): slechts 2,699 punt voor ons. Helaas vielen de dubbeltjes overal niet onze kant op. De teamspirit bleek maar weer eens van belang, want hierdoor was iedereen zeer gemotiveerd. Als we zo doorgaan kunnen we misschien nog voor een stunt zorgen tegen een van de sterkere teams.

De 2^e wedstrijd tegen Schaakstad Apeldoorn was er eentje die we op voorhand zouden moeten kunnen winnen. En zo geschiedde ….. Net als in de 1^ewedstrijd tegen ASV 4 kwamen we geen moment in gevaar. Na een uurtje spelen konden we bogen op een aantal borden met een betere stelling, zodat op borden waar het min of meer gelijk stond remise aangeboden kon worden (hetgeen een goed recept was tegen ASV 4).

Gert-Jan leek als supersub met zwart een zware pijp te gaan roken tegen Cees Sep. Maar zoals wel vaker, was het allemaal optisch bedrog. De stelling van Gert-Jan was flexibel genoeg om de witte dreigingen te pareren, sterker nog: hij kon zelf het nodige gevaar stichten. Het tactische remiseaanbod kon niet geweigerd worden door Sep, want anders kon Gert-Jan nog wel eens de boventoon gaan voeren. (½-½).

Ook Menno kon met wit bogen op een gezonde stelling. Vanuit de opening creëerde hij ruimtevoordeel en met tegengestelde rokades zou het wel eens wedloop van de snelste aanval kunnen worden. Omdat Menno een tikkeltje beter stond, deed ook hij een tactisch remiseaanbod, wat wederom eigenlijk niet geweigerd kon worden. Met nog veel mogelijkheden in de stelling koos Visschedijk eieren voor zijn geld. (1-1)

Arent had ondertussen met zwart Aart van de Peut behoorlijk in de tang. Met kundig spel wist hij veel dreigingen in de stelling te vlechten en Van de Peut zag door de bomen het (on)bekende bos niet meer. Het ging van kwaad tot erger: pionnetje weg hier, pionnetje weg daar en een volledig in elkaar gestorte stelling. Een troosteloze aanblik en Arent wist hier wel raad mee: vakkundig schoof hij de partij uit. (2-1)

Marcel had aan het 1^e bord weer een van zijn kenmerkende stellingen op het bord gekregen tegen Marco van de Nieuwendijk. Zo’n stelling van de tegenstander denkt ‘ik sta zo gek nog niet’, maar van Marcel denkt ‘die ga ik eventjes winnen’. Na lange tijd heen en weer gelaveerd te hebben probeerde Marcel de stelling te forceren. Het zag er op zich goed uit en op dat moment bood Marcel remise aan (gezien de stand op de andere borden). De Apeldoorner had geen keuze. (2½-1½)

Robbie kon een onvervalste aanvalspartij spelen, waarbij tegenstander Nico Olivier in een gekunstelde stelling misgreep. Met een sterke aanval restte Olivier niet anders dan een stuk te geven, waarvoor hij hoogstens enige dubieuze compensatie had. Zo’n stelling kan je wel overlaten aan Robbie. En jawel hoor, hij haalde al het witte tegenspel uit de stelling en kon mat geven, waardoor wit de koning om moest leggen. (3½-1½)

Nick speelde een solide partij tegen Jelle Bauer. Toen Bauer wat al te frivool zijn A-pion liet oprukken, wist Nick een finesse in te bouwen die hem het loperpaar opleverde. Vervolgens kon hij de verzwakte zwarte b-pion veroveren. Het was nog een (lastige?!?) technische klus: eerst de zware stukken ruilen en dan in het eindspel van 2 lopers tegen paard en loper met een pion meer de pion verzilveren. Met het subtiele Lc4 wist Nick alle velden te ontnemen van het zwarte paard. Bauer kon niet anders dan opgeven. (4½-1½)

Maarten kon met wit ook bogen op een gezonde stelling. Tegenstander Hans Bouwer trok echter fel van leer en wist het nodige tegenspel op het bord te toveren. Maarten manoeuvreerde misschien niet altijd even handig en na verloop van tijd moest hij het met op het eerste gezicht slechte loper opnemen tegen een sterk paard. Toch bleek het evenwicht niet verbroken te zijn en werd er tot remise besloten. (5-2).

Als laatste moest Erwin zijn voordeel zien om te buigen in winst. Hij had echter buiten de vindingrijkheid van Casper Wouters gerekend. Vanuit de opening had Erwin een goede stelling gekregen. Hij koos echter voor het verkeerde plan en liet Wouters weer in het spel komen. In hevige tijdnood van de Apeldoorner pleegde Erwin een zeer speculatief kwaliteitsoffer. Wouters nam het graag aan, maar de zwartveldige loper van Erwin keek moordend de zwarte stelling binnen. Erwin bood nog remise aan met nog minder dan 1 minuut op de klok voor Wouters. Deze wilde echter voor de volle winst gaan en weigerde (waarschijnlijk terecht!). Helaas voor hem bleek de stelling vol met tactische wendingen te zitten en met zeer weinig tijd op de klok raakte hij het spoor bijster en kon Erwin ietwat gelukkig alsnog de winst naar zich toehalen. (6-2)

Al met al een puike wedstrijd van ons allen. Goed tactisch gespeeld en niemand verloren. Dat smaakt naar meer!

Het externe seizoen is weer gestart voor het 1^e team. Dit seizoen zou je misschien kunnen omschrijven als een seizoen om des keizers baard: mocht je degraderen (kampioen zullen we wel niet worden, maar je weet maar nooit …..), dan kun je toch gewoon op zaterdag blijven spelen. Dan niet in de OSBO, maar ik de KNSB. Vanaf volgende seizoen wordt de KNSB-competitie op zaterdag uitgebreid. Wij kunnen dan gewoon op zaterdag blijven spelen. Dat neemt niet weg, dat wij geen ambities hebben om elke wedstrijd te winnen, zo ook deze!

We togen naar Arnhem met een ½-½ tussenstand. Ron Stevens (he’s back!) speelde solide remise tegen Gerben Hendriks. Het vervolg op zaterdag kende op een aantal borden al een snelle aftekening van de strijd: zowel Robbie als Erwin konden bogen op prima stellingen. Winst lag in het verschiet (moet je nog wel waarmaken natuurlijk!). Dat speelt dan voor de rest wat makkelijker: je hoeft dan geen risico’s te nemen en de tegenstander moet dat misschien wel om de boel te forceren. Een opmaat voor een prachtige middag?!?

Gezien de stand op de andere borden en Menno’s gemoedstoestand plus tegenstander, bekend betonschaker Désiré Fassaert, vond Menno het wel welletjes, hij wilde remise. Na ampel overleg met de teamleider en teamgenoten (zoals het hoort J) bood hij een paar zetten later in een gelijke stelling die nog alle kanten op kon, maar wel met een half uur tijd voorsprong remise aan. Dat kon moeilijk geweigerd worden en zo geschiedde. Tussenstand 1-1.

Arent speelde vervolgens ook remise. In een gelijke stelling, waar tegenstander Paul de Freytas wel enig ruimteoverwicht had werd toch maar de vrede getekend. Arent had voldoende compensatie over de open c-lijn die hij controleerde. Hiermee werd het ruimteoverwicht van wit ruimschoots genivelleerd (even een politiek tintje meegeven aan deze wedstijd ….). Tussenstand 1½-½.

Robbie kon de vis op het droge halen door ‘un petit combinason’. Vanuit de opening had hij al een groot voordeel opgebouwd. Tegenstander Esther Wolbers raakte verstrikt in de wirwar van mogelijkheden in een opening die de hele oude meesters frequent speelden. Ik ben niet zo goed op de hoogte, dus de naam van de opening moet ik schuldig blijven. Desalniettemin wist Robbie wel raad met de keuzes van Wolbers en won een stuk tegen twee pionnen met een enorme ontwikkelingsvoorsprong. Dat speelt lekker en het duurde dan ook niet zo lang voordat de winst binnen was. Tussenstand 2½-1½.

Marcel speelde zijn vertrouwde spelletje met zwart tegen Erik Wille. In een gecompliceerd middenspel wikkelde Marcel af in het centrum. Hij leek er als beste uit te komen, maar Wille kon nog een aantal zetten uit de hoge hoed toveren, waardoor de remisemarge niet overschreden werd. In de analyse bleek dat Marcel het anders had kunnen doen, wat waarschijnlijk in de praktijk met de tikkende klok goede winstkansen opgeleverd zou hebben. Maar remise is ook niet slecht. Tussenstand 3-2.

Maarten liet zich aan bord 8 verleiden tot een dubieuze afruil van zijn loper tegen een paard van Steven Braun. Dat resulteerde in een gedrongen stelling, waar Maarten lijdzaam moest toezien hoe de twee witte lopers de stelling volledig domineerden. Hij probeerde nog wel met allerlei foefjes zijn tegenstander van de wijs te brengen, maar deze leit zich niet foppen. Lijdzaam ging Maarten zijn ondergang tegemoet. Tussenstand 3-3.

Gelukkig wist Erwin zijn voordeel vanuit de opening vast te houden. Met een trucje kon hij door de in de schaakliteratuur veel geprezen zet Pxf7 (Hans Böhm heeft er zelfs een boek over geschreven) op de 13^e zet een pion winnen. Met die pion voorsprong en een veel betere stelling was het slechts een technisch klusje om de winst binnen te halen. Tegenstander Ivo van de Gouw probeerde het nog wel, maar dat was tegen beter weten in. Het ging niet zoals vorig seizoen: goede tot gewonnen stellingen alsnog weggeven. Met secuur spel wist Erwin een totaal gewonnen eindspel op het bord te krijgen. Op zet 53 legde Van der Gouw de koning om. Tussenstand 4-3.

Als laatste kon Nick een overwinning op zijn palmares bijschrijven. Tegen Ruud Verhoef won hij in een Russische opening een pion, maar dat stelde niet zoveel voor, omdat hijzelf een dubbelpion eraan over hield. Het werd een lange laveerpartij, waarbij Verhoef met zwart zwaar in de verdediging moest. En zoals wel vaker: de verdediger is altijd in het nadeel. Nick voerde de druk enorm op en kon met een venijnig pionzetje de beslissende wending forceren. Binnen een paar zetten viel de zwarte stelling als een kaartenhuis in elkaar. Eindstand 5-3.

Resumerend kan gesteld worden dat de vooraf verwachte reguliere overwinning in de praktijk werd uitgevoerd. Een goede opmaat voor de rest van het seizoen! Onderstaand nog de uitslag in detail.

R9 zaterdag 06-05-2017 Rokade 1 – ASV 4 slotronde in Apeldoorn → 3 – 5

Het zou theoretisch nog een spannende dag kunnen worden: er is een kleine kans dat we bij verlies ook nog eens kunnen degraderen. Daar zaten we niet op te wachten, alhoewel dan volgend seizoen wel de clash Rokade 1 – Rokade 2 op het programma zal staan …… We togen opgetogen naar Apeldoorn waar de organiserende vereniging De Schaakmaat schitterde door een perfecte organisatie, maar niet op de 64 velden: zij waren al gedegradeerd. In een ruime en mooie speelzaal zorgde wedstrijdleider Huub Blom voor een continue update van de tussenstanden in de KNSB, zodat wij goed op de hoogte waren hoeveel teams er uit de KNSB zouden degraderen, met als gevolg een versterkte degradatie uit de promotieklasse.

Wij traden aan tegen ASV 4 en bij winst was er niets aan de hand, bij verlies dreigde dus eventueel het degradatiespook rond te gaan waren. De partijen kabbelden in het begin rustig voort, alleen Nick pakte de zaken voortvarend en agressief aan doordat zijn tegenstander Van de Linde zich wel erg passief opstelde. De overwinning werd al een beetje geteld. Bij winst of remise zou Nick ook nog eens topscorer worden. Marcel kwam niet goed uit de opening en moest al snel in de verdediging: dat zou een moeilijke pot worden. De andere 6 borden gingen gelijk op. Het eerste halfje kwam op naam van Michael Broertjes. In een gelijke stelling werd eerst nog zijn remise-aanbod geweigerd, maar enkele zetten later kreeg hij zelf remise aangeboden. Gezien de stand op de andere borden kon hij zelf beslissen. Met een tegenstander die bijna 200 ELO-punten meer heeft is remise geen slecht resultaat. Ook Arent speelde remise, een partij waar ik kort over kan zijn: 100% gelijk van begin tot eind.

Marcel kreeg ondertussen een verwoestende aanval te verwerken. Een stukoffer tegen 2 pionnen leek nog enig tegenspel te kunnen genereren, maar een vervelend paardvorkje kostte nog eens een ‘bos hout’ en de nederlaag was een feit. Menno had het al zelf in zijn notatieboekje geschreven: !? bij de zet b6. Het bleek meer een ? dan een ! te zijn. Deze zet werd ‘volgens plan’ gevold door c5 en door een geniepig tussenzetje van Arnhemmer Hendriks stortte zijn stelling als een kaartenhuis in elkaar. Menno probeerde nog een matje uit de hoge hoed te toveren, maar dat kon eenvoudig weerlegd worden. 3-1 achter dus. Erwin speelde tegen Freek Honing in de opening niet de zetten in de ‘juiste’ volgorde, waardoor zijn tegenstander enkele mindere zetten deed, wat Erwin aanknopingspunten gaf om de zwarte koning naar de hals te vliegen. Kwaliteitswinst was de opbrengst. Alleen nog een zwarte vrijpion neutraliseren en de winst was binnen. Nick had ondertussen zijn voordeel verspeeld en zijn stelling leek toch echt huizenhoog gewonnen. Blijkbaar was het toch niet zo eenvoudig. In het eindspel met ongelijke lopers leek het nog remise te worden, maar Van de Linde kon met zijn koning oprukken en zo de partij beslissen. Jammerlijke nederlaag, waardoor Nick dus geen topscorer werd. Gelukkig was er ook een 2^e en 3^e prijs, dus ging hij toch nog met een flesje wijn naar huis!

Maarten moest vervolgens geforceerd remise toestaan. Hij had de hele partij beter gestaan, maar vlak voor de tijdcontrole ruilde hij de dames af, waardoor Arnhemmer Gerlich zijn buitenspel staande toren weer in het spel kon betrekken. De zeker lijkende winst glipte hiermee door zijn vingers. Maarten moest zelfs nog oppassen niet mat gezet te worden. Robbie maakte er nog een lange zit van. Tegen De Freytas kwam hij slecht uit de opening en leek te moeten toezien hoe zijn tegenstander zijn stelling langzaam onder de voet zou lopen, maar dan had hij buiten de vechtlust van Robbie gerekend. Robbie rechtte zijn rug en ontworstelde zich aan de zwarte druk. Even leek het er nog op dat hij zelfs kon winnen door een verre vrijpion te creëren, maar dat zat er niet in. Een zwaar bevochten remise. Daarmee verloren we uiteindelijk met 5-3. Was dus niet nodig geweest.

Ondertussen was al duidelijk geworden dat wij niet meer konden degraderen met onze 7^e plaats in de eindragschikking. Toch nog een beetje feest dat werd afgesloten met een gezamenlijk etentje in de buurt van Apeldoorn. Al met al was het een mooi seizoen, waar gezelligheid en prestaties leveren hand in hand gingen.

De een na laatste ronde van de Promotieklasse bracht een eenvoudige overwinning voor Rokade 1. Tegen degradant ASV is de overwinning nooit in gevaar geweest, maar had deze eigenlijk hoger uit moeten vallen! De wedstrijd afgelopen zaterdag begon met een 1-0 voorsprong vanwege een vooruitgespeelde partij van Marcel Leroi tegen een Arnhems jeugdtalent. De ervaring van Marcel won het van de technische kunde van de jongedame, Marcel won relatief eenvoudig heb ik mij laten vertellen. Aan bord 1 speelde Menno Dorst tegen de veruit sterkste speler en topscorer van ASV. Menno kwam goed uit de opening en bood maar snel remise aan na 12 zetten, tot ieders verrassing werd het snel aangenomen. Op alle andere borden stond het beter of minimaal gelijk, Gert-Jan van Vliet aan bord 8 speelde ook relatief snel remise. In een onduidelijke stelling en met de stand op de andere borden in het achterhoofd werd het aangeboden. Ook hier verrassend snel een akkoord. De tussenstand van 2-1 werd vlot 3-1 door een regelmatige overwinning topscorer en 1^e brod speler Nick Mulder. Nick stond eigenlijk de hele partij beter maar had een taaie tegenstander in de geslepen Ivo van der Gouw. Het sterkteverschil kwam er langzaam uit en op een gegeven moment kon de Arnhemmer zich niet meer verdedigen. Ook Robbie Gerhadus aan bord 7 wist het volle punt binnen te slepen. Hij won 2 pionnen maar maakte het zichzelf moeilijk dacht iedereen… alleen Robbie was vol zelfvertrouwen en had het allemaal goed gezien (4-1 dus). Nog bezig waren Arent Luimes (stond veel beter), Maarten Marneth (stond veel beter) en Erwin Swerink (stond eerst beter maar na wat gerommel niet direct verloren), een ruime 6,5-1,5 hoorde dus zeer tot de mogelijkheden. Maarten was al eerste klaar, hij deed alles goed in een zeer scherpe stelling en met Ta1 had hij het punt binnen kunnen halen. Echter… net die zet werd verwisseld waardoor zijn tegenstander net dat ene gaatje had om te counteren en Maarten verloor in plaats van won. Arent maakte het wel af, langzaamaan werd de taaie Hans Rigter weggedrukt. In ook een complexe stelling was Arent slimmer en beter, met een mooie combinatie werd materiaal en de partij gewonnen. Erwin speelde nog, hij had een betere stelling verprutst en na 1 pion achter in een eindspel speelde zijn tegenstander het heel beheerst… 1 pion werd 2 en zelfs 3. Erwin probeerde nog een truc in te bouwen om een stuk te offeren tegen pionnen zodat zijn tegenstander geen matpotentieel meer had maar dit werd gepareerd waarna Erwin op moest geven.

