JAARVERSLAG SEIZOEN 2018-2019


Is het seizoen nu goed of slecht?



Deze vraag stelde ik mijzelf bij het schrijven van dit jaarverslag.


Allereerst het menselijke aspect. Één van onze ereleden is ons ontvallen, Willie Oostendorp, hier hebben wij met de opening van de jaarvergadering aandacht aan besteedt. Een verlies voor de vereniging en het schaken in de regio. Daarnaast hebben wij hebben ook wij in ons ledenbestand te maken met ziektes en andere redenen waarom leden niet zo vaak kunnen komen als dat ze misschien wel zouden willen. Alle begrip daarvoor.


Het sportieve aspect, eigenlijk hebben we daar niet zoveel over te klagen. In de SOS-competitie spelen 2 teams die beiden leuk mee doen of meer dan dat. In de KNSB-competitie speelt het eerste mee om promotie. De competitie-opzet is veranderd, de oude vertrouwde OSBO-competitie is vervangen door een 4-tallen competitie in SOS-verband. Voor de degenen die het niet weten, de SOS-competitie is een samenvoeging van de competities van de OSBO, de SBO (Overijssel) en de SGS (Utrecht en omstreken). Een 4-tallen competitie dus en een 8-tallen competitie in SOS-verband. Duidelijk? Nee niet helemaal, misschien is het wennen of misschien hebben we straks heimwee naar wat het ooit was. Wat we op macroniveau, over de 3 bonden heen, constateren is dat het aantal teams in totaal is toegenomen. Simpelweg gezegd is dan het aantal spelers ook toegenomen maar… aangezien het is toegestaan om in meerdere competities te spelen (wat eerder niet kon) zijn er wat dubbelgangers. Het totaal aantal unieke spelers is afgenomen! Hier ligt ook gelijk de link met onze vereniging, ook wij gaan in leden achteruit.


Enige jaren geleden hebben we een beleidsplan opgesteld, we wilden kader opleiden, we wilden meer stabiliteit (ook financieel), we wilden naar een andere locatie kijken maar we wilden ook een toename van leden bewerkstelligen. Het is zoals met veel zaken makkelijk om naar het bestuur te kijken maar nieuwe leden is een verantwoordelijkheid van ons allen. Hoe simpel is het om je buurman, buurvrouw, neef, nicht, of zoals Wim Orriens je broer te introduceren. Hou er rekening mee, zie bij Wim, dat degene die je mee neemt jouw voorbij streeft . Om jullie een beeld te schetsen, tussen 1995 en 2015 is landelijk het aantal verenigingen met bijna 30% afgenomen en het aantal spelende leden met bijna 20% afgenomen. Na 2015 heeft deze trend zich doorgezet. Het is makkelijk om te kijken naar Rokade tussen 1995 (26 leden), 2015 (41 leden) en afgelopen seizoen (33 leden), dan zou je kunnen constateren dat we tegen de landelijke trend in groeien… maar is niet waar. Ook komend seizoen hebben we minder leden. Nu is ledenaantal een golfbeweging maar we moeten niet door een kritische ondergrens heen zakken.


De voorzitter wil iedereen een mooie vakantieperiode toewensen, de teams in hun laatste wedstrijden succes wensen en iedereen van harte uitnodigen om volgend seizoen vol goede moed er weer tegen aan te gaan! Om af te sluiten en net ook al genoemd… door mijn werk ben ik er weinig, speel ik weinig en ik ben van mening dat je als voorzitter een meer dan trouw bezoeker van de clubavonden hoort te zijn. Dat is de reden dat ik na komend seizoen de virtuele hamer neer leg, het is aan jullie om uit het midden een nieuwe voorzitter te benoemen. Uiteraard blijf ik wel spelen en actief betrokken, alleen in een rol die minder verplichtingen met zich meebrengt.



Gert-Jan