Een 5-3 overwinning dus, te weinig maar goed. We zijn een hele stabiele middenmoter en kunnen bij een overwinning in de laatste ronde theoretisch nog bij de bovenste 4 eindigen, bij een verlies bij de onderste 4. Het zit dus erg dicht bij elkaar.

Vol goede moet togen wij naar Nijmegen met als ‘super-sub’ Frank Roodzant om daar een zo goed mogelijk resultaat te halen. SMB 1 is een zeer sterk team: aan de 1^e 4 borden alleemaal 2.000+ spelers en aan de laatste 4 borden ook nog eens 1.800 gemiddeld. Het zou een zware pot moeten worden en dat werd het ook ….. Het is dat we maar met z’n achten waren en dat enkele spelers toch nog iets goeds met hun stelling konden doen, want anders was het ’10 kleine negertjes zaten op een hek’ op glorieuze en authentieke wijze herschreven ….. Hoe verging de wedstrijd?

Frank deed het heel goed door de opening zo onconventioneel mogelijk op te zetten, dat kostte zeeën van tijd bij tegenstander RIjkschroeff. De Nijmegenaar was hiervan onder de indruk, zo vertelde hij in de wandelgangen. Op een gegeven moment werd Frank iets te frivool, waardoor een finesse hem ontging en zijn stelling als een kaartenhuis in elkaar zakte met verlies als gevolg. Goed gespeeld, uiteindelijk verloren, maar dat is geen schande tegen iemand met een ELO van 2.057. Robbie deed de volgende duit in het zakje. In het middenspel veronachtzaamde hij te rokeren door direct een pion te willen winnen. Deze was echter behoorlijk giftig en zijn koning kwam onder vuur te liggen van de zwarte stukken. Robbie kon geen uitweg meer vinden en moest de koning omleggen. Ook Gertjan kon het niet bolwerken. Zijn stelling leek toch gelijk te staan, maar ineens was de partij afgelopen. Iets gemist? In ieder geval weer een nederlaag. Vervolgens kon Erwin als 4^e een nul noteren. In het middenspel liet hij een slechte pionnenstelling voor hem toe, maar toen hij verzuimde een pion te winnen, ging het snel bergafwaarts. Menno streed dapper tegen ELO-kanon Jaap Amesz (2.229). Met zwart kon hij bogen op een gelijke stelling en hij leek voor de remise te kunnen gaan. Dan komt het krachtsverschil naar boven: zonder dat je het in de gaten hebt wordt je stelling zet voor zet een ietsepietsie slechter met een onvermijdelijke nul als gevolg. En hier stopt dan gelukkig het ’10 kleine negertjes zaten op een hek’.

Arent voerde zijn betere stelling soeverein naar winst. Hij had een goede loper tegen een slecht paard en kon de versplinterde zwarte koningstelling onder vuur nemen. Even opletten dat je geen verkeerde zet doet en voilà de buit was binnen! Nick kon aan het 1^e bord bogen op een prettige stelling, maar echt kansen om te winnen had hij (misschien) niet. In ieder geval werden de bordjes tijdens de partij een paar keer verhangen, waarna het resterende eindspel in remise eindigde. Maarten kon deze zinloze tussensprint (of toch niet, vanwege bordpunten die een rol kunnen gaan spelen?) geen vervolg geven. Hij raakte twee pionnen kwijt en hoopte nog op een foutje van zijn tegenstander. Helaas …. Eindstand: 6½-1½.

Gert-Jan schreef eerder dat we al zeker waren en degradatie niet meer mogelijk was. Dat is niet helemaal zo. Er promoveren 2 teams vanuit de promotieklasse naar de KNSB en er degraderen 2 teams naar de 1^e klasse OSBO. De promotieklasse bestaat uit 10 teams, maar zodra deze uit meer teams bestaat vanwege degraderende teams uit de KNSB, volgt er extra degradatie. Wordt je 8^e (of zelfs 7^de), kun je dus zo maar degraderen. En is dat mogelijk? Op dit moment zitten 4 OSBO teams in de gevarenzone. Mocht het slechtste scenario optreden en zij alle 4 degraderen, dan degraderen er dus 2 extra teams uit de OSBO. Een zesde plaats is dan een veilige plaats. En we staan nu 6^e. Met winst tegen ASV 5 in de volgende ronde zijn we pas echt veilig. Dus daar gaan we voor!

Op 2/3 van de competitie heeft promovendus Rokade 1 het klassebehoud al binnen. Theoretisch kan er nog gedegradeerd worden maar in de praktijk spelen we volgend jaar gewoon weer in de Promotieklasse. Het seizoen was al niet slecht alleen werden niet altijd alle kansen gepakt, afgelopen zaterdag bij UVS in Nijmegen was er 1 duidelijk winnaar: Rokade 1 uit Lichtenvoorde! De Nijmegenaren werden met 5-3 verslagen waarbij geen van de Lichtenvoordse spelers verloor, 6 remises en 2 overwinningen. Eerlijkheidshalve moet wel gezegd worden dat UVS niet in staat was het sterkste 8-tal op te stellen, zij speelden met 2 invallers.

Al met al kwamen niet eens zo lekker uit de opening, na een uur of 2 spelen stond Robbie gewoon een pion achter, Maarten wat onduidelijk en de rest eigenlijk gelijk. Dat beeld hield lang aan. Maar opeens was er wat rumoer, Menno speelde remise in een stelling waarbij geen van beiden risico’s durfde te nemen. Na een uurtje of 3 zorgde Gert-Jan voor de eerste overwinning. Tegen één van de invallers kwamen tegenstelde rokades op het bord en begonnen beiden vrolijk aan te vallen. Alleen snapte de Nijmeegse spelers de stelling iets minder en werd na een stukoffer handig weggecombineerd om zelfs mat gezet te worden. Snel daarna speelden zowel Robbie als Maarten remise. Beiden kwamen niet geweldig uit de opening zoals gezegd maar herstelden zich knap. Gezien de stellingen op de andere borden en het feit dat wij voorstonden volkomen verantwoord van beiden. Met een 2,5-1,5 voorsprong gingen we de tijdnoodfase in. Marcel had de hele partij een complexe stelling op een vol bord tegen de sterkte Wouter Dinjens. Met beiden nog een paar minuten op de klok bood Marcel in een iets mindere stelling remise aan, Wouter koos eieren voor zijn geld en nam het aan. Het 4^e punt werd binnen gehengeld door kopman Nick Mulder. Hij stond niet heel lekker, maar zag toch aanknopingspunten om er wat van te maken. Het bord werd steeds opener en de stukken van Nick gingen heel goed samenwerken. Met een subtiele pionzet werd de koning weggelokt van zijn plek en na een torenzet en een loper er achter aan gaf zijn tegenstander maar snel op voordat het mat werd. Nick heeft nog steeds een 100% score dit seizoen, 6 uit 6! Arent en Erwin waren nog bezig en moesten een remise binnen halen voor de overwinning. Arent speelde een degelijke partij maar niet spectaculair, hij miste naar eigen zeggen een mooie voortzetting naar een veel beter staand eindspel en dacht het via een andere weg te kunnen doen. Helaas zorgde dat voor de mogelijkheid voor zijn tegenstander om af te ruilen naar een eindspel met evenveel pionnen en ongelijke lopers. Dat is vaak remise, zo ook vandaag… De overwinning was binnen en Erwin kon vrijuit spelen. Ook hij had een lastige stelling maar hij leek een stuk te gaan winnen, dat gebeurde niet en er ontstond een gevecht met dreigingen aan beide kanten. Dan weer voordeel voor de Nijmegenaar, dan weer voordeel voor onze speler uit Neede. Toen alle kruitdampen waren opgetrokken en de omstanders niet altijd snapten wat op het bord gebeurde werd tot remise besloten.

5-3 dus, met nog 2 wedstrijden tegen directe concurrenten SMB uit Nijmegen en ASV 4 uit Arnhem en een wedstrijd tegen degradatiekandidaat ASV 5 zijn wij een hele degelijke middenmoter.

Afgelopen zaterdag speelde het 1^e team van Rokade thuis in de promotieklasse tegen Kasteel 1 uit Wijchen. Winst betekende meedoen in de top, verlies of een gelijkspel een middenmoot positie. Helaas was een middag vol gepruts en gedoe en gingen de punten naar Wijchen, weliswaar met het kleinst mogelijke verschil maar toch.

Prutser 1 was Maarten Marneth, hij kwam optisch prettig uit de opening tegen de zeer ervaren en sterke van Berkel. Maarten kreeg de keuze… aanvallen of consolideren door eerst te rokeren. De pionnen trokken ten strijde maar dat was nu net de verkeerde keuze, de onbeschermde koning werd vrij simpel opgehaald en verlies was een feit. Snel daarna volgden 2 remises, zowel bijna Menno Dorst een bord 3 als Arent Luimes aan bord 5 was de tegenstander op zoek naar zettenherhaling. Forceren levert dan vaak een nul op, dan maar accepteren dat je 3x in dezelfde stelling komt wat volgens de regels remise is. 1-2 achterstand dus… Nu was het beurt aan opperprutser Gert-Jan van Vliet, in een partij waar eigenlijk niets aan de hand was (ook volgens de schaakcomputer achteraf) geeft de Lichtenvoordenaar in 1 zet een stuk en de partij weg. Zo ontzettend slecht, dat mag echt niet! Gelukkig werd de 3-1 achterstand verkleint door Marcel Leroi aan bord 1 die een klein beetje aan het prutsen was. Marcel stond gewoon goed en kon eenvoudig een stuk winnen, hij zag dit pas nadat hij de foute zet had gedaan maar zijn stelling was zo overtuigend dat een aantal zetten later toch kon. Gelijk werd het door onze kopman Nick Mulder, die ook een topseizoen draait, met de winst tegen Wijchen behoudt hij zijn 100% score! Kasteel had een wat tactische opstelling en hun zwakste speler tegen Nick gezet. Ondanks de duidelijke voorbereiding van de Wijchenaar werd hij er rucksichtlos afgeschoven, veel gespartel maar het had geen effect; 3-3 dus.

Aan de borden nog Robbie Gerhardus en Erwin Swerink. Robbie stond goed, won een pion en leek op weg naar de winst. In plaats van een kwaliteit te offeren om de stelling op te blazen deed hij wat passieve zetten en let hij de stukken van de tegenstander actief worden. Met als gevolg een open stelling aan beide zijden waarbij Robbie eeuwig schaak of meer zocht en zijn tegenstander een matnet wilde. Helaas was de Wijchenaar eerder, hoofdschuddend om zoveel gepruts (er waren ergere collega’s) kon Robbie de stukken in het doosje doen. 3-4 achter met Erwin nog aan het bord, eigenlijk stond hij vanaf het begin beter zoals het hele seizoen al goed gaat. Iedereen hield eigenlijk ook rekening met een winstpartij maar zijn jeugdige tegenspeler verdedigde correct. In een moeilijk eindspel had Erwin 1 oneffenheidje wat snel afgestraft werd om remise te forceren, dit viel dan niet onder de noemer gepruts maar was gewoon jammer.

In de hoogste klasse van het Gelderse schaken stevent Beekbergen onbedreigd op de titel af lijkt het nu we halverwege de competitie zijn. Daarna staan 7 teams, waaronder Rokade, vlak op elkaar zowel op match- als bordpunten. Apeldoorn lijkt een zekere degradant, voor de 2^e degradatieplaats is Voorst de grootste kandidaat op het moment. Ook Doetinchem moet oppassen maar Rokade is zeker nog niet veilig na al dit gepruts en de tegenstanders die nog komen.

Het eerste team ging op pad voor de streekderby tegen Doetinchem. Waar we een paar jaar geleden nog tevreden waren met een gelijkspel tegen onze streekgenoten is het dit jaar toch anders. Dit geeft ook wel aan dat wij misschien op papier niet beter zijn maar wel het zelfvertrouwen hebben dat wij een goede middenmoter zijn in de promotieklasse. Na een uur boden zowel Gert-Jan als Menno remise aan, gezien de stand op de andere borden mochten de Doetinchemse tegenstanders het niet aannemen, terwijl ze dit wel wilden… Toch kwam er een remise, Marcel Leroi aan bord 2 had wederom een partij die alleen hij snapte. Er werd geofferd, de koning werd opgejaagd en opeens werd tot remise besloten. Volgens o.a. Nick had Marcel verloren gestaan en maakte zijn tegenstander een beslissende fout waardoor Marcel er nog een puntendeling uit kon slepen. Op voorsprong door Erwin Swerink, in een echte Swerink-partij (positioneel geschuif) had Erwin eigenlijk continu de overhand en met zachte hand werd de pot uitgeschoven. Een hele regelmatige overwinning. De stand werd weer gelijk door Menno Dorst. Hij stond wat slecht, niet verloren, toen Menno zijn tegenstander een handje hielp door een paard toe te laten in zijn stelling en een paar zetten later konden de stukken in het doosje. Weer op voorsprong door Nick Mulder aan bord 1. Nick heeft nog steeds 100% en speelde tegen oude bekende Nederkoorn. Vol vertrouwen vloog Nick er in en net als Erwin had iedereen ook alle vertrouwen in de stelling. Ook hier een regelmatige overwinning. De tussenstand werd 3-2 door een remise van Gert-Jan van Vliet. Eigenlijk gebeurde er helemaal niets in deze pot, of toch? De thuiscomputer liet een veel betere voortzetting voor de Lichtenvoordenaar zien, niet direkt gewonnen maar toch… Toen was het lang stil, de overgebleven 3 borden benutten alle tijd die ze hadden. Een remise van Arent Luimes tegen de, op papier, sterkste speler van Doetinchem was een mooi resultaat. Iedereen had er vrede mee tot in de analyse achteraf een even simpele als onlogische zet op het bord kwam die Arent waarschijnlijk de partij had gekost. De stand werd gelijk door Robbie Gerhardus aan bord 7. Ook hier een gelijkopgaande strijd, tot het moment dat Robbie dacht de hele boel af te ruilen maar een tussenzetje over het hoofd had gezien die een pion kostte. Ondanks taai verdedigen lukte het de Doetinchemmer toch het volle punt binnen te slepen. Een gelijke stand en nog 1 partij bezig. Maarten Marneth had een stuk geofferd maar kreeg hier 5 pionnen voor. Alleen had zijn tegenstander wel alle ruimte. In plaats van positioneel de boel uitschuiven wilde Maarten het vlot afmaken, dat was een misrekening want in het vervolg kregen beiden alle kansen om te winnen om uiteindelijk in remise te verzanden.

Resume; een min of meer terechte 4-4 waar op 5 van de 8 borden eigenlijk een forse fout is gemaakt van beide kanten. Het was niet mooi maar wel spannend J. Voorlopig doen we goede zaken als Rokade en staan we heel veilig in de middenmoot.

Een belangrijke wedstrijd in de strijd om de eventuele degradatie. Ik weet, het is nog vroeg in het seizoen, maar Voorst is ongeveer gelijkwaardig aan ons en zij hebben al twee keer verloren. Bij winst zouden we dus al een gat van 4 matchpunten slaan. We begonnen met een 1-0 voorsprong, omdat Marcel Leroi vooruit had gespeeld in verband met zijn vakantie. Een goed voorbeeld doet goed volgen zegt men dan wel eens. Dat zouden wij toch moeten kunnen ….

Het eerste resultaat was voor Robbie aan bord 8. Met wit kwam hij gelijk uit de opening, totdat op zet 13 zwart de keuze moest maken welke loper te slaan. Ziet u welke hij moet slaan?

Nou, als u voor Rokade bent, dan speelt u natuurlijk 13. … xLg6, want dat wint op slag voor wit! Ziet u hoe? Er volgt namelijk 14. Te3 met ondekbaar mat op h3. Dat was wel aan Robbie toevertrouwd. 2-0 voor!

De partijen van Nick en Erwin (beiden met wit) stonden al snel beter voor ons, zodat hier gehoopt mocht worden op 2 punten, waardoor een halfje ergens al voldoende zou moeten zijn voor de winst. Menno stond ongeveer gelijk, Arent een tikkeltje beter en Maarten ietsjes minder. Een goede tactiek is dan om de wat minder staande partij remise te laten aanbieden. En zo geschiedde: Maarten bood remise aan, maar dat werd natuurlijk afgeslagen. Op zich kan een remise-aanbod wel psychologisch doorwerken, want als je het weigert krijg je vaak het gevoel dat je kunt winnen, omdat je beter staat (wat dus niet zo hoeft te zijn …). Er werden nog een handvol zetten gedaan, maar het evenwicht werd nooit echt verbroken, met remise als verwacht resultaat. (2½-½)

Ondertussen moest Rob aan het 1^e bord een zware aanval in de Drakenvariant van het Siciliaans bestrijden. Er kwam een variant op het bord, die wit prettig spel geeft en een goede aanvalspositie. Rob probeerde de stelling nog ingewikkeld te maken en leek zowaar nog kansen te krijgen. Niets bleek minder waar. Tegenstander Bloemhard speelde de aanval naar behoren uit en Rob kon niet anders dan zijn koning omleggen. (2½-1½)

Nick had Michiel Jansen helemaal teruggedrongen op de achterste drie rijen: een zogenaamde egelstelling. Alleen stonden de zwarte stukken slecht en Nick speelde het voorbeeldig: eerst de eigen stukken op de juiste velden zetten en dan ten aanval trekken! Hij offerde een kwaliteit voor een zeer goede positionele stelling en kon een paar zetten later de zwarte dame veroveren. Zijn stelling bleef overweldigend en met een fraaie combinatie maakte hij de partij uit. Jansen had slechts de keuze uit verschillende varianten die allemaal tot mat leidden. (3½-1½)

Arent (met zwart) speelde op een gegeven moment Pg4 en er ging enig geroezemoes door de zaal. Ineens zaten er allerlei offers in de stelling, maar Arent ging daar niet op in en speelde het positioneel. Een goede beslissing, want offeren zonder dat je een directe winst ziet, is speculatief. Volgens Arent zat er ook geen directe winst in. Hij kon spelen op het veroveren van de zwakke pion op d4. Na enig laveren kon hij de pion winnen en de witte stelling verder ondermijnen door Paul Tulfer onder meer een dubbelpion te bezorgen. De witte stelling had te veel zwaktes, die niet allemaal meer te verdedigen vielen. Een mooie overwinning voor Arent en daarmee hadden we de wedstrijd dus gewonnen! (4½-1½)

Menno speelde met zwart tegen een soort Collesysteem. Dat is vaak lastig spelen, maar Menno wist er wel raad mee. Volgens mij werd de theorie al vrij snel verlaten en in het middenspel kon Menno een pion winnen. Dat had hij knap gespeeld. Zijn dame stond echter wel enigszins op de tocht, maar hij kon haar terugtrekken en de pion voorsprong behouden. Zijn a-pion marcheerde naar voren, welke Jacques Kuiper wel moest blokkeren met een toren met als gevolg een zeer passieve stelling. Menno kon binnendringen met zijn torens en had de winst voor het oprapen. Jammer genoeg werd hij ineens bevangen door het ‘Van Vliet-virus’. Dit onder schakers zeer bekende virus is vaak dodelijk: in korte tijd stort je stelling in elkaar en een heel punt verandert pardoes in een nul. Menno had echter vooraf de juiste medicatie ingenomen: een enorm voordeel opbouwen, dat tegen dit virus bestand is. Zodoende kon hij nog makkelijk remise maken. (5-2)

Als laatste was ikzelf nog bezig. Vanuit de opening had ik een betere stelling opgebouwd met druk tegen de zwarte stelling. Tegenstander Dooper moest zeer behendig spelen om niet in een of andere combinatie te trappen. Dat ging redelijk goed: ik kon geen echte (mat)aanval vinden en bleef net als Nick mijn stelling verbeteren door de stukken op de juiste velden te zetten. De stukken van zwart stonden op een gegeven moment op de verkeerde velden, waardoor ik met mijn toren een pion op e6 kon slaan. Terugslaan kon niet, want dan zou zwart zijn dame verliezen. Met een pion meer het eindspel in, dat zou voldoende moeten zijn voor de winst. Of ik het vanaf dit punt altijd even goed heb gespeeld, weet ik niet. Dat doet er ook niet toe, zolang het echec tegen WSG in de beker zich maar niet herhaalde. Gelukkig was deze stelling een stuk eenvoudiger en alhoewel het nog tot diep in de verlenging duurde, wist ik toch te winnen. (6-2)

Een 6-2 overwinning! Chapeau en hulde aan alle spelers! Dat geeft de burger moed voor de volgende pot in en tegen Doetinchem. De volgende finale zullen we maar zeggen.

Zaterdag 8 oktober stond de 2^e wedstrijd tegen Vriendschap Door Strijd 1 op het programma. Een sterk team, waar wij het moeilijk tegen zouden moeten krijgen, laat staan dat we zouden winnen. Maar ja, net als in voetbal – waar de bal altijd rond is – kan bij schaken een pionnetje uitgroeien tot held van de partij.

De eerste uren was er nog niet veel tekening in de strijd: alle borden stonden zo ongeveer gelijk. Menno vroeg of hij remise aan mocht bieden in een gelijke stand, maar wel een stelling waar nog veel voor te spelen viel. Gezien de stand op de andere borden was remise met zwart geen slecht resultaat. Vlak daarna speelde Erwin ook remise. Hij had met wit niet veel kunnen bereiken en na een grootscheepse afruil stond er al vrij snel een remise-eindspel op het bord wat beide spelers wel geloofden. Ook Rob zag niet veel heil in zijn stelling (met zwart) en wilde wel remise aanbieden. Op de andere borden was er nog niet veel tekening in de strijd, zodat remise ook hier een feit was.

Marcel stond aan het 2^e bord zoals gewoonlijk ietwat gedrukt, maar in dergelijke stellingen voelt hij zich als een vis in het water. Zo ook hier: handig manoeuvrerend hield hij de stelling gesloten, totdat nestor Jaap Staal van VDS pardoes een stuk offerde om de zwarte stelling te slechten. Oeps, niet gezien ….. Marcel speelde nog een paar zetten door, maar het offer was correct en daarmee een nul. Erg jammer. Nick stelde daartegenover een prachtige aanvalspartij tegenover. Hij overspeelde zijn tegenstander volledig. Of het ook allemaal correct was? Geen idee. In ieder geval is de aanvallende partij vaak in het voordeel, omdat dit makkelijker speelt. De verdedigende partij moet telkens rekening houden met alle dreigingen, dat is veel moeilijker. Dat bewees de doortikkende klok maar weer: in een hopeloze stelling ging de VDS-er door de vlag.

Daarna moest Arent de strijd staken. Ook hij ging door de vlag. Bij het uitvoeren van zijn 40^e zet was hij net te laat met het indrukken van de klok. De partij stond toen al verloren voor hem. In het middenspel heeft Arent waarschijnlijk ergens een goede voortzetting gemist. Hij liet zijn tegenstander in het spel komen, waardoor hij veel tijd moest investeren om alle dreigingen te pareren. Dat lukte dus helaas niet. Maarten moest de hele partij toezien hoe wit het initiatief had. Hij verdedigde zich goed en wit kon geen gaatje vinden in de puike verdediging van Maarten. De partij werd – mede met het oog op de laatste partij (die min of meer gewonnen stond voor VDS) remise gegeven.

Dan de laatste akte van een hoogwaardig toneeldrama! Robbie moest met opboksen tegen gevaarlijke zwarte centrumpionnen. Dat was een hels karwei, maar ja daar had hij zelf voor gekozen in de 1^e akte (opening). Naar het middenspel (2^e akte) toe werd duidelijk dat Robbie erg gedrukt kwam te staan. Dat zijn pionnen op de goede kleur stonden (zwart, met allebei een witveldige loper en een toren) was niet meer dan een schrale troost. VDS-er Bert Meester (what’s in a name? – zei Freud ooit) schoof zijn centrumpionnen vakkundig naar voren in de 3^e akte (tijdcontrole op de 40^e zet). Robbie kon niet meer doen dan gekunsteld verdedigen. De apotheose volgde in de 4^e akte. Meester wilde zijn naam eer aan doen en offerde zijn toren voor de loper. Het zag er naar uit dat dit voldoende was voor de winst en zodoende volgde een remise aanbod. Dat mocht gezien de 4-3 achterstand niet geaccepteerd worden. En zo waar: Robbie kon zijn toren activeren en kreeg zelfs kansen op de winst. Een erg ingewikkelde stelling, met enigzins tijdnood voor de VDS-er gaf ons nog hoop. Robbie leek inderdaad te gaan winnen, maar als donderslag bij heldere hemel kon hij ineens promotie van een zwarte niet meer voorkomen. Zo werd het verkeerde pionnetje de held van de partij ….. Jammer, jammer en nog eens jammer. Maar de complimenten voor Robbie die als een echte teamspeler doorging tot het bittere eind!

Hiermee kwam de eindstand op 5-3 voor VDS 1. We dachten dus vooraf eigenlijk geen kans te hebben, maar was dat ook zo? Volgens de theoretische cijfertjes hadden we ruim 3½ punt moeten scoren (zie laatste kolom in de tabel hieronder). Het werden er 3, maar dat hadden er dus net zo goed 4 (of meer) kunnen zijn.

In de praktijk hadden we echt wel kansen om hier een overwinning te behalen. Helaas was vrouwe Fortuna ons ditmaal niet goed gezind. Maar met dit verlies kunnen we toch met vol vertrouwen uitzien naar de volgende thuiswedstrijd op 5 november tegen Voorst 1. Weer een niet te onderschatten team dat twee keer met het kleinst mogelijke verschil verloren heeft.

Zaterdag 17 september speelde Rokade uit Lichtenvoorde de eerste wedstrijd van het seizoen in de hoogste regionale klasse om het kampioenschap van de Oostelijke Schaakbond (Gelderland, Flevoland en een klein stukje Limburg en Overijssel). De mannen uit de Achterhoek zijn het seizoen goed begonnen tegen het lastige team van De Schaakmaat uit Apeldoorn. Lastig omdat de vereniging bekend staat om haar jeugdig talent en ook in de wedstrijd tegen Rokade waren er 3 jeugdspelers bij tussen de 11 en 14 jaar. De wedstrijd op zich is eigenlijk nooi spannend geweest, Rokade behaalde een makkelijke 5-3 overwinng. Via 2-0 en 4-2 werd de eindstand bereikt. Alle Lichtenvoordse punten werden gehaald aan de bovenste 6 borden. Aan bord 7 trapte Robbie Gerhardus in een schwindel van zijn tegenstander en ging mat in een minimaal gelijke stelling. Aan bord 8 vergooide Gert-Jan van Vliet een goede stelling tegen één van de jeugdtalenten. Eerlijkheidshalve moet worden gezegd dat Arent Luimes aan bord 5 misschien iets teveel kreeg maar de overwinning had nog iets hoger uit mogen vallen.

De eerste stap op weg naar handhaving, dat is het doel na de promotie van vorig jaar, is gezet. De volgende wedstrijd is over 3 weken in Beekbergen, waarna begin november Voorst op bezoek komt in Lichtenvoorde.

Speelschema Rokade 1 (Mulder, Swerink, Leroi, Dorst, Luimes, Marneth, Stevens en Gerhardus met v.Vliet (c))

R7: donderdag 21 april: slotronde in Lichtenvoorde: Het Kasteel 2 – Rokade 1 → 1-7

Mooie partij met een aanval via het centrum waardoor Nick`s tegenstander vanaf het begin passief stond.

Na 5 zetten stond het bord in vuur en vlam , de spanning was voor ons beide ondragelijk daarom maar remise besloten.

Voor deze partij gold ongeveer hetzelfde als bij Menno ,Theo Willems speelde zeer taai .

Robbie stond al behoorlijk snel een stuk (paard) voor. Hij kreeg een mooie stelling maar het bleef spannend omdat wit nog wat kansen creëerde in de aanval op Robbies koningsvleugel

ABCDEFGHY
8-+-+-+-+(
7zpN+k+-zpr'
6-+-+-+-+&
5+-+p+-+r%
4-zP-zP-sn-+$
3+-zP-+-wq-#
2P+NwQ-tR-zP"
1+-+-+-+K!
xabcdefghy

1...Txh2+ 2.Txh2 Df3+ 3.Kg1 Ph3+ 4.Txh3 Txh3 5.Pc5+ Kc8 6.Dg2 Tg3 0-1

De een na laatste finale voor het eerste team werd gespeeld op 10 maart. Uit tegen Veenendaal 3, een team wat nog een kleine kans op de bovenste plek had. Voor ons is het heel simpel, blijven winnen en zien waar het schip strand. Erwin zit in de zon in Sri Lanka en Maarten voor zijn werk in China dus Han en ondergetekende waren de logische invallers. Er valt heel veel over de wedstrijd te zeggen maar aangezien ik zelf een lange pot had is de verslaglegging summier.

Om half 11 was de eerste klaar, een remise Han in een naar zijn zeggen iets betere stelling maar met onvoldoende aanknopingspunten. Een tweede remise volgde snel daarna, Menno had en toreneindspel met een pion meer maar dat werd heel secuur verdedigd en zijn schrale hoop op een eerste overwinning dit seizoen vervloog snel. Arent zette ons op voorsprong, tegen een erg passief spelende tegenstander denderde hij met de zware stukken de stelling en eigenlijk was het een simpele overwinning ondanks dat het nog best even duurde. Een mooie 2-1 voorsprong dus.

De stand werd gelijk door Robbie, in een partij waar beiden naar voren renden met de pionnen en vergaten te rokeren kon het lang alle kanten op. Robbie zijn stelling was net even wat opener en dat nekte hem toen zijn tegenstander hierdoor wat penningen kon opbouwen, ondanks hevig verzet moesten de stukken in het doosje. We kwamen zelfs op achterstand door Rob, eigenlijk stond hij best mooi naar mijn idee maar een foute afruil bezorgde hem een lastige dubbelpion op f3 i.p.v. een actieve loper. Hoe het gebeurde weet ik niet maar vanaf dat moment liep Rob voor mijn gevoel achter de feiten aan en werd vakkundig opgerold. 3-2 achter maar de overige borden stonden beter tot gewonnen. Marcel trok de stand gelijk, van die partij heb ik weinig gezien, behalve dat Marcel eigenlijk de gehele tijd een optisch overwicht had.

3-3 met Nick een toreneindspel van 5 tegen 2 pionnen en ikzelf een veel betere stelling. Mijn tegenstander maakt een positionele fout en gaf mij de kans met schaak actief te worden met matdreigingen en andere enge dingen. Gezien de stand bij Nick bood ik in gewonnen stelling remise aan in het teambelang, niet al te veel tijd op de klok meer en wat kon aan bord 1 nog fout gaan. Mijn tegenstander keek 5 minuten in het rond en kon niets anders dan het accepteren. Even bij Nick kijken hoe hij zou winnen, maar daar maakte hij het zichzelf niet makkelijk. De beste stuurlui staan aan wal en iedereen zag allerlei zetten maar Nick deed het via een omweg. Uiteindelijk won hij wel natuurlijk maar het had simpeler gekund en even waren we bang voor een remise, gelukkig bleef dat hem bespaard.

Aangezien UVS ook weer gewonnen heeft blijven we samen boven aan staan en is het afwachten op de laatste ronde en het feit of er versterkte promotie is of niet. Op 21 april is de slotronde en dan weten we eigenlijk alles al omdat in de tussentijd 2 ronden in de KNSB-competitie worden gespeeld. Als dan niet versterkte promotie is afhankelijk van hoeveel teams degraderen vanuit de landelijke competitie.

Helaas geen verslag van de match tegen PION, maar er staat wel iets over in de ELNA en dat is weer te vinden in het media-archief op deze site

Donderdag 14 januari D-day nummer 1. Omdat we de eerste ronde van directe concurrent UVS 3 verloren hadden was moeten we de rest van het seizoen alles winnen om nog ergens aanspraak op te maken. Zo ook de wedstrijd tegen een andere directe concurrent Elster Toren 1. Een bekend team, sterk, degelijk, goed voorbereid… ondergetekende als non-playing captain met een tactische move vooraf. Nick en Marcel zaten niet aan bord 1 en 2 maar aan bord 3 en 4. Ook onderin was ik wat creatief geweest om zo te zorgen voor wat verloren uurtjes als men die er al in had gestoken. Bij het overhandigen van de opstellingen was het al duidelijk, Elst had hun 2 sterkste spelers ook op bord 3 en 4 zitten en niet op bord 1 en 2. Dat kwam weer mooi uit dus.

Dan de wedstrijd, we waren compleet, zelfs Maarten die ochtends uit het vliegtuig vanuit Maleisie stapte liet het team niet in de steek. Om 21.00 uur stond het al 1-1. Zowel Menno als Rob speelden een snelle remise. Menno wist het allemaal even niet en Rob voelde zich een beetje ziek. Deze status quo duurde tot 22.45 uur. Wel stond er niemand slecht van ons maar ook geen duidelijke winstpartijen. Ineens was er rumoer bij Marcel. Een punt voor ons, wel stond Marcel beter maar de winst werd wel heel simpel toen zijn tegenstander een schaakje over het hoofd zag en de dame in moest leveren. Hier kwam een halfje bij van Nick, hij stond optisch beter de hele tijd maar kon zijn taaie tegenstander niet tot fouten dwingen. Gezien de stand op de andere borden en de overtuiging dat winst er alleen in zat als grote risico’s genomen moesten worden werd tot een puntendeling besloten. Halverwege was de stand dus 2,5-1,5 voor ons met goede vooruitzichten.

Vanaf nu, ongeveer 23.15 uur ging het leven van de teamleider niet meer op rozen. Strategisch geposteerd tussen de 4 nog spelende borden kwam ik ogen te kort. Op alle borden gebeurde wat en de spelers wisten het nog spannend te maken. Zekere overwinningen leken minder zeker ineens. Robbie zorgde voor wat rust in de tent. Hij speelde een wilde partij waarin een stuk werd gewonnen maar de koningsstelling helemaal open lag. Het was buigen of barsten voor beiden. Nadat Robbie ook nog een kwaliteit won was het gedaan, een toren meer tegen 2 pionnen werd de Elstenaar teveel. Het matchpunt werd zeker gesteld door Maarten. Hij speelde een mooi degelijke partij en won in het late middenspel een gezonden pion. Als compensatie kreeg zijn tegenstander aanvalskansen, waarbij de partij met weinig tijd op de klok ontaarde in een tactisch spelletje. Na al remise afgewezen te hebben moest de Elstenaar toch er in berusten na 3x dezelfde stelling. Het 2e matchpunt was voor Arent, al vraag niet hoe hij het deed. In een wat rustige partij bood Arent in het middenspel remise aan, dit mocht zijn tegenstander niet aannemen. Hoe het gebeurde weet ik niet maar opeens kwam er een eindspel op het bord met een dame voor zijn tegenstander en een loper, toren en pion voor Arent. Ook had Arent veel minder tijd maar zoals altijd blijft hij dan akelig rustig. Waar iedere schaakcomputer waarschijnlijk eeuwig schaak had gehouden met de dame speelde de Elstenaar op winst. Arent maakt van de mogelijkheid gebruik en wist zijn tegenstander te laten opgeven vanwege een onvermijdbaar mat met de genoemde stukken. Erwin als laatste… ook hier vanuit de opening een betere stelling waarbij de koning van zijn tegenstander volkomen geisoleerd stond. Erwin investeerde veel tijd in matnetten en andere mooie acties die zijn tegenstander op de knieen zouden dwingen. Het klokje tikte en ook hier was het secondenwerk, waardoor de nauwkeurigheid een beetje verdween. De aanvankelijke 3 pionnen voorsprong werden er eentje en met een 5-2 tussenstand werd tot remise besloten.

Dit is een hele belangrijke en serieuze overwinning. Op naar de volgende finale, maar door deze ruimte overwinning doen we weer volop mee voor de prijzen. Dit was echt een overwinning van Rokade 1 en niet van de afzonderlijke individuen!

Op donderdag 10 december stond de 3e ronde van de OSBO competitie op het programma. Tegenstander was het op papier zwakke ASV 6. Op papier… want we hebben het altijd lastig tegen hen. Om de spanning maar weg te halen, het werd een 5-3 overwinning, terecht maar we hadden het weer lastig en het was een groot foutenfestival.

We kwamen al redelijk vlot met 1-0 achter door Marcel. Het liep vanaf het begin niet lekker met hem, meestal rommelt hij de partij door en komen de punten op het einde. Nu konden de stukken voor 10en in het doosje.

Han was invaller voor Maarten die zakelijk/vakantie in warmere oorden verblijft. Dat dit een voordeel is t.o.v. vorig seizoen bleek maar, Han won heerlijk snel. Eigenlijk zonder problemen van een tegenstander die hij eerder had gehad en waar hij van verloren had. Goed voor het vertrouwen!

Menno speelde aan bord 3 tegen een oude bekende. Eigenlijk gebeurde er helemaal niets in de partij en al vlot kwam hij aan of er remise aangeboden mocht worden. Dat werd het dus ook.

Zelf was ik invaller voor Rob, die had zakelijke perikelen aan zijn hoofd, en moest ook al tegen een oude bekende van heel vroeger. Ook hier gebeurde erg weinig en was remise een logische uitslag.

Tussenstand dus 2-2 met hele goede vooruitzichten. De inschatting was 5,5-2,5 of 6-2. Alleen Nick stond niet best op dat moment.

De 2-2 bleef lang op het bord staan. Nick bracht hier verandering in. Hij kwam heel goed de opening, stond beter tot gewonnen, gaf de stelling compleet weg en kreeg die uiteindelijk weer terug geblunderd.

Het werd weer 3-3 door Erwin. Hij stond de hele partij in een mooie aanvalsstelling. Zoals Erwin vaker doet zocht hij naar een mooie afwikkeling en die kwam er ook. Het idee was fantastisch alleen haalde hij 2 varianten door elkaar. Eindresultaat was een toren achter met onvoldoende compensatie en een nul.

De voorsprong kwam weer door Robbie. In een partij meet de hele tijd een klein voordeel kwam hij maar niet duidelijk verder. De beste optie was nog een toreneindspel met een pion meer. Dit speelde hij heel mooi uit. Op een gegeven moment kan de Arnhemmer kiezen voor torenverlies of mat met een pionnetje. Het matje had hij gemist, dus na het redden van de toren was het over…

Als laatste speelde Arent nog. Ook hij stond de hele partij goed en ook hij had nog niet heel veel materieel voordeel. In het late middenspel won Arent een pion en ondanks de tijdnood wist hij de juiste afruil te vinden. De zware stukken gingen er af en er ontstond een eindspel met beiden een stuk een Arent 2 pionnen meer. Dit werd beheerst uitgeschoven.

We liggen op koers… weer een winstpartij. De volgende ronde tegen naast concurrent Elster Toren, dat zal zeker een spannende wedstrijd worden en dan zijn we weer compleet, hoewel de invallers netjes hun punten meepikken.

Op maandag 9 november stond alweer de 2e ronde van de OSBO-competitie op het programma, deze keer uit naar De Toren in Arnhem. Menno moest helaas afzeggen vanwege een opleiding op zijn werk, non-playing captain Gert-Jan viel in. Na de bekende bak koffie kon de wedstrijd beginnen. De Toren is een lastig team, op papier zijn wij sterker maar de individuele verschillen zijn binnen de marge.

Na welgeteld 1 kop koffie was Gert-Jan al klaar. Na een wazige opening stond Gert-Jan wat passief en de Arnhemmer positioneel niet lekker. Hoe nu verder dachten beiden? Een remise-aanbod van Gert-Jan bracht uitkomst, na lang denken werd het aangenomen. Op dat moment helemaal verantwoord omdat we op 3 borden goed stonden c.q. wat materiaal voor.

Een tweede halfje werd door Rob gescoord, dat duurde even… in een positionele partij waarbij veel geschoven werd maar weinig initiatief werd genomen kwam Rob na enige met de vraag of remise een optie was. Gezien de prognoses zeker, de Arnhemse tegenstander keek eens naar zijn bord bij het aanbod en accepteerde de puntendeling.

We kwamen op voorsprong door Nick. Lekker aan bord 1 tegen een tegenstander die de opening net iets minder kent dan jij, dat speelt makkelijk en natuurlijk. Nick kon logische zetten blijven doen en bouwde zijn overwicht langzaam uit. Na kwaliteitswinst met een superieure stelling liet zijn tegenstander het nog even bewijzen maar hij had al snel door dat Nick door bedreven in is.

De voorsprong werd uitgebouwd door Robbie. Hij vond dat hij wat goed moest maken na zijn blunder in de eerste ronde. In een gelijkopgaande partij was het een kwestie van geduld hebben. Een klein positioneel voordeel en een actief paard tegen een passieve loper deden de rest in het eindspel. Gedecideerd en best snel werd het punt binnen gehaald. Tussenstand 3-1.

Een comfortabele voorsprong met Arent die op winst staat, Maarten een beetje materiaal voor en Marcel en Erwin minder tot verloren. De prognose was minstens 4 bordpunten en waarschijnlijk iets meer, maar je weet niet hoe het loopt.

De 4 punten waren er snel. Arent speelde tegen een oude bekende, ex-lid van Winterswijk, en deed dat met verve. Een klein foutje in het vroege middenspel werd genadeloos afgestraft. Een vrijpion werd een pion voor, dat werd 2 pionnen voor in een eindspel met ieder een toren en een loper. Arent liet het geen eindspel met ongelijke lopers worden maar speelde het heel beheerst uit en haalde het punt binnen.

De overigen maakten het nog spannend. Als eerste Erwin. Hij had een soort angstgegner tegenover zich, in het verleden al eens eerder verloren van de tegenstander en ook deze wedstrijd kwam hij niet in zijn spel. Zal wel met de speelstijl te maken hebben. In ieder geval speelde Erwin niet best en liep hij eigenlijk continue achter de feiten aan. Niet te veel woorden aan vuil maken. De reden was duidelijk, onze speler drinkt volgens mij wel 3 liter koffie per externe wedstrijd maar om half 9 was de koffie op. Geen cafeïne, geen stimulans, geen open ogen open en daar ga je dan.

Met Marcel nog steeds niet best staand was het aan Maarten om het beslissende halfje binnen te halen. Vroeg in de partij won hij een pion, zijn tegenstander had wat complicaties maar niet verontrustend en eigenlijk leek er weinig aan de hand. Door een missertje werden de materiële verhoudingen weer gelijk en kreeg de Arnhemmer zowaar kansjes. Koffie om Maarten wakker te houden was er niet meer dus het moest op eigen kracht… Het eindspel in dan maar, optisch leek Maarten wat minder te staan maar hij had het speeltje goed in de gaten. De gevaarlijkste pion van zijn tegenstander werd opgeruimd en veel mensen fronsten hun wenkbrauwen toen Maarten een stuk offerde. Maar hij had het goed gezien, zijn tegenstander bleef met een pion en een loper van de verkeerde kleur zitten waardoor het beslissende halfje binnen was.

Marcel dan nog. Daar was geen touw aan vast te knopen… een wilde opening van beide kanten, complicaties over het hele bord, niet rocheren, wandelende koningen, niet iedereen snapte wat er aan de hand was. Marcel zijn kwaliteit is dat hij de stelling levend kan houden en zo ook deze partij. Waarschijnlijk heeft zijn tegenstander meerdere keren gedacht dat de buit binnen was maar steeds net niet. Beiden kwam in tijdnood en Marcel bood terecht remise aan, dat wilde de (jeugd)speler uit Arnhem niet. Hij had beter wakker kunnen blijven (ook geen koffie…) want in het foutenfestival wat volgde en wederom een geweigerd remise-aanbod in toch echt een betere stelling voor Marcel maakt de Arnhemmer de laatste fout en won Marcel ook nog.

Uiteindelijk een 5,5 – 2,5 overwinning. Beetje te ruim maar de overwinning zelf is wel terecht. In het slechtste geval was het 4-4 geworden en hadden we ons nergens meer illusies over hoeven te maken. Nu houden we de hoop levend op een topklassering en promotie terug naar de plek waar we denken dat we thuis horen; de Promotieklasse.

Op donderdag was het de beurt aan Rokade 1 tegen UVS 3. Iedereen, ook onze Nijmeegse tegenstanders, was het er over eens dat dit wel eens de kampioenswedstrijd zou kunnen zijn. Op papier steken beide teams uit boven de rest. UVS was zich er van bewust en kwam op volle oorlogssterkte naar Lichtenvoorde. Ook wij waren compleet met de nieuwe krachten Maarten en Robbie op bord 6 en 8. De wedstrijd begon goed voor ons, Erwin aan bord 4 kreeg de sterkste Nijmegenaar tegenover zich. Ook sterkte spelers maken wel eens een foutje, een positioneel mindere zet werd door Erwin voor 200% uitgebuit. Erwin blies de hele stelling op en eindigde na 2,5 uur spelen met een mat door een loper. Zelfs zijn tegenstander sprak bewondering uit voor de wijze waarop het werd afgemaakt. Hierna gebeurde lange tijd niets, maar Nick consolideerde de voorsprong. In een wilde opening offerde hij 2 pionnen, maar zijn tegenstander wist met secuur spel en het terug offeren van een pion het spel binnen de marges te houden. Misschien dat Nick het ergens beter had kunnen spelen, maar op dat moment was het ook zeker verantwoord. Al snel volgde Marcel aan bord 1 met een remise. Na wat onduidelijk geschuif in de opening kwam een open stelling op het bord in het middenspel, wie nou beter stond zijn de critici het nog niet over eens… Met het idee dat 2 borden gewoon beter stonden, 1 slechter en 2 onduidelijk en de voorsprong die we al hadden was een remise aanbod volkomen legitiem. Zonder veel nadenken nam de Nijmegenaar het aan. De stand werd gelijk op bord 7. Rob speelde een ongelukkige, en naar eigen zeggen slechte, partij. De opening ging niet geweldig, het middenspel leverde eigenlijk niets op, niet dat Rob slecht stond maar hij had ook geen aanknopingspunten om wat te beginnen. Dat had zijn tegenstander wel en na een gedwongen stuk in te leveren werd de partij beheerst uitgespeeld. Al heel snel stonden we weer voor. Maarten speelde erg goed bij zijn vuurdoop voor Rokade. Een positioneel overwicht werd in het verre middenspel verzilverd voor een pion en nog steeds een betere stelling. Dit werd eenvoudig naar de volle winst geleid. 3-2 voor, Robbie die de hele partij al veel beter staat en Arent en Menno die minder staan maar nog wel wat te rommelen hebben. Minstens 4-4 dus en met een klein beetje mazzel een kleine overwinning. Hoe anders gaat het soms… Arent stond minder dus, eigenlijk de gehele partij al kwam hij niet op gang. Zijn tegenstander had een enorme druk over de E-lijn maar er was ruimte en kansen in zijn eigen stelling. Alle toeschouwers zagen de mogelijkheid voor Arent om via Ld2 een kwaliteit te winnen, Arent deed het niet, of hij het niet zag of de gevolgen onderschatte weet niemand. Feit was wel dat na Ld2 op termijn de hele stelling van zijn tegenstander in elkaar zou klappen (bleek bij de analyse). In ieder geval minstens een halfje cadeau gedaan dus. Rumoer in de zaal, UVS komt op voorsprong, niet bij Menno maar aan bord 8 bij Robbie. Onze speler stond vanaf het middenspel goed, zijn tegenstander wist met kunst- en vliegwerk de stelling te verdedigen. In het eindspel was de Nijmeegse koning rijp voor de sloop. Zijn tegenstander probeerde in tijdnood wat met wat schaakjes, in diezelfde tijdnood ging Robbie tot eigen afgrijzen de verkeerde kant op met de koning en kreeg een penning waardoor hij zijn dame tegen een toren in kon leveren. Weg punt… Menno moest de boel nog zien te redden in een moeilijk eindspel met een pion minder. In de partij gebeurde niet zo heel veel spectaculairs. Menno verloor een pion in het middenspel maar dat leek allemaal niet zo erg. In het eindspel haalde Menno alles uit de kast om nog te winnen maar zijn tegenstander zag alle dreigingen, trucs, etc.. Uiteindelijk konden ook hier de stukken in het doosje… 3-5 verlies. Helemaal aan onszelf te verwijten, naar mijn idee was 4-4 een terechte uitslag geweest maar we hebben de kansen op de overwinning die we kregen niet benut, UVS wel…

Ongeluk(kig)
Rokade 1 heeft de laatste strohalm niet kunnen pakken en speelt volgend jaar weer in de 1e klasse. Terecht? Nee dat niet, maar zoals aan het begin van het seizoen al bekend was zijn de verschillen in de promotieklasse minimaal en hebben wij teveel ongelukkige partijen gespeeld maar daarover zo meer. Zaterdag 11 april was de wedstrijd tegen Wageningen. Al vlot stond het 1-0 door een vlotte winstpartij van Gert-Jan van Vliet, hij won een stuk en zijn tegenstander gaf gelijk op. Ruim een uur later was het 2-0 door een winst van Marcel Leroi aan bord 2. Het zag er goed uit want ook Nick Mulder en Arent Luimes stonden veel beter tot gewonnen. Nick speelde niet secuur, greep mis en zijn tegenstander maakte het beheerst af, 2-1 ipv 3-0. In zware tijdnood deed Arent gelukkig alles goed, tot zijn laatste zet... hij gaf de partij weg en ineens was het 2-2 ipv de verwachte 4-0. Een domper...
De volgende domper kwam op naam van Han Schuurmans, eigenlijk speelde hij de gehele wedstrijd een gelijke partij maar heel langzaam rommelde zijn tegenstander zich in een wat betere stelling en wist deze te verzilveren. Menno Dorst speelde naar mening van iedereen een zekere remisepartij maar ook daar ging het mis, of dit kwam door de finesse van zijn tegenstander of gepruts van hemzelf is onbekend... feit is dat de tussenstand op liep naar 2-4. Gelukkig waren nog 2 partijen bezig die gunstig stonden voor Rokade. Aan bord 2 won Erwin Swerink redelijk regelmatig, vanaf het begin een lekkere stelling, een actiever middenspel en een eindspel met meer kansen. Alleen Rob Stevens nog bezig, lastig eindspel met eerst 1 en later 2 pionnen meer. Tijdnood aan beide kanten en zenuwen zorgden voor een foutenfestival, wat uiteindelijk wel de winst bij Rob bezorgde en een gelijkspel. Niet verliezen was de opdracht maar door verrassende uitslagen van andere teams in de poule is degradatie een feit.
Niet terecht en ongelukkig is al genoemd. Gert-Jan, Rob en Han scoren meer dan verwacht mag worden op basis van hun tegenstand, de invallers Tim Witteveen en Han van der Laar, Nick en Menno scoren ongeveer wat van ze verwacht mag worden. Marcel, Erwin en Arent scoren iets onder verwachting. Eigenlijk scoren we op de verkeerde momenten... in de eerste ronde verliezen we met 5-3 van ASV uit Arnhem maar Gert-Jan geeft in een veel betere stelling de partij weg, in de 3e ronde spelen we gelijk tegen Voorst maar kan Marcel net niet een eindspel tot remise voeren wat er zeker in had gezeten, Nick verliest 2 partijen dit seizoen beiden door een fout en toevallig allebei tegen een concurrent wat ook 3 matchpunten scheelt, tel daarbij de verliespartijen van invaller Tim tegen kampioen UVS waarbij alles langs de rand van de afgrond ging en we hadden met wat meer geluk zo 6 machtpunten meer kunnen hebben. Met dat aantal sta je dus 3e...
Zonde, maar met dezelfde performance en de wetenschap dat volgend jaar versterkte promotie is zal het verblijf in de 1e klasse maar 1 jaar duren.

Het verhaal van het seizoen...
De wedstrijd tegen Doetinchem was de eerste van de laatste 3 finales die we moeten spelen en belichaamde eigenlijk het verhaal van het seizoen in 1 wedstrijd. Best goed spelen, kansen niet altijd benutten en uiteindelijk met minimaal verschil verliezen...
Na 11 zetten werd bij Gert-Jan aan het bord tot remise besloten. Super degelijke stelling en beide spelers die geen zin hadden zich hier verder in te verdiepen. Vlot daarna gebeurde bij Menno exact hetzelfde, veel geruil op het bord en een stelling zonde veel spannends die helemaal gelijk was. Stand 1-1 en gemiddeld genomen stond het niet slecht, het zag er goed uit. Onder het wakend oog van een journalist en fotograaf van de Gelderlander ging de streekderby verder. We kwamen op achterstaand via Rob. Na Pg5 van zijn tegenstander deed Rob een zet en het paard ging naar f7. Op zich niet zo'n probleem maar wel als je koning op h8 staat en je dame op d8... Schaakblindheid en gelijk opgeven dus. Het werd zelfs 1-3, Han speelde tegen hun sterkste speler met een rating van bijna 300 punten meer dan Han. Ondanks een goede partij kwam in het eindspel het ratingverschil er uit.
Zo'n beetje met de tijdscontrole werd de balans opgemaakt. 1-3 achter, Erwin en Nick goede kansen, Arent een pion voor maar lastig, Tim gelijk maar secuur spelen. Het kon nog alle kanten op. 2-3 door Nick, eigenlijk speelde hij soeverein vanaf het begin. Iedereen had er alle vertrouwen in en dat had hij zelf ook. Een solide en regelmatige overwinning. Gelijk werd het door Erwin. Tegen een tegenstander met een zelfde speelstijl werd het een positionele partij waarbij Erwin in het begin niet heel geweldig stond maar in het middenspel zijn tegenstander overspeelde wat weer resulteerde in 2 kwaliteiten voorsprong. Het was niet moeilijk af te maken, een kwaliteit terug offeren en het eindspel uitschuiven. Arent probeerde alles wat in zijn mogelijkheden lag in de partij tegen oud kopman Goossens. Pionwinst had niet echt voordeel vanwege de ongelijke lopers. Op een moment in de partij kon Arent kiezen voor dameruil en een eindspel van ongelijke lopers met 2 pionnen meer. Arent koos er voor de dames op het bord te houden. Nu verzandende partij in remise, wie weet hoe het anders had kunnen lopen. Een hele goede partij van Arent. Als laatste Tim, ook tegen een speler met 300 ratingpunten meer. Hij speelde een heel solide partij en probeerde remise te forceren. De tegenstander wilde daar niet in mee. In het eindspel speelde Tim het goed maar niet secuur genoeg. Zijn tegenstander wist het slim af te maken en de 4,5-3,5 nederlaag was een feit.
Tja, hoe staan we er voor dan? Winst had ons een paar stappen verder gebracht. De volgende pot tegen Wageningen thuis moet gewonnen worden. Afhankelijk van andere uitslagen volstaat dan eventueel een gelijkspel in de laatste wedstrijd. Het blijft in ieder geval heel spannend.

Eervolle nederlaag...
Kan dat vraag je je af? Jawel... Op zaterdag 7 maart reisde Rokade 1 af naar UVS in Nijmegen. De gedoodverfde kampioen van de Promotieklasse, dit maken ze ook waar want 3 ronden voor het einde staan ze al 4 matchpunten voor en in de volgende ronde kunnen ze al kampioen zijn met nog een kwart van de competitie te spelen.
Han was verhinderd, Tim was zijn invaller, en goed voorbereid gingen wij op pad naar Nijmegen. Binnen 1,5 uur was Rob klaar en stonden we met 1-0 voor. Zijn tegenstander speelde een variant die Rob wel goed kende en hij zelf niet, vanuit de opening werd de Nijmegenaar weggetikt en binnen 20 zetten konden de stukken in het doosje. Dit punt werd snel gevolgd door Marcel aan bord 2, in een partij waar niet heel veel aan de hand was werd tot remise besloten. Hierna was het even stil maar de stand werd gelijk door Gert-Jan, een positioneel wat mindere voortzetting werd handig uitgebuit door zijn tegenstander die zo'n 300 ratingpunten meer heeft. Invaller TIM aan bord 7 speelde een Timse partij; rommelen, stukoffer en veel complicaties. Met een stuk achter zag het er dreigend uit voor zijn tegenstander, beide spelers moesten heel secuur spelen. TIM koos misschien niet helemaal de beste voortzetting maar na een mooie partij gaf het stuk achter gecombineerd met de 350 ratingpunten meer van zijn tegenstander de doorslag. Tussen stand 1,5-2,5.
Een remise van Nick was de volgende, 2-3 dus, Nick speelde een puike partij tegen de topscorer van UVS. Beide spelers kwamen in tijdnood waarbij Nick zijn dame offerde voor 2 torens. Dit maakt het nog gecompliceerder dan het al was en toen de rook was opgetrokken had de Nijmeegse speler eeuwig schaak. In de analyse bleek dat met 12 seconden op de klok er een betere (winnende) voortzetting voor Nick was geweest. Tja.... dat zie je in een vlaag op dat moment of niet... De tegenstander van Arent zorgde voor het matchpunt voor UVS. Ook hier een gecompliceerde partij waarbij je als buitenstaander Arent alle kansen gaf maar ook hier tijdnood en ook hier complicaties, de partij viel de verkeerde kant op, verlies voor Rokade dus. Erwin en Menno speelden nog, beiden remise achtig en beiden boden dit ook aan. UVS wilde meer. Bij Menno was het een toreneindspel met een pion minder. Toch kon Menno dat relatief makkelijk tot remise voeren, de technische uitvoering was goed. Erwin zijn tegenstander zag van alles wat wij niet zagen, hij speelde maar door en speelde maar door. Misschien had zijn niet al te beste score daar ook mee te maken. In de partij won Erwin een pion en verzuimde het tot 2x toe af te maken, beetje het verhaal van hem dit seizoen... In het eindspel met even veel pionnen en lopers van gelijke kleur probeerde de Nijmegenaar van alles maar moest nog oppassen voor tegenkansen. Uiteindelijk werd na meer dan 5,5 uur spelen ook hier de vrede getekend.
Een 5-3 nederlaag met alle kansen op meer. Tegen een team met gemiddeld 100 punten meer rating dan wij, 4 spelers met 2050 en 4 spelers met 2000. Dat geeft de burger moed voor de laatste 3 ronden. We spelen dan respectievelijk tegen Doetinchem, Wageningen en Apeldoorn. 3 finales tegen concurrenten om de onderste plaatsen. Winnen we minimaal 2 keer dan staan we in ieder geval niet op een rechtstreekse degradatieplaats, maar kan bij verstrekte degradatie uit de KNSB het nog gevaarlijk worden. Winnen we 3 keer dan zijn we zeker. Winnen we 0 of 1 keer dan dalen we waarschijnlijk weer af... Spannende tijden dus maar aangezien we geen enkele wedstrijd weggespeeld worden, grootste nederlaag 3-5, vertrouwen wij op een goede afloop van het seizoen.
Gert-Jan

Weggetikt…

In het voetballen zie je het wel eens; een wedstrijd waarin je denkt dat je favoriete club kansen heeft, de bal ook heeft maar aan het einde met lege handen staat en je je afvraagt hoe dat nu eigenlijk kwam. Zo’n wedstrijd was het tussen Rokade en SMB (Nijmegen). David tegen Goliath, de dorpsvereniging die de laatste jaren vanuit de kelders van de regionale schaakcompetitie is opgeklommen naar de promotieklasse tegen de Nijmegenaren die 5 jaar geleden nog in de eredivisie om het kampioenschap van Nederland speelden maar afgegleden zijn.

Was SMB nu zo ontzettend veel sterker? Nee, wel meer ervaring op dit niveau en ze hebben Rokade geen kans gegeven de winst te grijpen. Toen alle rookwolken opgetrokken waren stonden er 6 remises op het bord en 2 verliespartijen voor Rokade; een 3-5 nederlaag dus. De wedstrijd was eigenlijk een driedeling; op 3 borden had SMB duidelijk een plus qua sterkte (bord 1, 3 en 8), op 3 borden had Rokade duidelijk een plus qua sterkte (bord 2, 6 en 7) en op bord 4 en 5 ontliep het elkaar niet zo. Dat laatste bleek ook… respectievelijk Rob Stevens en Han Schuurmans speelden remise, beiden stonden in de partij beter, moesten wat risico’s nemen en op het einde secuur spelen om remise te houden.

SMB speelde het sterkteverschil goed uit… Menno Dorst aan bord 1 wist welke opening zijn tegenstander zou spelen en wist niet het juiste antwoord op de variant die zijn tegenstander koos, Arent Luimes aan bord 3 werd langzaam weggespeeld waar Arent nog wel eens een sterke speler in bedwang wil houden lukte dat gewoon niet, Gert-Jan van Vliet aan bord 8 deed wel waar hij voor zat… remise tegen een speler met bijna 250 ratingpunten meer.

Rokade speelde het sterkteverschil niet uit… Nick Mulder aan bord 2 had een tegenstander met ruim 100 ratingpunten minder tegenover zich, deze speler wist zich goed te verdedigen en Nick tot remise te dwingen, Erwin Swerink aan bord 6 had een jonge speler tegenover zich die op papier veel zwakker was en wat op het bord er ook zo uit zag… Erwin kwam veel beter te staan, leek te gaan winnen maar wist met een onnauwkeurige zet zijn tegenstander kansen te geven die ook benut werden. Aan bord 7 Marcel Leroi die met een complete afruil er op gokte dat het sterkteverschil in het eindspel wat op zou leveren, de ervaren Nijmeegse speler wist het dicht te houden en ook hij moest in remise berusten.

Voor wie goed meegeteld heeft… 1 punt waar het gelijk was, 1,5 punt op de borden waar Rokade voordeel had en 0,5 punt op de borden waar SMB voordeel had. Per saldo verlies je dan met 3-5 en heb je eigenlijk geen kans gehad, alleen achter de feiten aangelopen. De volgende ronde spelen we tegen de gedoodverfde kampioen UVS, ook uit Nijmegen; een wedstrijd waar we alleen maar bonuspunten kunnen halen!

Rokade 1 geeft het (weer) weg…

Zaterdag de 13e was de 4e ronde van de hoogste klasse van de oostelijke schaakbond. Het eerste team van Rokade mocht voor een uitwedstrijd aantreden tegen het Kasteel uit Wijchen. De kasteelheren een beetje kennende wilden zijn onze sterke witspelers Nick (Mulder) en Erwin (Swerink) ontlopen en gingen wij een beetje uit van een tactische opstelling van hun zijde. Dit was ook zo, maar wat zij niet wisten is dat Erwin afwezig was en wij ook een tactische move hadden bedacht. Invaller Han van de Laar werd op bord 7 gezet en Gert-Jan van Vliet verhuisde van bord 7 naar bord 1.

De tactiek werkte wat bord 1 betrof. Gert-Jan hield remise tegen de sterke en ervaren Willem van Berkel, missie geslaagd so far. Aan bord 2 speelde Marcel Leroi tegen één van de grootste jeugdtalenten van Nederland onder de 15 jaar. Dit heeft hij geweten, niemand speelt perfect maar de minieme kans die Marcel zijn kleine tegenstander gaf werd genadeloos afgemaakt. Onze Nick was opgeschoven naar bord 3 en zoals altijd was er geen vuiltje aan de lucht. In een theoretische en wilde opening kwam Nick veel beter te staan; heel Lichtenvoorde telde de overwinning al. In een moeilijk eindspel speelde hij het niet zuiver en verloor het grootste voordeel, toen Nick ook nog een loper weg gaf leek het doek gevallen. Echter… de Wijchenaar speelde het ook niet best en Nick won de loper weer terug waardoor een toreneindspel met 2 tegen 1 pion op het bord kwam. Vaak is dit remise te houden maar vandaag even niet. Het lukte net om Nick te flessen en voor het eerst in 3 seizoenen moest Nick met een nul naar huis! Menno Dorst aan bord 4 speelde zoals hij al het hele seizoen speelt, degelijk… weinig winnen maar ook niet verliezen. Zo ook vandaag… remise na 1,5 uur.

De onderste borden moeten wij onze punten pakken normaliter. Arent Luimes aan bord 5 kreeg de eigenlijk bord 1 speler tegenover zich. Om zowel Nick als Erwin te ontlopen was hij aan bord 5 gaan zitten. Echter… tegen Arent kon hij het ook niet bolwerken, Arent speelde een puike partij; degelijk, goede opbouw en met een heerlijk eindschot van offers en een mataanval. Mooie winstpartij! Eibergenaar Rob Stevens aan bord 6 speelde zoals het gehele seizoen ook weer een heerlijke pot. Hij kreeg positioneel voordeel maar met een pionoffer kon zijn tegenstander dat wat neutraliseren. Rob moest het eindspel in met de pion meer maar speelde te doorzichtig waardoor zijn tegenstander makkelijk kon verdedigen. Omstanders, de bekende beste stuurlui die aan wal staan, zagen van alles voor Rob maar op het bord moet het gebeuren. Uiteindelijk eindigde de partij in remise. Invaller Han van de Laar speelde een degelijk pot aan bord 7 tegen een tegenstander die op papier veel sterker is. Het leek even niet goed te gaan maar Han zag meer dan de toeschouwers en had een mooie stelling in het verre middenspel. Gezien de stand op de borden (zowel Nick als Rob veel beter) was remise een verantwoorde keuze. Aan het laatste bord speelde Han Schuurmans tegen het broertje van bord 2, ook groot jeugdtalent maar dan in de categorie tot 12 jaar. Beide spelers kregen aanvalskansen en in een stelling waar alle risico’s nog inzaten koos de jeugdspeler voor zettenherhaling. Han kon niets anders dan hierin berusten of een risicovolle voortzetting kiezen, de eerste variant was het meest logische; ook remise dus.

Al met een 4,5-3,5 verlies tegen een concurrent, dat is niet best; zeker als je weet dat we met Nick en Rob zeker 1 punt maar waarschijnlijk 1,5 punt hebben weggegeven. Dat is al de 3e keer dit jaar in 4 wedstrijden dat het niet mee zit. Wordt tijd dat we ook eens geluk hebben. Door dit verlies moeten we met een schuin oog naar beneden kijken, anders waren we daar ver vanaf geweest. In de komende wedstrijden tegen (sub)toppers SMB, UVS en Doetinchem kunnen we alleen maar bonuspunten pakken. De laatste 2 ronden tegen potentiële degradatiekandidaten Wageningen en Apeldoorn moeten we ons veilig kunnen spelen.

Volkomen in evenwicht!

Zaterdag de 22e speelden Rokade en Voorst tegen elkaar in de 3e ronde van de Promotieklasse van de OSBO. Een belangrijke wedstrijd voor wie aan gaat haken bij de top of bij de onderste regionen. Op papier teams die ongeveer even sterk zijn, zelfde opbouw qua spelers, de vorm van de dag zal de uitslag bepalen.

Al snel speelde Menno Dorst remise, in een partij waar eigenlijk niets gebeurde. Maar een remise met zwart aan bord 3 is altijd ok… Niet veel later de tweede remise bij Gert-Jan van Vliet, een tegenstander die alles afruilde en er op speelde, veel eer was er niet te behalen. Rokade kwam op voorsprong door Han Schuurmans, vanuit de opening stond hij al lekker tot goed en in het middenspel overspeelde hij zijn tegenstander volkomen, een mooie winst! De stand werd weer gelijk door Eibergenaar Rob Stevens, hij behandelde de opening niet helemaal correct en op ervaring wist zijn tegenstander de winst naar zich toe te trekken. Al snel daarna stond het team uit Lichtenvoorde weer op voorsprong, Nick Mulder aan bord 2 was geen moment in de problemen en schoof zijn tegenstander eigenlijk heel regelmatig van het bord af, niet spectaculair maar wel effectief. Het werd zelfs 4-2 door Arent Luimes, die tegen de topscorer van Voorst speelde. Arent liet zich hier niet door intimideren en wikkelde een betere stelling af naar een gewonnen eindspel. 4-2 voor met nog 2 partijen bezig die allebei onduidelijk stonden maar iets minder. Nu maar hopen dat het kwartje naar de Achterhoek zou vallen… bij Erwin Swerink in ieder geval niet, aan bord 4 speelde hij tegen de sterkste speler van Voorst. In een hele spectaculaire partij met offers over en weer moest hij uiteindelijk in het eindspel het onderspit delven, goed geknokt maar meer zat er niet in. Alleen bord 1 speelde nog, Marcel Leroi stond de hele partij gedrongen maar gaf zijn tegenstander geen kans om er door heen te komen. Het duurde en duurde maar tot in het verre eindspel de Voorster speler een toren offerde tegen de sterke loper van Marcel en uiteindelijk de partij naar zich toe kon trekken.

Al met al een volkomen terechte uitslag, niemand heeft iets cadeau gekregen of gedaan, alleen schieten we er allebei niet zo heel veel mee op. Aan de andere kant… niet verloren en een mooie middenmoot positie met 50%.

Eerste team Rokade revancheert zich.

Na de onnodige nederlaag in de eerste ronde heeft Rokade 1 in de tweede ronde een historische overwinning behaald tegen Denk en Zet uit Hattem; de eerste overwinning van de Lichtenvoordse schakers in de hoogste klasse van Gelderland.

Al snel was Menno Dorst klaar, tegen een veel sterkere tegenstander speelde hij heel scherp en forceerde snel remise. Geen nood, het zag er verder goed uit. Rokade kwam op achterstand door een ingecalculeerde nul, Marcel Leroi kon het niet bolwerken tegen veruit de sterkste speler. Daarna ging het volle kracht vooruit. De stand werd gelijk door Winterswijker Han Schuurmans die na een lange aanval de murw gebeukte tegenstander zag opgaven. Rokade kwam op voorsprong door Gert-Jan van Vliet, zijn tegenstander overschatte zichzelf en werd simpel weg gecombineerd. De stand werd weer gelijk door Erwin Swerink, hij liet zich flessen in een betere stelling wat hem materiaal en uiteindelijk de partij koste. Nog 3 borden bezig waar we op 2 borden beter stonden en eentje gelijk. Op voorsprong kwamen we weer door Rob Stevens, de gehele partij stond hij lekker maar door een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander kon hij een stuk offeren en de dame winnen. Bij deze 3,5-2,5 voorsprong kreeg Arent Luimes remise aangeboden. Slim wachtte Arent op de voortgang op het andere bord wat nog speelde... Nick Mulder. Nick speelde soepel en stond meer dan gewonnen, door een fout kwam hij nog in de problemen maar op basis van karakter wist hij er nog een remise uit te slepen. Dit was het teken voor Arent om ook remise aan te nemen. Arent speelde een hele solide partij, in een gelijkstaand eindspel had hij misschien iets meer kansen maar de 4,5-3,5 overwinning was belangrijker!

De eerste wedstrijd in de promotieklasse is op een nederlaag uitgelopen… onnodig maar het is niet anders.

We begonnen goed en na een uur of 2 spelen speelden zowel Han en Rob remise, eigenlijk stond niemand slecht op dat moment. Han en Rob kwamen allebei in een remise-achtig middenspel terecht. Volkomen verantwoord op dat moment dus om het aanbod aan te nemen. We kwamen ongelukkig op achterstand door Gert-Jan, na pionwinst in de opening speelde hij te passief en kwam in het vervolg van de partij steeds een zet tekort. Dit werd door de Arnhemmer afgestraft zonder echt goed te spelen. Al snel hierna volgden weer 2 remises, Menno en Marcel. Beiden hadden een positionele partij, bij de stelling Menno open en bij Marcel gesloten. Doorspelen had niet veel zin, gezien de stand op de andere borden was daar ook geen aanleiding voor. We kwamen weer gelijk door Nick, in een gambiet stond hij wat pionnen achter maar de stelling van de tegenstander was gatenkaas. Uiteindelijk betaalde dit zich uit, met een mooie combinatie won Nick een stuk en even later de partij, 3-3. Arent speelde een mooi pot, hij had zijn tegenstander onder druk en de winst leek een kwestie van tijd. Hoe anders ging het… hij liet zijn tegenstander even ademen en het initiatief werd over genomen. In tijdnood van beide kanten kon Arent het tij niet keren en moest uiteindelijk zijn meerdere erkennen. Als laatste was Erwin bezig. Vanuit de opening kwam hij positioneel straal gewonnen te staan, alleen dan moet je het nog afmaken. Twijfel over verschillende voortzettingen, eigenlijk geen keuze kunnen maken en langzaamaan begon zijn tegenstander er weer in te geloven. Door 2 verbonden vrijpionnen werd het gevaarlijk voor Erwin en ondanks 2 pionnen meer ging het punt mee naar Arnhem.

Een onnodige nederlaag; Gert-Jan, Arent en Erwin hebben samen toch zeker 1,5 punt weggegeven. Helaas werd het nu een 3-5 overwinning voor ASV.

R7 Maandag 7 april 2014 ASV Arnhem 6 – Rokade 1 (centrale slotronde in Nijmegen) ---> 3,5 – 4,5

Het is dan toch eindelijk gelukt… Rokade 1 is kampioen van de 1e klasse B…!!! Met 1 gelijkspel en verder alleen maar overwinningen is de promotie bewerkstelligd.

Zeven wedstrijden gespeeld en 13 matchpunten, dat lijkt een makkelijk seizoen te zijn geweest. Alles behalve dat. Zoals jullie hebben kunnen lezen was het knokken en kraakte het af en toe flink. Zo ook de laatste wedstrijd die een eigenlijk een mooi beeld gaf zoals het hele seizoen is gelopen. Van goede stellingen naar een moeilijke situatie die uiteindelijk toch omslaat in een overwinning op karakter (met een vleugje geluk misschien wel). De laatste centrale slotronde was bij UVS in Nijmegen, wij speelden tegen ASV 6; een degradatiekandidaat die op papier een stuk zwakker was dan wij maar in de praktijk een heel degelijk team is.

Na een uur of 2 spelen was Nick voor de verandering als eerste klaar. In een koningsgambiet kwam hij in een stelling terecht die hij niet vertrouwde met onduidelijke materiaalverhoudingen. Gezien het feit dat eigenlijk niemand slecht stond en een paar borden goed tot gewonnen besloot Nick remise aan te nemen.

Al snel daarna kwamen we op voorsprong door Menno, hij speelde tegen oude bekende en rasrommelaar Jacques Boonstra. Ook deze partij werd gerommel en gedoe, veel onduidelijkheid, stukken die in bleven staan of niet gepakt werden. Maar toen de rook was opgetrokken had Menno voldoende materiaalvoordeel en moest de ASV’er opgeven.

De voorsprong werd uitgebreid door Erwin. Na een zet of 12 was het al raak, zijn tegenstander gaf zomaar een stuk cadeau en iedereen verwacht eigenlijk dat er ook opgegeven zou worden. Niet dus, Erwin moest doorspelen en speelde het niet helemaal secuur (uit ergernis?!). In gevaar kwam hij natuurlijk niet meer en uiteindelijk werd in het eindspel het stuk verzilverd.

De achterstand werd verkleind door Han… hij heeft een rotseizoen dit jaar en in de kampioenswedstrijd was hij ook niet helemaal lekker; beetje ziek. Om de partij snel te forceren offerde Han in de opening een stuk met positionele compensatie. Het was allemaal heel speculatief en koste beide spelers veel tijd. In plaats van een snelle beslissing was hij nog lang bezig. Maar uiteindelijk wist de tegenstander van Han zich vrij te spelen en na een onnauwkeurige zet die materiaal koste gaf Han op.

De 3,5 punt werd binnengehaald door Marcel. In een ouderwetse heerlijke rommelpartij van beide zijden voelde Marcel zich helemaal in zijn element. Ondanks een gelijkopgaande strijd qua materiaal zag je Marcel beter en beter komen te staan. Uiteindelijk zorgde dit voor een vol punt. Nu werd het interessant… onze enige concurrent ASV 5 speelde tegen het sterke Zutphen. Bij winst van Zutphen of een gelijkspel mochten wij verliezen, bij winst van ASV moesten wij minimaal gelijk spelen om kampioen te worden. Aan de overige 3 borden was het nog knokken voor de broodnodige punten. Het zag er op dit moment naar uit dat ASV 5 met een klein verschil zou gaan winnen wat betekende dat wij een halfje moesten halen uit de laatste 3 partijen.

Gert-Jan was de volgende die de stukken in het doosje kon doen. Vanuit de opening kwam hij in een bekende en geliefde stelling terecht met ruimte voor wit, weliswaar geen dreigingen maar zeker geen aanknopingspunten voor zwart. Opeens in het middenspel werd een paard cadeau gegeven, zomaar voor niets… de ASV’er pakte dit graag aan natuurlijk. Er werd nog wat gerommeld en geprobeerd te schwindelen maar dat zat er niet meer in… Nog 2 partijen te gaan…

Rob aan bord 8 speelde tegen de ervaren Albert Marks. De partij duurde en duurde, beide spelers waren bezig met een positionele opzet. Rob dacht lang na over een voortzetting in het middenspel; paard terug halen of een actieve pionnenzet. Hij koos voor het laatste waar achteraf het eerste beter bleek te zijn. De ervaring van Marks gaf de doorslag en in tijdnood van beide kanten wist hij het punt voor de Arnhemmers binnen te halen; 3,5-3,5 dus met nog 1 partij te gaan.

Ineens wat commotie… we waren kampioen omdat Zutphen het klaargespeeld had gelijk te spelen tegen ASV 5!!! Arent die nog bezig was werd op de hoogte gesteld zodat hij met wat minder spanning hoefde door te spelen.

Arent dus… een gelijkopgaande partij, tactisch geschuif waarbij de kansen wisselden. Toen wij 3,5 punt hadden lieten we Arent remise aanbieden maar zijn tegenstander mocht dit niet aannemen. De beide klokken liepen terug tot onder de minuut… met de rust van het kampioenschap al op zak speelde Arent het beheerst uit, hij joeg de koning van zijn tegenstander over het bord en zette deze uiteindelijk mat aan de rand. Toch nog 4,5 punt!!!

Na de wedstrijden was de prijsuitreiking, het potje bier en natuurlijk de bijzonder vrolijke terugreis van ons gezelschap… op naar de promotieklasse J!!!

Elster Toren – PION 2: 5½-2½
UVS 3 – SMB 2: 3-5
ASV 5 – Zutphen: 4-4
ASV 6 – Rokade: 3½-4½

Donderdag de 13e stond de eerste finale van dit seizoen op het programma. Concurrent Zutphen kwam op bezoek. Een team wat aan het begin van het seizoen punten heeft verloren maar op papier duidelijk sterker is dan wij. Veel beschouwingen vooraf hebben er voor gezorgd dat reuzendoder Han aan bord 1 plaats nam en wij in de sterkst mogelijke opstelling aantraden.

Na zo’n 2,5 uur spelen was Menno de eerste die een remise aanbod kreeg. Een rustige stelling op het bord, optisch in evenwicht met misschien een minimaal voordeeltje voor ons. Gezien de rest van de borden en het vertrouwen van de teamleider werd besloten tot een puntendeling (1/2-1/2). Rob was een half uurtje later de tweede die remise speelde, met een stuk minder tijd op de klok en een riskante stelling bood hij remise aan. Na intensief overleg werd dit geaccepteerd door de Zutphenaren (1-1). De overige borden zagen er over het algemeen onduidelijk uit, het kon alle kanten op gaan. Ons uitgangspunt voor deze wedstrijd was om in ieder geval niet te verliezen in de wetenschap dat een andere concurrent (Elster Toren) al gelijk had gespeeld, winnen zou een bonus zijn maar het is deze fase van het seizoen zaak om van wedstrijd naar wedstrijd te leven. We kwamen op achterstand door Erwin. Met wit op bord 4 verwacht je wat van hem maar Zutphen heeft een sterke top bleek maar weer. Erwin kwam in een middenspel terecht met open lijnen en aan beide kanten torens in de stelling, het zag er lange tijd heel onduidelijk uit. Langzaamaan speelde de Zutphenaar zijn ervaring uit en nadat een pinnetje moest worden ingeleverd was het ontstane eindspel verloren (1-2). De achterstand werd groter door ondergetekende. Na een wilde aanval van mijn tegenstander kwam ik beter te staan, won een kwaliteit maar had 1 groot probleem… mijn koning stond aan de verkeerde kant van het bord en mijn stukken werkten niet heel goed samen. Wel vertrouwen in dat dit minimaal remise zou moeten zijn. Mijn tegenstander speelde het echter keurig uit, in combinatie met de weinige tijd die ik nog had kwam ik in de problemen en uiteindelijk moest ik mij gewonnen geven (1-3).

Aan het eerste bord speelde Han tegen een speler met 400 ratingpunten meer. Na overleg was dit een bewuste keuze omdat we wisten welke opening op het bord zou komen. Han heeft tot het bittere einde gevochten en geknokt maar moest uiteindelijk het hoofd buigen (1-4). Met nog 3 partijen te gaan 4-1 achter, ga er maar aan staan… op de resterende borden stonden Nick en Arent goed, het zou om de partij van Marcel gaan. Arent was de volgende die de stukken in het doosje kon doen. In een gelijkopgaande strijd leek Arent in het verre middenspel de beslissende move te maken, de tegenstander kwam er heel behendig en creatief uit… Even leek het hierna onduidelijk te worden maar de positie van de koning van zijn tegenstander was zo dat Arent materiaal won en het regelmatig uitspeelde (2-4). Nick won ook, in een partij met een volkomen weirde opening die ook nog theorie bleek te zijn (vergeef me dat ik de naam er niet eens van weet of ken) kwam hij in een heerlijke snelschaak-/eindspelstelling. Met nagenoeg geen tijd op beide klokken speelde Nick het heel slim en behendig en eigenlijk kansloos werd zijn tegenstander opgerold (3-4). Marcel dan nog… in een voor hem typerende stelling met veel complicaties werd het ook hier snelschaken. Marcel had 2 vrijpionnen, zijn tegenstander eentje met beiden nog wat stukken. De ultieme snelschaker kwam weer boven in Marcel en heel handig werd de stelling beter en beter tot het punt dat de Zutphenaar zuchtend op moest geve (4-4).

Een gelijkspel tegen een hele sterke tegenstander. Niet ontevreden overall gezien. Op naar de volgende finale tegen Elster Toren. De centrale slotronde mogen we nog tegen ASV 6.

Sommige wedstrijden win je omdat je veel beter bent. Sommige wedstrijden win je omdat je geluk hebt. Maar sommige wedstrijden win je op karakter in de laatste minuut (zie Vitesse dit seizoen!). De wedstrijd tegen UVS 3 was er eentje uit de laatste categorie. Om organisatorische redenen werd de wedstrijd in 2 delen gespeeld. Grote afwezige bij ons was Erwin, Tim nam de honneurs waar. UVS had een soort van tactische opstelling volgens mij om het geweld aan de bovenste borden in te dammen…

Op maandag de 13e speelden de eerste 3 borden; Tim, Arent en ondergetekende. Arent speelde een mooie maar ook moeilijke partij. Ik had wel het idee dat Arent continue iets voordeel had maar het eindspel waar de heren in terecht kwamen was in evenwicht. Arent weliswaar een kwaliteit minder maar 3 pionnen meer, alleen maar 1 vrijpion. De speler die op avontuur ging naar de overwinning sneed zichzelf in de vingers, remise dus. Tim als invaller van Erwin aan bord 3 had in de auto nog plechtig beloofd dat hij rustig zou spelen. Daar kwam niets van terecht. Op de 10e zet offerde hij een stuk, in praktijk kwam het er op neer dat hij een stuk weg gaf… Maar zoals wel vaker ging Tim er eens goed voor zitten. De tegenstander werd positioneel terug gedrongen. In het verre middenspel stond de toren van de Nijmegenaar nog steeds op het beginveld h8 en adviseerde ik Tim om remise aan te bieden. Dit werd zonder veel nadenken aanvaard. Als 3e was ondergetekende bezig. In de opening hinkte ik op 2 gedachten met als gevolg dat ik de hele partij achter de feiten aan gelopen heb. In het eindspel werd ik gedwongen een dame te offeren voor een toren en een stuk, maar dit gaf mij gelijk alle kansen ineens. Mijn tegenstander deed bewust of onbewust de enige goede positionele zet. Hierna ging het bergafwaarts en ik kon de stukken in het doosje doen. Een 2-1 achterstand dus voordat wij aan deel 2 op maandag 20 januari begonnen.

Een meevaller bij het begin van deel 2, de vaste invaller van UVS 3 (en gelijk de sterkste speler) deed niet mee, maar dat zegt natuurlijk niets. UVS is gewoon een heel moeilijk te bespelen team. Dat werd ook al wel snel duidelijk. Ondanks het voordeel op papier (hogere rating) duurde het lang voordat tekening in de strijd kwam. Om een uur of half 11 toen alle borden eigenlijk iets beter stonden voor ons liet ik Marcel remise aanbieden. De enige wat onduidelijke stelling waarbij het risico, als dat er al was, aan onze zijde lag. Na enig aandenken werd het geaccepteerd. Nog 4 partijen te gaan met een 1,5-2,5 achterstand. De stand werd gelijk getrokken door Rob. Hij kreeg een opening op het bord die hij zelf ook speelt en kwam lekker tot beter uit de opening. In het middenspel wist door een paar krachtzetten zijn tegenstander ver terug te dringen en na materiaalwinst ging het heel snel. Nog 3 partijen te gaan waaruit 2 punten gehaald moesten worden voor de overwinning; Nick stond positioneel iets beter maar dat was het dan ook, Menno stond een pion voor in een eindspel met gelijke lopers en Han stond een pion voor met een vol bord en minder dan 5 minuten op de klok. Menno was de volgende die klaar was, tegen half 12 kwamen beide spelers er achter dat ze wisten hoe de stelling gespeeld moest worden. Menno speelde op de kleine complicaties die de stelling nog in zich had, zijn tegenstander verdedigde bekwaam. Remise dus en een stand van 3-3. Nick nog steeds niet heel veel verder op dat moment en Han minder dan 1 minuut op de klok.

De blessuretijd ging in… Zowel Nick als Han hoefden niet meer te noteren en kregen beiden 10 seconden per zet erbij, leve de nieuwe regels! In het eindspel bij Nick vloog ineens het bord in brand. Nick had een stuk meer, tegen wat pionnen van zijn tegenstander. In de weinige tijd die hij had speelde Nick het heel bekwaam af en wist het volle punt binnen te slepen, een 4-3 voorsprong dus. Han, die al wat pech heeft gehad dit seizoen, begon met 20 seconden op de klok zijn opmars in de vorm van een vrije c-pion. Met beide een dame en een stuk, alleen Han 2 pionnen meer ging de zenuwslopende eindfase in. Han kon niet voorkomen dat hij het stuk moest geven om kansen te houden, maar zijn zwarte pion stond te kwispelen op c2. Wat de tegenstander ook probeerde, alle trucs en penningen op het bord hield hij levend, Han gaf geen krimp. Toen Nick de winst binnen sleepte en wij op 4-3 kwamen had Han de helderheid van geest om heel snel in 3x dezelfde stelling te vluchten en remise te forceren ondanks het feit dat hij waarschijnlijk op winst stond. De clubspeler in hem kwam boven en bedolven onder felicitaties maakte hij er 4,5-3,5 van waarmee we alleen aan kop gaan in de 1e klasse B! Nog 3 finales… thuis tegen Zutphen, uit tegen Elster Toren en de laatste ronde een centrale slotronde tegen ASV 6.

Het is duidelijk dat 3 teams om de 2 degradatieplaatsen gaan spelen. Bovenin speelt iedereen nog tegen elkaar, mijn ervaring leert dat bordpunten wel een indicatie is. In de volgende ronde hebben de bovenste 3 allemaal een lastige wedstrijd, respectievelijk tegen Zutphen, UVS en PION.

Donderdag de 12e speelden wij tegen angstgegner SMB2, daar hebben we ieder jaar moeite en zo ook nu… De wedstrijd werd in 2 delen gespeeld, Nick en ik speelden op dinsdag in Nijmegen en de rest op donderdag in Lichtenvoorde.

Nick was als eerste klaar en hoe! Na 20 minuten en 7 zetten zag zijn tegenstander mat in 1 over het hoofd. Een blunder die Nick niet liet lopen en dat op de dinsdag dat SMB exact 165 jaar bestond. Volgens de Nijmegenaar speelde hij de kortste partij in de clubgeschiedenis.

Zo kort als Nick bezig was, zo lang speelde ikzelf. In een positionele partij ontstond een eindspel met beiden 2 torens, een stuk en 6 pionnen. Door op het juiste moment een kwaliteit te offeren nam ik het initiatief over. In een heel secuur en vooral erg lang eindspel bleek mijn inschatting dat mijn toren + loper sterker was dan zijn 2 torens de juiste. We hadden ons best gedaan, donderdag kon de wedstrijd verder met een 2-0 voorsprong voor ons.

Donderdag werd een lange avond. Weinig tekening op alle borden en wisselende kansen. Het werd wel duidelijk dat de voorsprong comfortabel was maar we hadden die ook nodig zo leek het. Om een uur of 11 was Marcel die er 3-0 van maakte. Een bekende rommelige en positionele partij werd heel vakkundig in het late middenspel afgewikkeld naar eerst een stuk voor tegen een pion en later een extra kwaliteitwinst. Vlak daarna werd het 4-0 door Menno. Dit was geen beste pot… De speler van SMB vergat in het middenspel een gezonder pion te winnen en in een later stadium liet hij Menno ook vrij eenvoudig zijn stelling binnen komen. Uiteindelijk een makkelijk punt maar had ook heel anders kunnen lopen. Een halfje nog!

De 5-0 kwam van Arent. Vanuit de opening won Arent 2 pionnen maar wel in een heel gecompliceerde stelling. Iedere dachten de toeschouwers dat Arent door kon drukken maar iedere keer wist de Nijmegenaar complicaties op te werpen. Uiteindelijk was de koek op, heel geconcentreerd en secuur gespeeld van Arent en een mooie overwinning. Het eerste halfje was van Erwin. Eigenlijk stond hij goed vanaf het begin, zijn tegenstander speelde echter knap mee en toen Erwin een paardzet over het hoofd zag werd het nog lastig ook. Afruilen mocht niet want de pionnenstructuur van zijn tegenstander was beter, maar uiteindelijk wist Erwin het lastig te houden en werd tot remise besloten; mede onder druk van de klok.

Rob aan bord 8 zorgde ook weer voor een punt. De meest spectaculaire partij van de avond. Een rustige stelling met tegengestelde rokades ontvlamde ineens. Dit kostte beide spelers veel tijd en Rob steeds meer. De Nijmeegse speler kwam de stelling van Rob binnen maar moest heel goed op de positie van zijn koning denken i.v.m. schaakjes en een lastige loper op de diagonaal. Hij maakte een kleine misser en met 1 seconde op de klok zette Rob zijn counter in. Gelukkig krijgen we er tegenwoordig 10 seconden per zet bij een met enkele logische zetten won Rob weer wat tijd maar belangrijker ook de dame van de tegenstander door een penning. Er werd nog even doorgespeeld maar het punt kwam binnen. De enige verliespartij kwam op naam van Han. Hij stond de hele partij wat minder maar had goede tegenkansen. Deze leek Han in tijdnood ook te gaan benutten, beide spelers hadden nog een paar minuten. De complicaties werden echter te groot in een te korte tijd… Als je er als toeschouwer bij staat zie je natuurlijk hoe het allemaal had moeten gaan maar op het bord misten beide spelers wel wat. In gierende tijdnood ging Han ten onder…

De einduitslag dus 6,5-1,5. Een hele ruime en op papier makkelijke overwinning maar ik vind die wat te ruim uitgevallen. Zoals ze wel eens zeggen het geluk wat je nodig hebt om hoog te eindigen. We gaan lekker in ieder geval met 3 overwinningen! In januari gaat het verder tegen UVS 3, dan weten we weer meer.

Donderdag 14 november stond de 2e ronde van de competitie op het programma. ASV 5, de gedoodverfde kampioenskandidaat, stond op het programma. Voordeel is dat we de spelers goed kennen, in ons nadeel sprak dat de gemiddelde rating bijna 50 punten hoger ligt dan de onze. In de voorbereidende bespreking kwam naar een idee van Arent een kleine tactische aanpassing naar voren. Arent stelde voor zelf aan bord 1 te gaan zitten, hij kon zich voorbereiden tegen de altijd bijna hetzelfde spelende Erik Wille en daardoor zouden Nick en Erwin wat zakken. Een slimme zet die unaniem de instemming kreeg. Zo gezegd zo gedaan dus! Op voorhand wisten we van beide kanten dat het een lange en taaie wedstrijd zou worden, dat zijn ze namelijk ieder jaar. De uitgestippelde taktiek was dat bord 1 + 2 en 6 t/m 8 gezamenlijk 50% moesten scoren en wij onze winst moesten pakken op de borden 3 t/m 5. Heerlijk als dat dan in de praktijk ook goed uitpakt!

Als eerste was Rob klaar, aan bord 7 tegen een tegenstander met ongeveer 150 ratingpunten meer speelde hij een theoretische partij. In het middenspel bood hij remise aan, dit werd afgeslagen maar zijn tegenstander kwam een paar zetten later tot inkeer en bood het zelf aan. Een hele mooie, degelijke en vooral nuttige remise (0,5-0,5).

Al snel daarna de tweede remise, Han aan bord 6 kwam goed uit de opening. Han had lekker de ruimte, speelde vrijuit en in een iets betere stelling in het middenspel wist ook bij remise af te dwingen bij zijn op papier sterkere tegenstander (1-1).

Ondergetekende zorgde voor een voorsprong. In een rommelige opening met tegengestelde rokades kreeg ik de diagonaal en de nodige trucs in de stelling. Een remise-aanbod werd afgeslagen maar mijn tegenstander was niet scherp genoeg. Een venijnig pionoffer leverde een stuk op en na wat geruil en schermutselingen gaf de Arnhemmer op (2-1).

Het werd 2-2 door Arent. Aan bord 1 kreeg hij inderdaad de verwachte opening op het bord maar in een variant die hem niet bekend was en niet echt lag qua spel. Uiteraard verdedigde hij goed maar al snel werd duidelijk dat het ratingverschil te groot was, Erik Wille maakte het relatief eenvoudig af.

Met de 2-2 tussenstand en 4 borden aan het spelen werd de balans opgemaakt. Erwin en Nick waren nog bezig en hadden een overwicht, Menno stond passief en Marcel had een wilde stelling en kon alle kanten op.

Het werd weer 3-2 door Erwin aan bord 5. Hij speelde tegen een tegenstander met een fors lagere rating en dat werd langzaam zichtbaar. In een gelijke stelling verbruikte de Arnhemmer veel meer tijd en door de tijdsdruk kwam Erwin steeds beter te staan. Ineens stortte de stelling in elkaar en kon weer een punt worden bijgeschreven (3-2).

Het punt werd veilig gesteld door Nick. In een partij tegen de zeer degelijk spelende Barth Plomp kon Nick zijn voorbereide spelletje spelen. Vanuit de opening had Nick voordeel, dit bouwde hij goed uit en met enkele prachtige zetten wist hij de stelling te slopen en na de winst van enige pionnen gaf zijn tegenstander op (4-2).

Er moest nog een halfje komen, iedereen wist het belang dus de Arnhemmers wilden geen remise. Toch kwam die er, Menno zorgde voor de overwinning. In een partij waarin hij eigenlijk de hele tijd wat passief stond werd afgewikkeld naar een stukkeneindspel. Wat zijn tegenstander ook probeerde, Menno verdedigde heel secuur. Samen met een groot tijdsvoordeel zorgde ervoor dat uiteindelijk berust moet worden in remise (4,5-2,5).

Gelijk hierna werd de partij van Marcel ook remise gegeven. Dit was zeker de meest complexe partij van de avond. Een wilde stelling met dreigingen over en weer. Welke kant het op zou gaan was lange tijd onduidelijk. Naarmate de partij vorderde kwam Marcel beter in de stelling en vooral in de tijd. Met minder dan een minuut op de klok voor de Arnhemmer werd het voor hem steeds lastiger, na de remise van Menno en de beslissing in de wedstrijd werd ook hier tot remise besloten (5-3).

Een hele mooie overwinning, terecht en zonder in gevaar te zijn geweest, tegen de op papier gedoodverfde kampioen. Dat geeft de burger moed en is ook iets wat wij zeker vast moeten houden. Waar we vorig jaar slecht begonnen en achter de feiten aanliepen moeten we de beide overwinningen nu doorzetten. Wat dan heerlijk is, is dat je achteraf ziet dat inderdaad bord 1, 2, 6, 7 en 8 de gevraagde 50% scoren en bord 3, 4 en 5 ons de overwinning brengen! Taktiek gewerkt dus.

De afgelopen jaren had het eerste team steeds een valse start, verliezen of gelijkspelen de eerste ronde terwijl gewonnen had moeten worden. Gelukkig zijn we dit seizoen beter begonnen, misschien wel een voorbode voor hele mooie dingen!

Onze eerste wedstrijd was tegen PION 2 uit Groesbeek, ja ja de OSBO is groot… dat team is gedegradeerd uit de promotieklasse vorig jaar en we wisten wat we konden verwachten; degelijk, veel ervaring en geen zwakke plekken. Nu hebben we zelf ook geen slecht team natuurlijk. Vooraf vonden we dat we favoriet waren maar dat moet je eerst waarmaken.

De wedstrijd kabbelde lang voort… maar zo rond half 11 begon de teller te lopen en kwam er schot in de zaak. Op alle borden kwam wel een speler in de één of andere vorm van tijdnood, dat geeft aan dat de krachtsverschillen niet zo heel erg groot waren.

Maar de eerste die klaar was, was Marcel. Vanuit de opening speelde Marcel een gewonnen partij. Materieel gezien was er geen verschil maar positioneel was Marcel superieur. De Groesbekenaar spartelde lang tegen maar is eigenlijk de gehele partij kansloos geweest. Marcel gaat door waar hij vorig jaar gestopt is, met winnen… (1-0).

Rob was numero 2. In een gelijkwaardige stand gaf Rob zomaar een pion en zijn rochade weg. Even leek het er op dat hij het erg moeilijk zou gaan krijgen maar aangezien er al veel afgeruild was bleek het eindspel wat op het bord kwam met allebei een loper en een toren in een dichte stelling vrij eenvoudig remise te houden. Zonde van de pion, anders had er misschien meer ingezeten (1,5-0,5).

Menno deed de volgende duit in het zakje… Al snel werden op zijn bord de stukken afgeruild en bleven alleen de zware stukken over. Menno bood remise aan maar dat werd geweigerd door zijn tegenstander. Onze speler ging er eens voor zitten en toen de f-lijn open kwam en Menno zijn torens er op kon zetten was het relatief snel bekeken. De stukken kwamen de stelling binnen en er was geen houden aan (2,5-0,5).

De enige verliespartij kwam op naam van Han. Volkomen onnodig, dat wel. Han stond gewoon lekker, had het initiatief en alle ruimte. Zijn tegenstander irriteerde Han door zijn gedrag en Han begon meer tegen zichzelf te spelen dan zich te concentreren op zijn partij. Hierdoor gaf hij een stuk weg en toen zijn tegenstander in tijdnood ook begon te zeuren over het wel/niet noteren hield Han het voor gezien (2,5-1,5).

Aan bord 5 speelde Arent. Vanuit de opening won hij een pion maar zijn tegenstander kreeg er voldoende positionele compensatie voor, o.a. de rochade van Arent die weg was en aanvalskansen. Arent verdedigde taai en kwam in een stelling met een soort dolle loper. De tegenstander kon de loper pakken maar dan pakte Arent de loper van de tegenstander en was de aanval over, weglopen met de dame ging niet want dan was er een geforceerde afruil mogelijk. Gefrustreerd liet de Groesbekenaar even zijn tijd lopen maar remise was onontkoombaar (3-2).

Aan bord 1 speelde Erwin. Hij kwam slecht uit de opening door een slippertje. Dit liet het initiatief en de aanval bij zijn tegenstander. Dit kostte echter veel tijd en Erwin verdedigde goed. Langzaamaan nam Erwin het initiatief over en met een paar krachtzetten liet hij de partij kantelen. Na pionwinst en een grote afruil bleef een gewonnen eindspel over. Dat de Groesbekenaar door zijn tijd ging was een detail (4-2).

De matchpunten moesten binnen gebracht worden door Nick of Gert-Jan. Het werd Gert-Jan. Aan bord 8 een positionele partij, weinig materiaal van het bord en veel geschuif. Bij de stand 4-2 werd remise aangeboden, de tegenstander wilde het wel aannemen maar dat mocht uiteraard niet van de teamleider.

Bij deze stand moest de tegenstander forceren en na een lange afruil ontstond een dame-eindspel. Dit stond beter voor Gert-Jan en aangezien Nick nog niet helemaal duidelijk was werd d.m.v. eeuwig schaak remise geforceerd in belang van het team (4,5-3,5).

Nick kon nu vrij uit spelen. In een echte Nick-partij, moeilijk vol met wendingen en offerkansen, had Nick wel het initiatief. De rochade van de tegenstander werd voorkomen en de aanval opgezet. Nick maakte 1 klein foutje, zijn tegenstander had een toren en pion kunnen ruilen tegen 2 stukken en daarmee een deel van de aanval afslaan maar zag het niet. Langzaamaan werd het steeds meer en uiteindelijk konden de stukken in het doosje (5,5-2,5).

Al met al een duidelijke overwinning dacht ik zo… niet onterecht, deze keer waren we gewoon beter. Hopelijk is dit een opmaat naar een mooi seizoen!

Zoals ieder jaar een verslag van het seizoen van Rokade 1. Daar kunnen we kort over zijn. Het was bar slecht en de resultaten waren onder verwachting.

Hebben we zo slechts gespeeld dan? Helemaal niet, maar geen geluk, partijen die de verkeerde kant op vallen, blunders op de foute momenten, etc.. In een poule waar de sterkte van de teams heel dicht bij elkaar ligt heeft dat gelijk een plek rond de degradatiestreep tot gevolg. Uiteindelijk zijn we wel als 4^e geëindigd, een plek bij de eerste 4 was ook wat we aan onze stand verplicht waren, maar tot de laatste ronde hebben we naar onderen moeten kijken.

Het begon al in de eerste ronde, tegen SMB 2 gaven we de wedstrijd weg en speelden gelijk. Daarna volgde een terechte nederlaag tegen kampioen ASV 5 en een regelmatige winst tegen Velp 1. Op zich niets mis mee 50% na 3 ronden spelen. In ronde 4 ging het weer mis met een gelijkspel tegen degradant WDC 1, ook volkomen onnodig maar het gebeurt wel weer. Kampioenskandidaat Elster Toren 1 werd in ronde 5 het vuur aan de schenen gelegd, een ruime overwinning was terecht geweest maar uiteindelijk gingen we met een kleine nederlaag weg door persoonlijke missers. Ronde 6 was er weer zo eentje, tegen het sterke VDS werd gelijkgespeeld maar ook deze wedstrijd had gewoon gewonnen moeten worden. Wederom persoonlijke fouten die hieraan ten grondslag lagen. In de laatste ronde speelden we ons eenvoudig definitief veilig maar dat is eigenlijk veel te laat. Uiteindelijk eindigen we op 7 matchpunten en geven we er 4 weg, met 11 matchpunten sta je gewoon 2^e.

Nick Mulder, Arent Luimes en Marcel Leroi spelen een fantastisch seizoen. Nick en Marcel hebben beiden maar een halfje afgegeven dit seizoen en Arent heeft niet verloren aan een hoog bord. Nieuwkomer Han moest nog duidelijk wennen. Rob kende pieken en dalen. Jan speelde intern veel beter dan extern, Ruud speelde degelijk. De halmaspelers, laten we het woord nog eens noemen, Menno en Gert-Jan waren niet best. Geen overwinningen, teveel verliespartijen, dat moet gewoon beter volgend jaar.

Laten we maar niet meer achterom kijken maar vooruit. Wat gaat komend seizoen ons brengen? Waarschijnlijk hebben we volgend seizoen een extra promotieplaats, dat wil zeggen dat de beste nummer 2 van alle klassen ook promoveert. Net als dit seizoen zullen de krachtsverschillen niet enorm zijn. Wat geluk en wat meer kunde, of andersom, brengt ons al snel boven aan de ranglijst.

Tot zover de treurzang over het afgelopen seizoen, we en met name ik zelf zullen beter ons best doen!

ROKADE			ENO			SCORE
	Leroi, M.R. (Marcel)	1945		Essen van, M. (Mark)	2058	0 - 1
	Mulder, N. (Nick)	2085		Johnson Temisaren, M. (Matthew)	1929	1 - 0
	Luimes, A.J. (Arent)	1958		Alssema, E. (Etien)	1940	½ - ½
	Swerink, E.E. (Erwin)	1942		Klink, D.G. (Dennie)	1806	1 - 0
	Langedijk, E.P.J.M. (Eric)	1875		Brinkhuis, R.A. (Rody)	1768	½ - ½
	Gerhardus, R.W.M. (Robbie)	1790		Voortman, N.M. (Niels)	1682	1 - 0
	Dorst, M.H. (Menno)	1859		Goede de, F.J. (Freek)	1620	½ - ½
	Stevens, R. (Rob)	1708		Doctor, H.W. (Harry)	1643	½ - ½
	Gemiddelde Rating:	1895		Gemiddelde Rating:	1806	5-3

Speler	Rating	1	2	3	4	5	6	7	8	9	SCORE	TPR	W-We
Mulder, N. (Nick)	2085	1	½	1	½	1	-	½	1	1	6½ uit 8	2081	0.18
Leroi, M.R. (Marcel)	1945	1	½	1	½	1	½	½	1	0	6 uit 9	1989	0.6
Luimes, A.J. (Arent)	1958	1	1	1	1	1	1	½	1	½	8 uit 9	2091	1.55
Swerink, E.E. (Erwin)	1942	1	1	0	½	1	1	0	½	1	6 uit 9	1953	0.21
Dorst, M.H. (Menno)	1859	1	½	½	½	-	½	1	½	½	5 uit 8	1825	-0.32
Gerhardus, R.W.M. (Robbie)	1790	1	1	0	0	1	0	1	-	1	5 uit 8	1755	-0.44
Langedijk, E.P.J.M. (Eric)	1875	-	-	-	-	-	-	½	-	½	1 uit 2	1774	-0.28
Marneth, M. (Maarten)	1748	1	0	-	0	0	-	0	½	-	1½ uit 6	1579	-1.28
Stevens, R. (Rob)	1708	1	½	½	1	½	0	-	½	½	4½ uit 8	1755	0.43
Vliet van, G.J. (Gert-Jan)	1794	-	-	½	-	½	½	-	0	-	1½ uit 4	1771	-0.07
Rijntjes, P.J.M. (Peter)	1481	-	-	-	-	-	0	-	-	-	0 uit 1	1203	-0.33

Rokade	ELO	SG Max Euwe 3	ELO	SCORE
Dorst, M.H. (Menno)	1859	Haas de, W. (Wouter)	1980	½ - ½
Leroi, M.R. (Marcel)	1945	Veltman, A.M. (Anne)	1951	1 - 0
Vliet van, G.J. (Gert-Jan)	1794	Vleeming, V. (Vincent)	1872	0 - 1
Mulder, N. (Nick)	2085	Aalbers, T.W.J. (Thijs)	1824	1 - 0
Luimes, A.J. (Arent)	1958	Snuverink, L. (Laurens)	1935	1 - 0
Swerink, E.E. (Erwin)	1942	Bokkel te, G.J. (Gerrit Jan)	1905	½ - ½
Stevens, R. (Rob)	1708	Piest, J.A. (Sjaak)	1992	½ - ½
Marneth, M. (Maarten)	1748	Rabbers, L.H.D. (Daniel)	1723	½ - ½
Gemiddelde Rating:	1880	Gemiddelde Rating:	1898	5-3

	MP	BP	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
1. SG Max Euwe 3	13	42	☓	3	4.5	6.5		4	7	6	5.5	5.5
2. Rokade	12	40	5	☓	4		4	5	3.5	8	6	4.5
3. O&O Kampen	12	39.5	3.5	4	☓	5.5	4	5.5	6.5		5.5	5
4. ENO	10	34.5	1.5		2.5	☓	3.5	4.5	5	4.5	7	6
5. Doetinchem	10	33		4	4	4.5	☓	3.5	4.5	4.5	3.5	4.5
6. Borne	6	30.5	4	3	2.5	3.5	4.5	☓		4	3	6
7. Almelo 2	6	26	1	4.5	1.5	3	3.5		☓	2	6	4.5
8. Lonneker 2	5	27	2	0		3.5	3.5	4	6	☓	4.5	3.5
9. SG Max Euwe 4	4	23	2.5	2	2.5	1	4.5	5	2	3.5	☓
10. Drienerlo	2	24.5	2.5	3.5	3	2	3.5	2	3.5	4.5		☓

O&O Kampen		Rokade		UITSLAG	VERWACHT
Cornelissen, W. (William)	2002	Swerink, E.E. (Erwin)	1942	1 - 0	0,417
Mujkanovic, M. (Muharem)	1991	Leroi, M.R. (Marcel)	1945	½ - ½	0,436
Spoelstra, H.C. (Hans)	2032	Mulder, N. (Nick)	2085	½ - ½	0,574
Visscher, J. (Jarno)	1885	Luimes, A.J. (Arent)	1958	½ - ½	0,601
Hakkers, S. (Seine)	1773	Dorst, M.H. (Menno)	1859	0 - 1	0,618
Zaalen, A.J.E. (Ton)	1840	Marneth, M. (Maarten)	1748	1 - 0	0,374
Wilde, A. (René)	1586	Gerhardus, R.W.M. (Robbie)	1790	0 - 1	0,762
Ekkelboom, B. (Berd)	1780	Langedijk, E.P.J.M. (Eric)	1875	½ - ½	0,630
Gemiddelde Rating:	1861	Gemiddelde Rating:	1900	4-4	4,412

	Lonneker 1				Rokade			UITSLAG
1		Jokim van den Bos	2052	-		Gert-Jan van Vliet	1781	1-0
2		Arno van Akkeren	2036	-		Marcel Leroi	1943	1-0
3		Jürgen Meijerink	1954	-		Erwin Swerink	1947	0-1
4		Mart Wennink	1870	-		Maarten Marneth	1736	½-½
5		Leon Stuij	1833	-		Nick Mulder	2104	½-½
6		Jarno Scheffner	1849	-		Arent Luimes	2024	0-1
7		Erik Akkersdijk	1805	-		Menno Dorst	1859	½-½
8		Inken Meijerink	1648	-		Rob Stevens	1702	1-0
						EINDSTAND		4½-3½

Rokade		Almelo 2		VERWACHT	UITSLAG
Leroi , M.R. (Marcel)	1945	Gorter , E.A. (Egbert)	1781	0,717	½ - ½
Swerink , E.E. (Erwin)	1942	Postema , Y.C. (Yorick)	1742	0,758	1 - 0
Luimes , A.J. (Arent)	1958	Manen van, A. (Ton)	1698	0,819	1 - 0
Dorst , M.H. (Menno)	1859	Malki , A. (Afram)	1634	0,785	½ - ½
Gerhardus , R.W.M. (Robbie)	1790	Pol , T.M. (Thierry)	1682	0,647	0 - 1
Stevens , R. (Rob)	1708	Jong de, K. (Klaas)	1712	0,494	0 - 1
Vliet van, G.J. (Gert-Jan)	1794	Zeeman , G. (Goswin)	1881	0,380	½ - ½
Rijntjes , P.J.M. (Peter)	1481	Bos , W.E. (Evert)	1603	0,335	0 - 1
Gemiddelde Rating:	1810	Gemiddelde Rating:	1717	4,935	3½-4½

SG Max Euwe 4		Rokade		VERWACHT	UITSLAG
Solberg , K.J. (Kirsten)	1878	Marneth , M. (Maarten)	1762	0,342	1 - 0
Vasse , A. (Albert)	1850	Vliet van, G.J. (Gert-Jan)	1777	0,399	½ - ½
Groenewolt , J. (Jessica)	1837	Mulder , N. (Nick)	2086	0,808	0 - 1
Teijens van, O.A.T. (Onno)	1559	Leroi , M.R. (Marcel)	1940	0,909	0 - 1
Doevelaar , C. (Cees)	1667	Gerhardus , R.W.M. (Robbie)	1816	0,699	0 - 1
Mengels , H.J. (Joop)	1656	Luimes , A.J. (Arent)	1936	0,836	0 - 1
Chiappino , D. (Dante)	1482	Swerink , E.E. (Erwin)	1962	0,954	0 - 1
Spek , R. (Richard)	1685	Stevens , R. (Rob)	1690	0,493	½ - ½
Gemiddelde Rating	1702	Gemiddelde Rating	1871	5,44	2 - 6

Rokade		Doetinchem		VERWACHT	UITSLAG
Leroi , M.R. (Marcel)	1940	Timmerman , I.R. (Iloy)	1613	0,874	½ - ½
Mulder , N. (Nick)	2086	Hal van, M. (Marius)	1870	0,775	½ - ½
Luimes , A.J. (Arent)	1936	Vucht van, S. (Sander)	1914	0,531	1 - 0
Swerink , E.E. (Erwin)	1962	Riepma , H.F. (Henk)	1990	0,461	½ - ½
Dorst , M.H. (Menno)	1861	Evertse , R. (Roel)	1858	0,504	½ - ½
Marneth , M. (Maarten)	1762	Goossen , T.P. (Theo)	1968	0,235	0 - 1
Gerhardus , R.W.M. (Robbie)	1816	Mark van der, C. (Niels)	1625	0,748	0 - 1
Stevens , R. (Rob)	1690	Haggeman , H.J.G.A. (Henny)	1778	0,379	1 - 0
Gemiddelde Rating	1882		1827	4,507	4 - 4

ROKADE	ELO	BORNE	ELO	UITSLAG	VERWACHT
Leroi , M.R. (Marcel)	1931	Munster , P. (Patrick)	1935	½ - ½	0,494
Mulder , N. (Nick)	2090	Waanders , N.G.H. (Norbert)	1834	½ - ½	0,815
Dorst , M.H. (Menno)	1865	Eillert , H. (Henk)	1626	½ - ½	0,799
Swerink , E.E. (Erwin)	1953	Tibbe , M.T. (Marinus)	1721	1 - 0	0,792
Luimes , A.J. (Arent)	1900	Veltkamp , F. (Frans)	1645	1 - 0	0,814
Marneth , M. (Maarten)	1774	Muller , J. (Jos)	1652	0 - 1	0,665
Gerhardus , R.W.M. (Robbie)	1802	Bree van, C. (Cor)	1577	1 - 0	0,785
Stevens , R. (Rob)	1685	Berghuis , T. (Thomas)	1474	½ - ½	0,770
Gemiddelde Rating:	1875	Gemiddelde Rating:	1683	5-3	5,934

BORD	LONNEKER 2	1678		ROKADE	1875	UITSLAG	VERWACHT
1	Roelof Berkepeis	1802	-	Nick Mulder	2090	0-1	0,843
2	Gijs Gerritsen	1812	-	Marcel Leroi	1931	0-1	0,661
3	Igor Babic	1680	-	Erwin Swerink	1953	0-1	0,830
4	Wim Stoltenborgh	1711	-	Arent Luimes	1900	0-1	0,746
5	Walter Wissenburg	1566	-	Menno Dorst	1865	0-1	0,852
6	Albert Hulskers	1514	-	Maarten Marneth	1774	0-1	0,819
7	Ronald Edens	1685	-	Robbie Gerhardus	1802	0-1	0,659
8	Henk Jonkers	1651	-	Rob Stevens	1685	0-1	0,547
				TOTAAL		0-8	5,957

	Rokade 1	1843	O&O 1	1888	5½	2½
1.	Maarten Marneth	1806	Muharem Mujkanovic	1942	0	1
2.	Gert-Jan van Vliet	1713	Hans Spoelstra	2036	½	½
3.	Arent Luimes	1880	Johan Redeker	2041	1	0
4.	Nick Mulder	2061	William Cornelissen	2090	1	0
5.	Robbie Gerhardus	1769	Pascal Jacobs	1937	1	0
6.	Erwin Swerink	1929	Berd Ekkelboom	1819	1	0
7.	Rob Stevens	1729	Seine Hakkers	1704	0	1
8.	Menno Dorst	1860	Ronald Vierhuis	1536	1	0

	VDS 1			Rokade 1		UITSLAG			VERW
1	Remco Philajamaa	1895	-	Nick Mulder	2087	1	-	0	0,749
2	Bert Meester	1969	-	N.O.		1	-	0	0
3	Kees Greevenbosch	1854	-	Arent Luimes	1933	1	-	0	0,609
4	Harm Schoten	1854	-	Marcel Leroi	1945	½	-	½	0,625
5	Diderick Holtland	1840	-	Erwin Swerink	1940	0	-	1	0,637
6	Erwin Greven	1794	-	Menno Dorst	1847	½	-	½	0,574
7	Miguel Tervooren	1638	-	Gert-Jan van Vliet	1732	0	-	1	0,629
8	Johan van Ommen	1684	-	Rob Stevens	1702	1	-	0	0,525
				TOTAAL		5	-	3	4,348

	Rokade 1			Voorst 1		5	-	3
1.	Dorst,M.H.(Menno)	1858	-	Tienhoven van,R.M.(Richard)	1824	½	-	½
2.	Mulder,N.(Nick)	2074	-	Bloemhard,R.E.F.(Rudy)	2047	1	-	0
3.	Marneth,M.(Maarten)	1789	-	Jansen,M.A.(Michiel)	1928	½	-	½
4.	Luimes,A.J.(Arent)	1850	-	Molewijk,T.(Tom)	1687	½	-	½
5.	Stevens,R.(Rob)	1733	-	Sloots,J.(John)	1957	0	-	1
6.	Swerink,E.E.(Erwin)	1946	-	Tulfer,P.M.(Paul)	1845	1	-	0
7.	Gerhardus,R.W.M.(Robbie)	1789	-	Jansen,H.J.(Henri)	1688	1	-	0
8.	Meulman,J.H.M.(Johan)	1539	-	Kraaijkamp,M.(Marcel)	1829	½	-	½

	UVS 2	1958	Rokade 1	1872	3½	4½	3,095
1.	Pepijn van Erp	1948	Nick Mulder	2074	0	1	0,670
2.	Ivar Heine	1943	Marcel Leroi	1937	0	1	0,492
3.	Ruud van de Plassche	2006	Erwin Swerink	1946	1	0	0,417
4.	Arno Sprinkhuizen	2017	Menno Dorst	1858	½	½	0,289
5.	Wouter Dinjens	1926	Arent Luimes	1850	0	1	0,395
6.	Tsjisang Cheung	1986	Robbie Gerhardus	1789	½	½	0,245
7.	Hans Quint	1901	Maarten Marneth	1789	½	½	0,348
8.	Jeroen Clermonts	1936	Rob Stevens	1733	1	0	0,239

	Rokade 1	1872	UVS 3	1724	4½	3½	5,519
1.	Marcel Leroi	1943	Jorik Quint	1793	½	½	0,700
2.	Nick Mulder	2061	Elwin Berlijn	1823	1	0	0,798
3.	Menno Dorst	1860	Klaus Wüstefeld	1787	0	1	0,601
4.	Erwin Swerink	1929	Simon van Dijk	1629	1	0	0,853
5.	Arent Luimes	1880	Ron van Dijk	1753	1	0	0,672
6.	Robbie Gerhardus	1769	Lambert Hofman	1785	1	0	0,478
7.	Maarten Marneth	1806	Bert-Jan Boer	1628	0	1	0,733
8.	Rob Stevens	1729	Marcel Krivec	1592	0	1	0,684

	KONINGSWAAL 1	1939	ROKADE 1	1845	4½	3½	VERW
1.	Mark Agterberg	2087	Maarten Marneth	1806	½	½	0,123
2.	Evert Aalten	1995	NO		1	0	0
3.	Hamoen Habibi	2114	Erwin Swerink	1929	1	0	0,259
4.	Gert Kampstra	1933	Marcel Leroi	1943	½	½	0,513
5.	Philippe Friesen	1892	Arent Luimes	1880	0	1	0,485
6.	Rudy Veenhoff	1863	Robbie Gerhardus	1769	½	½	0,371
7.	Tim Kortekaas	1807	Menno Dorst	1860	½	½	0,574
8.	Marcel Lever	1821	Rob Stevens	1729	½	½	0,374
					4½	3½	2,699

	Rokade 1			Schaakstad Apeldoorn 3		6		2
1.	Leroi,M.R.(Marcel)	1943	-	Nieuwendijk van de,M.(Marco)	1889	½	-	½
2.	Mulder,N.(Nick)	2061	-	Bauer,J.(Jelle)	1856	1	-	0
3.	Vliet van,G.J.(Gert-Jan)	1713	-	Sep,C.J.P.(Cees)	1840	½	-	½
4.	Swerink,E.E.(Erwin)	1929	-	Wouters,C.R.(Casper)	1812	1	-	0
5.	Luimes,A.J.(Arent)	1880	-	Peut van de,A.A.(Aart)	1790	1	-	0
6.	Dorst,M.H.(Menno)	1860	-	Visschedijk,T.H.(Theo)	1811	½	-	½
7.	Gerhardus,R.W.M.(Robbie)	1769	-	Olivier,N.(Nico)	1777	1	-	0
8.	Marneth,M.(Maarten)	1806	-	Bouwer,H.K.(Hans)	1799	½	-	½

	ASV 4			Rokade 1		3	-	5
1.	Verhoef,R.A.J.(Ruud)	1884	-	Mulder,N.(Nick)	2061	0	-	1
2.	Wille,R.(Ruud)	1824	-	Leroi,M.R.(Marcel)	1943	½	-	½
3.	Gouw van der,I.(Ivo)	1821	-	Swerink,E.E.(Erwin)	1929	0	-	1
4.	Hendriks,G.W.(Gerben)	1853	-	Stevens,R.(Rob)	1729	½	-	½
5.	Fassaert,D.J.M.(Désiré)	1840	-	Dorst,M.H.(Menno)	1860	½	-	½
6.	Freytas de,P.L.(Paul)	1816	-	Luimes,A.J.(Arent)	1880	½	-	½
7.	Wolbers,E.J.(Esther)	1594	-	Gerhardus,R.W.M.(Robbie)	1769	0	-	1
8.	Braun,S.C.(Steven)	1693	-	Marneth,M.(Maarten)	1806	1	-	0

T	ASV 4	1917	Rokade 1	1877	5	3
1.	Jan van de Linde	2074	Nick Mulder	2059	1	0
2.	Wouter Abrahamse	1984	Marcel Leroi	1952	1	0
3.	Freek Hooning	1902	Erwin Swerink	1956	0	1
4.	Gerben Hendriks	1889	Menno Dorst	1869	1	0
5.	Désiré Fassaert	1849	Arent Luimes	1881	½	½
6.	Remco Gerlich	1932	Maarten Marneth	1831	½	½
7.	Paul de Freytas	1843	Robbie Gerhardus	1773	½	½
8.	Coen Mekers	1865	Michael Broertjes	1693	½	½

	VDS 1	1890	Rokade 1	1863	5	3	3,598
1.	Richard van Tienhoven	1988	Nick Mulder	2038	0	1	0,569
2.	Jaap Staal	2050	Marcel Leroi	1910	1	0	0,312
3.	Remco Pihlajamaa	1917	Erwin Swerink	1904	½	½	0,482
4.	Harm Schoten	1864	Menno Dorst	1857	½	½	0,49
5.	Henk Greevenbosch	1891	Arent Luimes	1795	1	0	0,368
6.	Diderick Holtland	1792	Maarten Marneth	1847	½	½	0,576
7.	Bert Meester	2020	Robbie Gerhardus	1790	1	0	0,21
8.	Miguel Tervooren	1699	Rob Stevens	1765	½	½	0,591

1.	NO		Rob Stevens	1765	0	1	Regl.
2.	Sjaak Laurant	1664	Nick Mulder	2038	0	1
3.	NO		Erwin Swerink	1904	0	1	Regl.
4.	John Klein Douwel	1873	Marcel Leroi	1910	½	½
5.	Mark Topper	1597	Arent Luimes	1795	0	1
6.	Simon van Dijk	1548	Menno Dorst	1857	0	1
7.	Theo Willems	1470	Maarten Marneth	1847	½	½
8.	Leo van Dijk	1587	Robbie Gerhardus	1790	0	1